Inleiding

Administrateur-directeur-generaal Albert Raes staat dertien jaar lang aan het hoofd van de staatsveiligheid, dan officieel het bestuur van de openbare veiligheid. In die periode komen hijzelf en de staatsveiligheid meer dan eens in opspraak. Er zijn vanaf 1981 de hoog oplopende conflicten met Paul Vanden Boeynants en vooral Benoît de Bonvoisin. Er is een infiltratie in een extreem-rechtse organisatie die soms meer weg heeft van een opleiding van extreem-rechts, er is de ontmanteling van de ploeg die zich onder meer bezighield met extreem-rechts.

Albert Raes

Ontslag onder druk

Wegens gebrek aan vertrouwen in de staatsveiligheid – de eerste parlementaire Bende-commissie heeft net meer parlementaire controle gevraagd – vraagt Albert Raes op 4 juni 1990 om hem te willen ontheffen van zijn verantwoordelijkheid als administrateur-directeur-generaal. In feite neemt hij ontslag onder druk van minister van Justitie Melchior Wathelet en van de hele regering. Later eist Raes zijn functie weer op. Maar Wathelet weigert dat. Op 1 oktober 1993 schorst de Raad van State die beslissing van Wathelet en noemt de beschuldigingen tegen Albert Raes ongegrond. Maar terugkeren naar de staatsveiligheid doet Raes niet. Op 17 december 1993 krijgt hij met behoud van zijn graad een andere topfunctie op het ministerie van Justitie.