Robert ‘Bob’ Beijer
De helft van het legendarische duo
Robert ‘Bob’ Beijer, de helft van het legendarische duo Bouhouche-Beijer, wil van naam veranderen. Beijer is het beu overal met de nek aangekeken te worden telkens als zijn familienaam valt. Bij het horen van de namen Madani Bouhouche en Robert ‘Bob’ Beijer is de associatie met de misdaden van de Bende van Nijvel nooit ver weg geweest, ook al werd Beijer noch Bouhouche ooit officieel in verdenking gesteld en pleitte een leugendetector hen zelfs vrij.
Madani Bouhouche (53) kan het ondertussen niet veel meer schelen. Hij stierf op 22 november 2005 eenzaam en verlaten in zijn boerderijtje in de Franse Pyreneëen toen hij een boom wilde doorzagen en de stam tegen zijn hoofd sloeg. Maar Robert Beijer wil heel graag nog iets van zijn leven maken, en zijn naam zit hem daarbij lelijk in de weg.
Een paar jaar geleden werd hij zelfs opgepakt en in de gevangenis gestopt in Thailand, omdat de Thais dachten dat hij een gezochte moordenaar was. Allemaal door die dekselse naam van hem. Beijer zat meer dan de helft van zijn straf van veertien jaar ook effectief uit. Hij verhuisde na zijn voorwaardelijke vrijlating naar Thailand en bouwde daar een nieuwe leven uit met vrouw en kinderen. Hij keert geregeld terug naar ons land om er zijn probatieassistent op te zoeken.
Het is niet de eerste keer dat Beijer vraagt om van naam te veranderen. De naam Beijer is trouwens niet de naam van zijn biologische vader, maar dat heeft hij pas op latere leeftijd vernomen. Al toen hij in gevangenis zijn straf van 14 jaar uitzat, probeerde hij een deal met justitie maken. Vruchteloos. Vier jaar geleden, toen hij al vrij was, probeerde hij het nog eens. Zonder resultaat.
En twee weken geleden ving hij opnieuw bot. “Het parket van Brussel heeft ons inderdaad een paar weken geleden gecontacteerd met een vraag tot naamswijziging van Robert Beijer”, zegt het kabinet van Justitie. “Als hij die naamsverandering kreeg, zou hij informatie geven over gepleegde misdrijven. Minister Laurette Onkelinx heeft neen gezegd, om twee redenen. Ten eerste heeft ze geen zin om in te gaan op de chantage van een gangster. En ten tweede zijn er wettelijke regels die gerespecteerd moeten worden om van naam te kunnen veranderen. Iets mispeuterd hebben en daarom van naam willen veranderen, is geen criterium. Integendeel, het is zelfs een reden om iemand niet van naam te laten veranderen.”
Veel politiemensen vinden het anders wel een goed idee om in te gaan om de vraag van Beijer. Op dit moment is Beijer vrij onder voorwaarden. In 2009 komt hij definitief vrij. Dan is zijn straf helemaal verlopen. “Wat hebben we te verliezen?” klinkt het in politiekringen. “Zijn straf is bijna volledig verstreken. Alles wat hij ons nu nog kan geven, is winst.” En veel politiemensen denken dat Beijer inderdaad belangrijke dingen weet. Over de zaak van de in 1982 verdwenen geldkoerier Francis Zwarts én over de Bende van Nijvel. Andere politiebronnen vrezen dan weer dat Beijer vooral een groot manipulator is.
Er zijn dingen die Beijer kan weten, zoveel is zeker. Beijer stond in 1994 samen met zijn voormalige collega-rijkswachters Madani Bouhouche en Christian Amory voor het Brusselse hof van assisen terecht op beschuldiging van een hele waslijst misdrijven. Het waren misdrijven die ze pleegden tijdens hun carrière bij de rijkswacht, maar ook daarna, toen Bouhouche en Beijer uit de rijkswacht waren gegooid en ze samen met een privédetectivebureau waren begonnen.
Voor het hof van assisen moesten de twee zich verantwoorden voor de doodslag op de Libanees-Antwerpse diamantair Ali Sulaiman Ahmad. De twee detectives gingen op 2 september 1989 een schuld opeisen bij de diamantair, maar de zaken draaiden verkeerd uit. Sulaiman kreeg bij het dispuut een kogel in het hoofd.
De twee stonden ook terecht voor de roofmoord op de Sabena-veiligheidsagent Francis Zwarts. Zwarts verdween op 25 oktober 1982 in de luchthaven met een wagen vol diamanten en juwelen. Werd hij beroofd? Was hij zelf medeplichtig aan de roof? Het is nog altijd een mysterie. Zijn lichaam werd nooit gevonden, tot groot verdriet van zijn moeder.
Ten slotte stond Bouhouche (en niet Beijer) ook nog terecht voor de moord op de wapenhandelaar Juan Mendez. Uiteindelijk veroordeelde de jury Bouhouche in 1995 voor de moord op Francis Zwarts en doodslag op Ali Sulaiman. Voor de moord op Mendez werd hij vrijgesproken. Hij kreeg 20 jaar cel.
Beijer kwam er veel goedkoper van af. Hij was volgens de jury niet schuldig aan moord en had dus ook geen bloed aan zijn handen. Hij kreeg veertien jaar cel. Maar Beijer werd wel veroordeeld voor heling van een deel van de buit van Francis Zwarts. Beijer suggereert al jaren – zonder het met zoveel woorden te zeggen – dat hij weet waar het lichaam van Zwarts begraven ligt.
Maar hij wil het niet zeggen zonder dat er boter bij de vis komt. In casu een nieuwe identiteit. Volgens politiebronnen is de kans groot dat Beijer inderdaad weet waar Zwarts ligt, tenminste bij benadering.
Bouhouche en Beijer werden ook jarenlang verdacht van betrokkenheid bij de misdaden van de Bende van Nijvel. Ten onrechte, aldus Beijer, maar hij heeft aan het gerecht wel aangeboden om te praten over een aantal misdrijven waar hij meer van weet. Misdrijven die volgens hem ten onrechte worden toegeschreven aan de Bende. We contacteerden Bob Beijer op zijn gsm. Maar voorlopig heeft hij geen zin meer om met de pers te praten.
Anderhalf jaar geleden zei hij nog het volgende aan De Standaard. “Het onderzoek naar de Bende van Nijvel is om zeep. Of Bouhouche iets met de Bende te maken heeft, weet ik niet. Ik heb er in elk geval niets mee te maken en ze gaan nooit vinden wie er wel achter zit. Het is alsof ze een DNA-spoor hebben gevonden en het vervolgens door honderd mensen hebben laten aanraken. Ze hebben alles op een grote hoop gegooid en nu is het hopeloos verknoeid. Er zijn zaken die toegeschreven worden aan de Bende waarvan ik voor honderd procent zeker weet dat ze er niets mee te maken hebben.”
Bron » De Standaard | 12 Mei 2007 | Mark Eeckhaut