De overval in Houdeng-Goegnies

7 Mei 1983

Iets na 19u30 overvallen twee gangsters met onbedekt gezicht en zonder een schot te lossen, de kassa’s van de GB in de Rue Léon Houtart in Houdeng-Goegnies. Onder bedreiging van wapens van groot kaliber bemachtigen ze een som van bijna 900.000 frank. Drie kwartier eerder had een van de bandieten, onder voorwendsel van een pakje sigaretten te kopen, in de supermarkt rondgelopen om die te verkennen. Iets wat niet aan de aandacht van een van de caissières was ontsnapt … Kort voor sluitingstijd van de GB keert hij met een medeplichtige terug voor het magazijn. De twee mannen trekken de wapens die verborgen zitten in hun zakken. Ze dringen binnen in het kantoor van de beheerder waar mevrouw Claus, meneer Vanmael en meneer Picry bezig zijn met het optekenen van de ontvangsten van die dag. Alles gebeurd razendsnel.

De schurken laten zich het grootste deel van het geld overhandigen. Omdat ze niet geraakt hebben aan het grootste deel van het geld dat de beheerders aan het tellen waren, veronderstelt men dat de bandieten gedacht hebben dat ze niet al het geld konden meenemen. Hadden ze gewild, dan hadden ze zeven miljoen frank kunnen stelen, maar ze hadden zich tevreden gesteld met 865.433 frank.

Na in de gangen van de supermarkt enkele klanten omvergelopen te hebben, stortten de twee mannen zich in een groene wagen waarin een derde medeplichtige startensklaar op hun terugkeer zat te wachten. De rijkswacht van La Louvière en de BOB van Bergen vonden het verlaten voertuig terug in de Rue de Familleureux, niet ver van de oprit van de autosnelweg Bergen-Brussel. Alles wijst erop dat de ‘coup’ ondanks alles goed was voorbereid en dat de boosdoeners zelfs een reservewagen hadden voorzien om hun vlucht veilig te stellen.

De wagen van de hold-up, een Audi 100, was daags voordien gestolen in Etterbeek. De gangsters hadden er nummerplaten opgezet die in 1982 in Edingen ontvreemd waren. Getuigen beweren dat de boeven een valse baard droegen en een caissière herinnert zich dat een van hen zeegroene ogen had. Zijn medeplichtige stapte op een manier die in de onderzoeksrapporten als ‘plomp’ wordt omschreven. Had het parket van Nijvel en nadien dat van Charleroi, geen leden van de ‘filière boraine’ beschuldigd aan deze hold-up deelgenomen te hebben, dan had waarschijnlijk niets toegelaten ook maar het minste verband te leggen met de slachtpartijen in Brabant. Namen? Adriano Vittorio en Kaçi Bouaroudj. En nog een derde nog te identificeren persoon.

Meer plannen

Zeker is dat de werkloze Adriano Vittorio in de lente van 1983 zijn bestaan doorbracht in kroegen, waar hij steeds fantastischer overvallen uitbroedde. Ten minste als men geloof hecht aan de getuigenissen die in de kroegen van Bergen en omgeving werden verzameld, en aan de precieze beschuldigingen die onder andere geuit werden door de Algerijn Kaçi Bouaroudj, een tipgever van de BOB van Bergen die men ervan verdenkt aan bepaalde slachtpartijen te hebben deelgenomen. Vittorio droomde van hold-ups. Rond 2 april had hij een Sarma-Penney in Ghlin willen overvallen. Deze overval greep echter nooit plaats. Ook had hij zich voorgesteld een serie overvallen te plegen in Noord-Frankrijk, in de streek van Valenciennes.

Men verwijt hem ook nog dat hij ervan droomde de GB van Drogenbos te beroven en dat hij een overval beraamde op een transportwagen van de firma Securitas die vrijdags rond 14u00 het geldtransport van deze enorme verkoopsruimte verzekert. Die hold-up zou nooit plaatsgrijpen. Maar het idee maakte carrière en werd in maart 1986 overgenomen door de Brusselse boef Patrick Haemers. Succes was blijkbaar verzekerd, want Patrick Haemers bemachtigde de 38 miljoen die door de bewakingsfirma werd vervoerd.

Samen met Cocu, Baudet en het paar Estivenart-Debruyne, zou Vittorio ook een overval bedacht hebben op de socialistische mutualiteit in Wasmes, op een moment dat de bende er kon op rekenen een tiental miljoen buit te kunnen maken. Ook deze hold-up greep niet plaats. Men ziet het, het probleem met Vittorio is dat men duidelijk onderscheid moet maken tussen café-praatjes en hun uitvoering.