De militaire basis in Capo Marrargiu

De stilte voor de storm

In de jaren die voorafgaan aan de explosie van geweld en aanslagen die de jaren ’70 in Italië zal kenmerken, kent de militaire basis in Capo Marrargiu, niet ver van Alghero op Sardinië, een eigenaardig komen en gaan. De oorsprong van deze basis wordt onthuld in een dossier van het weekblad L’Europe in maart 1976 en is hoogst interessant. In 1954 verwerft een Italiaanse maatschappij, de Terra Marina, een uitgestrekt terrein op de zuidkust van Alghero op het eiland Sardinië. De zetel van de Terra Marina bevindt zich in Rome, op het nummer 8 van de Twintig Septemberstraat. Dat is het adres van SIFAR, de Italiaanse veiligheidsdienst.

Op 5 januari ruimen de drie aandeelhouders van deze maatschappij, allen leden van de geheime diensten, de baan voor drie nieuwkomers, onder hen generaal De Lorenzo. In 1962 onteigent het ministerie van Defensie op discrete wijze dit terrein om redenen van openbaar nut. In 1963 wordt op dit terrein een opleidingscentrum opgericht, als onderdeel van een basis die aan de NAVO in concessie wordt gegeven. In 1968 wordt de basis heringericht onder het waakzame oog van Amerikaanse technici. Er wordt meer bepaald een luchthaven aangelegd, waar helikopters en lichte vliegtuigen kunnen landen en opstijgen.

Capo Marrargiu

Silencio Libertatem Servo

Tijdens de laatste maanden van 1968 wordt de basis officieel ingehuldigd. L’Europe schrijft, en het bericht is nooit tegengesproken, dat enkele maanden later de eerste groepen burgers op de basis aankomen. In Rome en Milaan wordt het officiële startstein voor de strategie van de spanning gegeven op 12 december 1969. Volgens het blad volgen de ‘leerjongens’ op de basis een opleiding informatie en desinformatie, guerrilla en sabotage. Na een verblijf van veertien dagen tot zes maanden keren ze terug naar huis en nemen ze hun opleidingsmateriaal mee.

Ze worden in kleine groepen verdeeld en ter beschikking gesteld van de inlichtingenofficier van de dichtsbijgelegen militaire eenheid. Het blad raamt dat er in de periode 1969-1975 ongeveer 4.000 mannen zijn gepasseerd in Capo Marrargiu, om er te worden opgeleid voor destabiliserende acties. Het gebruik van deze basis op Sardinië voor de behoeften van het netwerk Gladio zal vijftien jaar later worden bevestigd. In verschillende zalen op de basis hangt het embleem van Gladio met het motto: ‘Silencio Libertatem Servo’. Ik dien de vrijheid in stilte.