Interview Marco Vanden Eynde

“Mijn vader is door mijn schuld gestorven”

Twintig jaar geleden vermoordde de Bende van Nijvel op een beestachtige manier José Vanden Eynde (72) in het restaurant Auberge du Chevalier, naast het kasteel van Beersel. Vandaag denkt zijn zoon Marc (59), alias Marco, dat de gangsters het eerder op hem hadden gemunt. “Mijn vader is door mijn schuld gestorven”, getuigt hij voor het eerst in het openbaar. “Ik had hem gevraagd te stoppen met slaappillen. Daardoor is mijn vader wakker geschrokken van het lawaai van de Bende.” Op een bepaald moment verdachten de speurders zelfs hem van de moord op zijn vader.

In de met bloed doordrenkte geschiedenis van de Bende van Nijvel duiken slechts een paar doelgerichte moorden. Op 12 januari 1983 schoot de Bende Jacques Van Camp in zijn restaurant Les Trois Canards in koelen bloede dood. In de nacht van 22 op 23 december 1982 bonden de gangsters conciërge José Vanden Eynde in zijn appartementje boven het restaurant Auberge du Chevalier vast met een telefoonsnoer aan handen en voeten, folterden hem en maakten hem af met zes kogels in het hoofd.

“Sinds 1979 was ik chef in de keuken van het restaurant van de bekende ex-voetballer Jef Jurion. Mijn vader had mij gevraagd of Jef hem misschien aan een kleine job zou kunnen helpen. Jef liet hem ’s nachts op zijn restaurant passen. Daarvoor moest hij in een appartementje op de eerste verdieping logeren”, vertelt Marco Vanden Eynde.

Toen begin december inbrekers het restaurant binnendrongen, hoorde José niets. Hij slikte toen pillen om zijn aanhoudende gewrichtspijn te verdoven. Desondanks kreeg José geen enkel verwijt van Jef Jurion. Maar zoon Marco vroeg zijn vader met zijn slaappillen te stoppen om beter op het restaurant te kunnen passen.

Gangsters vierden feest

“Mijn vader heeft dat ook gedaan. In die nacht van 22 op 23 december 1982 werd hij gewekt door het lawaai van het inbeuken van de achterdeur. Zoals ik hem gevraagd had, nam hij hoorn van de telefoon op om mij te bellen. Maar in de bar hoorden de inbrekers het signaal op de tweede telefoon. Ze zijn de slaapkamer van mijn vader binnengestormd en hebben hem gefolterd en vermoord”, vertelt Marco.

“Daarop bouwden de daders een feestje. Ze aten van de fruittaart die ik gemaakt had, en dronken champagne. Uiteindelijk stalen zij alleen de inhoud van de zwarte Samsonitetas die nooit van de zijde van mijn vader week. Daar steekt mijn toekomst in, zei mijn vader altijd. Vooral kasbons, neem ik aan.”

Vandaag sluit Marco het niet uit dat de inbrekers het misschien op hem gemunt hadden in plaats van op zijn vader. “Ik heb wel een bewogen leven achter de rug. Ik hield van vrouwen en stak mijn mening nooit onder stoelen of banken”, geeft hij toe.

In dat “bewogen leven” liggen verscheidene mogelijke linken naar andere gebeurtenissen rond de Bende van Nijvel. Marco Vanden Eynde heeft onder andere Francis Van Binst gekend. “Van”, zoals Marco hem noemt, vertelde de speurders ooit dat Vincent Louvaert een Libanees het 9 mm-pistool had verkocht waarmee Jacques Van Camp in zijn restaurant Les Trois Canards werd vermoord.

Bovendien heeft de Bende het .22-wapen, waarmee José Vanden Eynde gedood werd, nog vaak gebruikt. Namelijk om taxichauffeur Angelou op 12 januari 1983 te doden, een collega van vader Vanden Eynde bij dezelfde taximaatschappij; om in juni 1983 de Duitse herder van garagist Jadot neer te schieten om er de beruchte Saab, voorganger van de Golfs van de Bende, te stelen; bij de inbraak bij de fabrikant van experimentele kogelvrije vesten in Temse op 10 september 1983; om in de nacht van 16 op 17 september 1983 een echtpaar te doden dat bij een Colruyt-warenhuis in Nijvel kwam tanken terwijl inbrekers er hun slag wilden slaan.

Geen vingerafdrukken

Marco: “Ik blijf erbij dat mijn vader het slachtoffer van een afrekening is geworden. Wie het doelwit ervan was, weet ik niet. Ik ben overtuigd dat de speurders de waarheid niet willen ontdekken. Vindt u het normaal dat tijdens het onderzoek naar de moord op mijn vader geen vingerafdrukken werden opgenomen? Het was natuurlijk makkelijker om mij van de moord op mijn vader te verdenken omdat ik een maand na de feiten naar het buitenland was vertrokken. Nog maar een paar jaar geleden vroegen zij mij trouwens om de proef met de leugendetector af te leggen. Pas op het allerlaatste moment werd dat afgezegd.”

Voor de dood van hun grootvader hebben Marco’s twee dochters van Justitie 75 euro schadevergoeding gekregen.

Bron » Het Nieuwsblad | Yves Barbieux | 18 Juni 2003