De zelfmoord van Patrick Haemers
13 Mei 1993
De gangster Patrick Haemers, die met zijn bende een ellelange reeks misdaden op zijn kerfstok heeft, met onder meer 4 dodelijke slachtoffers, heeft zelfmoord gepleegd in zijn cel in de gevangenis van Vorst. Het was Haemers blijkbaar allemaal te veel geworden. Vermoeidheid door de jaren eenzame opsluiting sinds zijn aanhouding in Rio de Janeiro in mei 1989, uitputting na een ontwenningskuur en verbittering door het uitstel van zijn proces hebben zijn zelfmoord kennelijk in de hand gewerkt. Dat is althans de officiële versie, want sommigen betwijfelen of het hier echt om een zelfmoord gaat. Die twijfel hoeft niet te verwonderen als men slechts enkele speculaties omtrent Haemers en zijn activiteiten op een rijtje zet.
De ontvoering van Vanden Boeynants zou misschien opgezet spel zijn, Haemers zou veel weten over het zwart geld van heel wat vooral Brusselse vooraanstaanden en hij zou betrokken zijn geweest bij de Bende van Nijvel. Als zo iemand aankondigde te zullen spreken op zijn proces, vervolgt de speculatie, dan kunnen velen er baat bij hebben dat het proces opgeschort raakt en dat Haemers zelf verdwijnt. Of dit meer is dan speculatie is onbewezen. Zeker is wel dat Haemers, en onze justitie, ons met heel wat onbeantwoorde vragen heeft achtergelaten. Het assisenhof van Brabant dat de eer genoot de justitiële gebeurtenis van de eeuw te mogen orchestreren, zit van de ene dag op de andere zonder hoofdrolspeler.
De cel van Patrick Haemers.
Dat het proces vorige maand werd uitgesteld is te wijten aan het feit dat onvoldoende burgers bereid waren de bende van Haemers te (ver)oordelen. Op 19 april besloot een stilaan wanhopig wordende raadsheer Wezel geen jury te loten. Hij nodigde de 90 opgeroepen kandidaten uit een excuus te bedenken waarom zij niet konden zetelen. De hoofdprijs ging hierbij naar de vrouw die aanvoerde dat zij haar hondje niet de hele dag alleen kon laten. Ten bewijze haalde zij zelfs de leiband van het dier boven. Even voor zijn zelfmoord, in de nacht van 13 op 14 mei, schreeuwde Haemers dat hij zich zou verhangen als hem geen medicijnen werden toegediend. Een verpleger weigerde.
Haemers zette zich aan het schrijven van zijn afscheidsbrieven aan zijn vrouw en liet ook een berichtje na voor de minister van Justitie: “Wathelet, je t’emmerde.” Wat zoveel betekent als, je kan de pot op. “Ik kan niet meer. Ik lijd te veel pijn en ben te vermoeid. Mijn laatste gedachten gaan naar jou en onze zoon”, schreef de Grote Blonde aan zijn vrouw Denise Tyack, net voor hij zich met de stroomdraad van zijn radio verhing aan de radiator in zijn zwaarbewaakte cel. Geen enkel misdadig feit kon hem toen nog worden aangerekend.