Ex-rijkswachter Robert Beijer is verhoord in het Bende-dossier. Het gerecht wil weten of er een link is tussen Beijer en Chris B., de vermeende ‘Reus’.

Onderzoeksrechter Martine Michel heeft Robert ‘Bob’ Beijer (65) woensdag ondervraagd. Na afloop van het verhoor, dat ongeveer een uur duurde, werd de ex-rijkswachter weer vrijgelaten. Hij werd niet in verdenking gesteld.

Beijer nam de voorbije weken zelf vanuit Thailand contact op met de Bendespeurders, nadat hij had gehoord dat zijn naam opnieuw in verband werd gebracht met de Bende van Nijvel. Beijer woont al sinds eind jaren 90 in Thailand, maar komt geregeld terug naar België.

‘De rechter wilde in de eerste plaats weten of ik Chris B. ooit gekend heb’, bevestigt Beijer aan De Standaard. ‘Ik heb geantwoord dat ik die man niet ken en dat ik hem bij mijn weten vroeger ook nooit gezien heb bij de rijkswacht. Daarnaast wilde ze ook weten of ik zelf nog iets nuttigs kon verklaren over de Bende van Nijvel. Ik heb gezegd wat ik ervan dacht. Maar dat zijn geen nieuwe zaken.’

Chris B., een ex-lid van de Groep Diane van de rijkswacht, verklaarde enkele weken voor zijn dood in 2015 aan zijn broer ‘dat hij lid was geweest van de Bende van Nijvel’. Toen het verhaal eind oktober naar buiten kwam, veroorzaakte dat veel beroering in de publieke opinie. De speurders hopen dat de bekentenis van Chris B. klopt en dat ze zal leiden tot de oplossing van het mysterie.

Geen bloed aan handen

De broer van Chris B. verklaarde aan de Bendespeurders en eind oktober ook in de pers dat hij B. ooit had gezien in het gezelschap van de ex-rijkswachters Madani Bouhouche en Robert Beijer. Over Bouhouche en Beijer doen al jaren geruchten de ronde dat ze deel zouden hebben uitgemaakt van de Bende van Nijvel. De twee ondergingen in de jaren 90 een test met de leugendetector om hun betrokkenheid te verifiëren, maar ze werden niet op leugens betrapt.

‘Ik heb aan de rechter gezegd dat ik graag geconfronteerd wil worden met de broer van Chris B.’, zegt Beijer. ‘Ik wil weten waar hij het haalt dat hij me gezien zou hebben met Chris B., want dat is dus niet zo. Ik kende die man niet. Zelf werkte ik in die tijd (eind jaren 70, red.) bij de drugsbrigade van de rijkswacht. Ik ben nooit bij de Groep Diane geweest.’

Robert Beijer pleegde in de jaren 80 een reeks misdaden met zijn ex-collega, rijkswachter Madani Bouhouche. Hij werd midden jaren 90 door het Brusselse hof van assisen veroordeeld tot 14 jaar cel, onder meer wegens heling van een uurwerk afkomstig van een goud- en juwelendiefstal uit 1982 op de luchthaven, waarbij de veiligheidsagent Francis Zwarts om het leven kwam. Bouhouche werd veroordeeld voor die moord.

Beijer werd ook veroordeeld voor zijn rol in een uit de hand gelopen overval op een Libanese diamantair in Antwerpen, waarbij Bouhouche de diamantair neerschoot. Beijer blijft er tot op vandaag bij dat hij zelf geen bloed aan de handen heeft.

In zijn boek De laatste leugen, dat in 2010 uitkwam, bekende Beijer nog enkele feiten waar hij voor assisen niet voor veroordeeld werd. Zo bekende hij onder meer de aanslag op rijkswachtmajoor Herman Vernaillen in 1981 en de diefstal van een aantal wapens bij de Groep Diane in de kazerne van de rijkswacht in Etterbeek in 1982. Over die laatste diefstal doet al jaren de hypothese de ronde dat hij te maken zou hebben met de Bende van Nijvel.

Extreemrechts

Maar volgens Beijer is dat dus niet zo. ‘Ik heb met de Bende van Nijvel niets te maken. Ik weet er dus ook niets over. Maar wat ik wel kan doen en wat ik in mijn boek ook gedaan heb, is justitie duidelijk maken dat een aantal feiten ten onrechte aan de Bende van Nijvel wordt toegeschreven. Dat heb ik woensdag ook nog eens aan de onderzoeksrechter gezegd.’

Madani Bouhouche, de vroegere kompaan van Beijer, overleed in 2005 in de Franse Pyreneeën bij het vellen van een boom. ‘Van hem vermoed ik nog altijd dat hij misschien wel betrokken was bij de Bende’, zegt Beijer. ‘Hij was goed bevriend met onder anderen mensen van het extreemrechtse Westland New Post (WNP). Ik vermoed tot vandaag dat we het in die richting moeten zoeken. Maar nogmaals, ook daar heb ik geen enkel bewijs van.’

Bron » De Standaard