De lijst Galopin

De moord op Alexandre Galopin

Tijdens de Tweede Wereldoorlog vlucht de Belgische regering naar Londen. Om het economisch leven in België te (her)organiseren heeft koning Leopold III beroep gedaan op Alexandre Galopin, de gouverneur van de Generale Maatschappij van België. Enkele maanden voor de landing in Normandië, zo wil de overlevering, komt Galopin in het bezit van een lijst van Belgische industriëlen die actief hebben gecollaboreerd. Op 28 februari wordt Galopin vermoord. De daders zijn nooit gevonden, maar een mythe is geboren. Baron Benoît de Bonvoisin is de kleinzoon van Galopin en wanneer hij in de jaren ’80 moeilijkheden krijgt met het gerecht, geeft dat vrij snel – en vooral in het Franstalige landsdeel – aanleiding tot verhitte debatten.

Volgens de een is Galopin vermoord door het verzet, volgens de ander door Duitsgezinden. Volgens de een bestaat de lijst van Galopin nog steeds en maakt de Bonvoisin er al jaren misbruik van om er het Belgische etablissement mee te chanteren. Volgens de ander is de campagne tegen de Bonvoisin een gevolg van mislukte pogingen om mensen te chanteren.

In januari 1998 meldt zich de gewezen Brusselse BOB’er Alain Pirard bij onderzoeksrechter Pignolet. Hij is een gewezen ondergeschikte van Patrick De Baets bij de 3KOS en wil een verhaal kwijt over een huiszoeking, in mei 1990, in het kasteel Maizeret van baron Benoît de Bonvoisin te Andenne.

Alexandre Galopin

Het was de bedoeling dat daar zou worden gezocht naar administratieve documenten met betrekking tot de fraudezaak Cidep, maar volgens Pirard, die er zelf bij was, ging De Baets zijn boekje heel ver te buiten. Tijdens de briefing vroeg hij zijn manschappen om ‘alles op alles te zetten’ om te zoeken naar het dossier Galopin. ‘Wat zegt u daar nu allemaal?’ reageert De Baets wanneer onderzoeksrechter Pignolet hem begin 1998 confronteert met de aantijgingen van Pirard.

Voor zover De Baets zich kan herinneren, was hij niet aanwezig tijdens de huiszoeking bij de Bonvoisin. Het was zijn collega Michel De Visscher die de huiszoeking bij de Bonvoisin leidde en de briefing gaf. Klopt, zegt De Visscher, wanneer hij aan de beurt is voor een verhoor door Pignolet. De lijst van Galopin? Wel al van gehoord, maar nooit naar gezocht.