Exact vijftien jaar geleden, op 13 augustus 1996 werd Marc Dutroux opgepakt. Sinds zijn veroordeling in 2004 tot levenslange gevangenisstraf slijt Dutroux zijn dagen in een afgezonderde afdeling binnen de gevangenismuren van Ittre. Compleet geïsoleerd, vooral om eigen bestwil.

Na vijftien jaar gevangenis vertoont Dutroux geen tekenen van wroeging of spijt, zegt zijn advocaat Ronny Baudewyn aan VRT. Hij heeft nauwelijks nog met iemand contact. Op enkele ‘fans’ van het eerste uur en zijn advocaat na ziet hij niemand.

Twee keer per week mag hij een uurtje zijn cel verlaten om in het gezelschap van een cipier te ontspannen op de koer. Dat gebeurt telkens ’s middags, terwijl de andere gedetineerden lunchen. Voor zijn eigen veiligheid. Enkele jaren geleden braken razende medegevangenen zijn arm om wraak te nemen. Zijn computer werd hem na het proces ontnomen, maar dat weerhoudt hem er niet van te schrijven.

Zo is Dutroux momenteel bezig met het voltooien van een nieuw ‘economisch manifest’ waarmee hij de wereld naar eigen zeggen zal verbeteren. Daarnaast leest hij dagelijks de krant, volgt hij de actualiteit op tv en doodt hij de tijd met het tokkelen op zijn Playstation.

Ondanks zijn levenslange straf hoopt de kindermoordenaar nog altijd dat hij ooit als een vrij man de gevangenis van Ittre kan verlaten. Theoretisch is dat mogelijk, in de praktijk niet. Geen enkele justitieminister zal ooit zijn fiat geven en zich daarmee voor altijd politiek verbranden.

Dutroux is trouwens ooit al eens vervroegd vrijgelaten en dat bleek een gruwelijke vergissing. In april 1989 was hij tot 13,5 jaar cel veroordeeld voor het verkrachten van vijf meisjes. Amper drie jaar later kwam hij wegens goed gedrag vrij. Met als pijnlijk gevolg de gruwelijke feiten die we allemaal kennen.

Bron » De Standaard