Jean-François Godbille
Witwascircuits en trafieken van drugs, wapens, diamanten en edele metalen
Tussen een aantal slachtoffers van de Bende van Nijvel bestonden verbanden die nauwelijks op toeval kunnen berusten. Dat kregen de leden van de parlementaire Bende-commissie dinsdagavond achter gesloten deuren te horen van substituut Jean-François Godbille. Een zevental Bende-slachtoffers speelde mee in een verdoken wereld van witwassen en van trafieken van wapens, drugs, diamant en edele metalen. Deze onderwereld had directe en indirecte banden met de Brusselse bovenwereld rond Paul vanden Boeynants en een aantal van zijn zakenvrienden.
Substituut Jean-François Godbille legde dinsdag tijdens een publieke zitting van de Bende-commissie uit hoe volgens hem in de jaren 70 en 80 een crimineel netwerk zich had geënt op de administratieve en economische bovenstructuur van ons land. De aanslagen van de Bende van Nijvel ziet hij als mogelijke afrekeningen in dit milieu. Details wilde Godbille alleen maar achter gesloten deuren kwijt en dan wel op voorwaarde dat er geen vragen zouden worden gesteld over de vennootschappen PDG en Cidep. Deze twee bedrijven vormen nog altijd het voorwerp van een gerechtelijke procedure tegen baron Benoît de Bonvoisin.
Jean-François Godbille
Slachtoffers
Het onderzoek naar de Bende heeft zich voornamelijk beperkt tot het zoeken naar ballistische verbanden. Doorgedreven slachtofferonderzoek was taboe. Zo’n onderzoek zou verbazingwekkende verbanden hebben blootgelegd tussen de slachtoffers. Godbille werkt al jaren in die richting. Volgens echos die wij konden opvangen concentreerde Godbille dinsdag zijn betoog achter gesloten deuren rond de Banque Copine als witwascentrum, Euromeat als transportkanaal voor allerhande trafieken, en een aantal medische laboratoria dat zijn plaats had in een wereld van drugsproductie.
Godbille wees de parlementairen op een verpletterende reeks connecties. Op zich bewijzen die verbanden nog niets, maar ze zijn zo talrijk dat ze diepgaand onderzoek hadden verdiend. In verband met de intussen failliet gegane Banque Copine kan men niet omheen de figuur van Léon Finné, ex-filiaalhouder van de bank en door de Bende vermoord in september 1985. Finné was betrokken bij illegale geldtransfers van Zaïre naar Luxemburg. Finné onderhield ook nauwe contacten met de wapenwereld. Copine was gelieerd met de instelling Crédit Commercial et Financier en de daarmee verbonden herverzekeringsmaatschappij North Europe Insurance & Reinsurance.
Bij North Europe duiken in het aandeelhouderschap de namen op van Vastapane en De Pauw, twee nauwe Brusselse zakenrelaties van VdB. Beheerder bij North Europe was Ronald Rossignol, een man die aanzienlijke sommen had geleend van Jacques van Camp, gewezen architect uit de groep Blaton die in de horeca was gestapt. Uitstekende klanten van zijn restaurant waren VdB en rijkswachtgeneraal Beaurir. Van Camp werd in oktober 1983 door de Bende vermoord. Via de fiduciaire Office de Représentation Fiscale (met Blaton als een van de klanten) was Van Camp gelieerd met José vanden Eynde. Deze ex-bediende van de fiduciaire werd in december 82 door de Bende vermoord.
Diamanten
In de witwasmachine die op poten werd gezet, speelde de trafiek van diamanten en edele metalen ook een belangrijke rol. Volgens bepaalde bronnen draaiden het diamantairsechtpaar Szymusik en de taxichauffeur Constantin Angelou – alle drie in 1983 slachtoffers van de Bende – in dit circuit mee. Ook Elise Dewit en haar partner Jacques Fourez – allebei in september 1983 door de Bende vermoord – waren geen onbekenden in het Brusselse milieu rond VdB. Elise Dewit werkte ooit bij de Brusselse notaris Lefère en ontvreemdde daar gewestplannen die betrekking hadden tot de rakettenbasis van Florenne. Aan de installatie van de basis ging driftige grondspeculatie vooraf.
Lefère stelde ook de notariële aktes op van onder meer het Brusselse World Trade Center (een project rond vastgoedpromotor Charly de Pauw en VdB) en van Euromeat, het vleestransportbedrijf van VdB dat in 1980 door de rijkswacht doorgelicht werd wegens mogelijke drugtransporten in diepgevroren vlees. In november 1983 werd Paul Cams vermoord. Deze eigenaar van een aantal klinische labo’s nam het Brusselse hotel-restaurant Carlton – de pleisterplaats van VdB, De Pauw en andere leden van de Brusselse jetset – over. Cams wilde er een casino oprichten. In de agenda’s van Cams vond men het adres terug van Euromeat. De moord op Cams werd nooit aan de Bende toegeschreven. Cams geniet in het verhaal van Godbille wel een prominente plaats.
Bron » René De Witte | De Tijd