Inleiding

Een onvergetelijke blik

Een speurder van de Cel Waals Brabant verklaart hoe de robotfoto’s tot stand zijn gekomen: “Een getuige van de overval op het Delhaize-warenhuis in Eigenbrakel op 27 september 1985 verwees telkens weer naar de onvergetelijke blik van de overvaller die zijn vader had neergeschoten. Wij hebben hem gevraagd zich te laten hypnotiseren om mogelijke details op te roepen die een nauwkeuriger robotfoto konden opleveren.

Zo kwam in 1996 de eerste getuigenis onder hypnose tot stand. Tijdens die drie of vier sessies onder leiding van neuropsychiater Vincent Martin bleek deze getuige details te geven die wij anders niet zouden hebben gekend. Op basis daarvan werd robotfoto nummer 4 gemaakt. Toen de getuige deze foto tijdens een laatste hypnosesessie te zien kreeg, werd hij uitzonderlijk angstig.”

“Later werden nog andere getuigen, al dan niet onder hypnose, gehoord en werden nieuwe robotfoto’s getekend. De meest relevante zijn twee robotfoto’s, nummer 10 en 14, waarvan de gelijkenis sprekend is met robotfoto 4, niettegenstaande het gaat om verschillende getuigenissen over verschillende feiten. Foto 14 werd gemaakt op basis van een getuige van de overval op wapenhandel Dekaise op 30 september 1982 in Waver.”

“Foto 10 werd gemaakt aan de hand van een getuigenis van de diefstal van een VW Golf op 14 februari 1983 in Lasne. Samen met de profilering en de modus operandi van de daders laten de robotfoto’s nummer 4, 10 en 14 dus veronderstellen dat het wel degelijk om dezelfde man gaat die wij de ‘killer’ noemen. Getuigen van de overval op Delhaize op 27 september 1985 in Overijse leveren ons dan weer robotfoto’s van ‘de reus’, nummer 19, en onlangs nog van ‘de oudere man’, nummer 23.”

“Bovendien zijn er nu, in tegenstelling tot de beginperiode van het onderzoek, DNA-analyses mogelijk. Zo konden wij achterhalen dat de zeven sigarettenpeukjes achter in de auto van de in januari 1983 vermoorde taxichauffeur Constantin Angelou van een en dezelfde persoon afkomstig zijn die, volgens de lijkschouwing, op de plaats van de moordenaar zat. Met die robotfoto’s en DNA-profielen mogen we hopen dat we de Bendeleden ooit nog zullen strikken.”

“Sinds kort is er ook de zogenaamde ‘profiling’, een profiel van de daders aan de hand van hun manier van optreden. De Franse experts aan wie u begin september 2002 de resultaten van het Bende-onderzoek hebt uiteengezet, kwamen tot de conclusie dat de bende zeker de drie duidelijk geportretteerde leden telde, en dat een van hen een psychopaat was.”