Inleiding

Nog jaren nadat hij in 1989 was veroordeeld als brein achter een huurmoord op de bekende grootindustrieel Alfred ‘Freddy’ Vlassenrood, is de Brussel privé-detective Herman Van Herzele blijven uitroepen dat hij onschuldig is. Hij noemt zichzelf het slachtoffer van machinaties door de drie andere beschuldigden, die wel hun aandeel bekenden in het vermoorden van Vlassenroot, een moord gepleegd in opdracht van zijn verzuurde, bedrogen echtgenote.

Het dossier is tot bij het Europees Hof en tot bij de Commissie van de Rechten van de Mens in Straatsburg geraakt. Van Herzele, geboren in 1944, was vol zelfvertrouwen en vrijwillig naar zijn proces in Brussel gekomen. Hij was al jaren vrij. Hij had onder andere een wereldreis gemaakt en het lange tijd in Sri Lanka verbleven. Als journalist was Gus Verwerft nog in contact met het geweest, kort voor het proces. Hij klonk toen nog overtuigend: “Vermits ik onschuldig ben, hoef ik de leugens van andere niet te vrezen. Ik ben een gewone mens en ik heb alle vertrouwen in de gewone mensen van de volksjury.”

Drie weken later was Herman Van Herzele een gebroken man die niet wist wat hem overkwam. Hij had het aangedurfd om, als Brusselse Vlaming uit Hullegem, voor het Hof van Assisen een Franstalige procedure en iemand als voorzitter Guy Wezel te trotseren. Van Herzele kwam veel woorden te kort om in een andere taal dan zijn moedertaal alles te begrijpen? De tolk die het gerecht hem had aangewezen, was ondermaats. De Vlaamse pers volgde toen nog grondig de assisenprocessen in Brussel.

Men kon lezen hoe Van Herzele in een francofone wurggreep zat. Louis De Lentdecker vond in Het Nieuwsblad het proces ‘onvoorstelbaar slecht’ en Liesbeth Van Doorne meende in Het Volk dat Van Herzele geen eerlijk proces had gekregen. Zelf had Gus Verwerft in Blik wekenlang vraagtekens geplaatst bij het eenrichtingsverkeer tijdens het proces. Veel later stelde Gus Verwerft dat zijn reportages, in vertaling, door de verdediging integraal werden gebruikt in de procedure voor het Hof van Cassatie en bij het Europees Hof. Zonder resultaat, uiteraard.

Bron » Moord en doodslag | Gust Verwerft