Lucien Vial
De ontvoering en de overdosis
Op 21 mei ontvoeren Lucien Vial, een wijnhandelaar uit Walcourt, en een zekere Paulo Di Giorgio twee jonge meisjes van 15 en 16 jaar, Laurence en Sylvie. Pascal Meunier, 24 jaar, ziet de ontvoering gebeuren en schreeuwt de ontvoerders toe dat hij de politie zal verwittigen en krijgt als antwoord van Di Giorgio: “Pas maar goed op, ik weet u wel te vinden.”
Wanneer Pascal Meunier in een café de politie wil bellen wordt hij voor gek verklaard en wordt hij gewaarschuwd, Lucien Vial heeft namelijk heel hoge contacten. Een van de meisjes slaagt erin Di Giorgio met een mes te verwonden. Vial is in slaap gevallen en de twee meisjes kunnen vluchten. ’s Anderendaags worden zowel Lucien Vial als Di Giorgio gearresteerd. Na de arrestaties belt Meunier de rijkswacht voor een verklaring.
Twaalf dagen later is Meunier dood. In de nacht van 3 op 4 juni wordt Meunier dood teruggevonden voor de ingang van een discotheek in Charleroi. Uit de autopsie blijkt dat de jongeman aan een overdosis is gestorven. Maar op zijn lichaam zijn sporen van slagen zichtbaar. Zeven jaar na de feiten stellen speurders vast dat de foto’s van het lijk van deze jongen nog steeds niet ontwikkeld zijn.
Zijn ouders werden nooit verhoord. Vial, die zich ook schuldig heeft gemaakt aan verscheidene diefstallen, belandt nooit in de gevangenis. Nadien werd alleen Di Giorgio veroordeeld voor de ontvoering van de meisjes. In totaal brengt Vial zesenvijftig dagen door in psychiatrische instellingen. Hij staat op goede voet met de rijkswachtbrigade van Walcourt. Het is een publiek geheim dat een aantal rijkswachters voor hem in het zwart werkt.
Als andere rijkswachters de woning van Vial in de gaten willen houden, belt de wijnhandelaar naar de brigade van Walcourt om de nummerplaten van zijn bewakers te melden. Tijdens de operatie ‘Roemense Dorpen’ brengt een door rijkswachters bestuurde vrachtwagen van Vial kleren en levensmiddelen naar Roemenië. Op 31 mei 1995 wordt hij gearresteerd wegens ‘illegale invoer’ van jonge meisjes uit Oost-Europa. Een van deze meisjes is minderjarig. Hij verblijft drie dagen in de gevangenis.
Vial en Dutroux worden, op het ogenblik dat Julie en Mélissa verdwenen zijn, samen gezien in een café in Charleroi. Vial en Nihoul kennen mekaar eveneens. In jaren tachtig wordt Nihoul gesignaleerd in de snackbar van Vial in de Martinibuilding aan het Rogierplein in Brussel. Nihoul heeft op dat ogenblik zijn vrije radio JMB in hetzelfde gebouw. En het toeval wil dat Vial en Nihoul als twee druppels water op elkaar lijken. Het is commandant Duterme zelf die onderzoeksrechter Langlois verbiedt om het spoor van Lucien Vial te volgen in de zaak Dutroux.