Of ik hem met baron moet aanspreken? Schei uit, lacht Stijn Coninx. De beminnelijke Limburger draagt die titel sinds Daens, zijn magnum opus. In oktober komt van hem Niet Schieten uit, een film over de Bende Van Nijvel. ‘Die wordt minstens zo goed als Daens’, klinkt het in gesprek met De Zondag.
Deze zomer betekent voor hem een periode van ontspanning na waanzinnige maanden. Voor het eerst in zijn leven was Stijn Coninx (61) met twee films tegelijk bezig, die ook dezelfde maand uitkomen: Niet Schieten en Sinterklaas en de Wakkere Nachten. ‘Zeker die eerste heeft me helemaal leeggezogen, emotioneel dan. Ik had nood aan ontspanning.
Al betekent dat niet dat ik mijn werk loslaat. Deze zomer is een mooie periode om na te denken over een volgend project. In mijn reiskoffer zit alvast het nieuwe boek over Tijl Uilenspiegel van de Duitse schrijver Daniel Kehlman.’
Het verhaal over de schelm uit Damme laat Coninx niet los. Al jaren, decennia zelfs, is het zijn droom de ultieme film te maken over Uilenspiegel. ‘Dat verhaal is meer dan een verhaal over één man, het is een levensfilosofie. Alle grote thema’s zitten erin vervat, zeker in de versie van Charles De Coster: humor, tragedie, onrecht, liefde en de natuur. Ik denk ook dat ik het verhaal stilaan écht begrijp.’
Onrecht, maar ook sociale bewogenheid, het zijn thema’s die vaak de films van Stijn Coninx domineren. Of beter: die zijn leven domineren. De regisseur is voorzitter van het streekfonds ‘Een Hart voor Limburg’, en zet zich de laatste jaren ook in voor de Deaf Devils, de dove duivels zeg maar. ‘Als iets onrechtvaardig aanvoelt, wil ik iets doen. Ik vind het ontzettend belangrijk dat mensen die het goed hebben, zorgen voor mensen die het moeilijker hebben. We zijn allemaal met elkaar verbonden.’
‘De filmmaker in mij wil vaak iets doen met die verontwaardiging’, klinkt het. Zo ook in zijn nieuwste prent. ‘Ik heb Niet Schieten gemaakt voor de slachtoffers, dit is hun noodkreet. Ik ga het mysterie van de Bende van Nijvel niet oplossen, laat dat duidelijk zijn. Let wel: dit kán opgelost worden. Mocht ik tijd hebben, zou ik rechten gaan studeren. En dán zou ik het oplossen.’
‘Niet Schieten wordt nog intenser dan Daens’
Daens wordt vaak Coninx’ magnum opus genoemd. ‘Dat was zeker mijn belangrijkste film’, reflecteert de regisseur. ‘Maar ik vind dat niet noodzakelijk mijn beste film. Ik denk dat ik als regisseur gegroeid ben de voorbije 25 jaar. Ik neem meer zelf in handen. Als ik faal, wil ik zelf gefaald hebben. Marina bijvoorbeeld: daar zat mijn persoonlijkheid helemaal in. Ik denk trouwens dat Niet Schieten minstens zo goed zal zijn als Daens. Ik vind het verhaal nóg intenser.’
Na Daens werd hij tot baron geslagen door toenmalig koning Boudewijn. ‘Dat voelt heel even onwezenlijk aan. Maar ik sta daar niet lang bij stil. Titels zeggen mij weinig. Ik ben van nature tegen hiërarchie. Voor mijn studenten ben ik ook gewoon Stijn. Eén van mijn dochters heeft dat ook, maar dan in extreme vorm: zij spreekt op dezelfde manier tegen haar leerkrachten als tegen haar vrienden. Ik ben op dat vlak iets diplomatischer. Ik zou Boudewijn niet aanspreken met Boudje (lacht).’
Bron » Focus Knack | Paul Cobbaert