Speciale veiligheidsoperaties
Een veiligheidsoperatie
Daags na de CCC-aanslag op het gebouw van de Shape vinden de Amerikaanse regering en de NAVO dat de Belgische autoriteiten onvoldoende hebben gereageerd op de CCC-terreur. Onmiddellijk begint de grootste ‘veiligheidsoperatie’ sinds de CCC op het toneel zijn verschenen. Op 18 januari ’s avonds wordt alarm geslagen. Die nacht worden honderden rijkswachters naar de kazernes geroepen en paraat gehouden. Zo’n 1500 politieagenten en rijkswachters bewaken in de hoofdstad militaire, politieke en diplomatieke gebouwen om ’terroristische acties te voorkomen’.
Die enorme politiemacht, uitgerust met BDX-pantservoertuigen en gehuurde vrachtauto’s met zandzakjes, draagt bij aan de wilde geruchten die de ronde doen. Na 10 dagen, op 29 januari worden de extra bewakingsmaatregelen plotseling en zonder enige uitleg opgeheven. Later beweert Gol dat een onbekende zich op de Belgische ambassade in Beiroet had aangeboden met een stapeltje documenten, waaruit kon worden afgeleid dat een bomauto tot ontploffing zou worden gebracht voor de Amerikaanse ambassade in Brussel.
Volgens Gol kwam pas later aan het licht dat het om een ordinaire oplichter ging. De uitleg van Gol is allesbehalve overtuigend. Alles wijst er integendeel op dat de tien dagen extra bewaking eerder kaderde in een geheime oefening om het reactievermogen van het politieapparaat te testen voornamelijk met betrekking tot Amerikaanse doelwitten in Brussel.
De hoogste staat van paraatheid
Eind april 1985 brengt de regering de ordetroepen in opperste staat van paraatheid. De patrouilles worden verscherpt bij 65 ‘waarschijnlijke’ en 300 ‘mogelijke’ doelwitten. Toch weet de CCC op 1 mei 1985, Dag van de Arbeid, toe te slaan.
De verkiezingen van oktober 1985
Op zondag 13 oktober zijn zowat 30.000 politiemannen paraat om te patrouilleren en de stembureaus te bewaken. De katholiek-liberale coalitie komt versterkt uit de verkiezingen tevoorschijn. Wat La Wallonie al op 4 mei voorspelde komt nu uit: “De regering was buiten adem, uitgeblust. De afschuw voor de laffe aanslagen gaf haar een makkelijk voorwendsel om opnieuw prestige te verwerven en haar rampzalig beleid uit het geheugen te wissen.”