Enkele dagen nadat hij op sociale media zijn ex-medebendeleden Philippe De Staerke en Dominique Salesse betichtte van betrokkenheid bij de Bende van Nijvel werd ex-topgangster Alain Moussa dinsdagochtend opgepakt door het federaal parket. Ook zijn neef Daniel B. werd opgepakt. Wat is er aan de hand?
Met nog enkele uren te gaan tot kerstavond postte ex-topcrimineel Alain Moussa vrijdag op Facebook: ‘De moordenaars van de Bende van Nijvel zijn Johnny De Stark (sic) en Dominique Salesse. Sinds een jaar neem ik geen drugs of iets anders meer. Ik zou meer kunnen zeggen, maar het komt van heel hoog.’
Alain Moussa (70) was tot begin jaren 80 een naam als een klok in het toenmalige Brusselse misdaadmilieu. Hij was als gangster actief bij de zogenaamde Bende van Baasrode rond Philippe ‘Johnny’ De Staerke. Een dag na de post stuurde Moussa een perscommuniqué ter grootte van een A4’tje naar meerdere journalisten met iets omstandiger beschuldigingen tegen hem en Salesse. Hij zegt daarin dat hij afgelopen donderdag werd verhoord door de federale politie in Bergen. Ook stelt hij dat hij meteen na het verspreiden van het A4’tje is ondergedoken: “Ik spreek om mijn veiligheid te garanderen.”
Maandag wou het federaal parket niet reageren op de betichtingen. “Misschien morgen wel”, zei woordvoerder Eric Van Duyse toen. Dinsdagmiddag meldde het federaal parket dat naar aanleiding hiervan twee huiszoekingen zijn uitgevoerd in Asse en Ganshoren. “Bij deze interventies zijn een handvuurwapen, verschillende mobiele telefoons en computermateriaal in beslag genomen”, aldus een mededeling. “Twee personen werden aangehouden voor verhoor.”
Volgens onze informatie gaat het om Alain Moussa zelf en zijn neef Daniel B. Het federaal parket zegt geen verdere mededeling te doen.
Bende van Baasrode
Philippe De Staerke en Dominique Salesse waren in 1987 Moussa’s voornaamste medebeschuldigden op het proces tegen de Bende van Baasrode voor het hof van beroep in Gent. De bende pleegde tussen 1983 en 1985 in wisselende samenstelling 23 gewapende overvallen, meestal met Golf GTI’s die op bijna exact dezelfde manier tot overvalwagen waren verbouwd als bij de Bende van Nijvel. Er was één groot verschil tussen beide bendes: de bende van Baasrode loste nooit een schot. De leden gingen daar prat op en beschouwden het als een bewijs van gangstervakmanschap.
De Bende van Nijvel tartte alle regels van de toenmalige misdaadwereld. Ze beschoot en doodde politiemensen én kinderen, en zocht meermaals zelf de confrontatie met de politie. De bende doodde bij meerdere overvallen of executies tussen 1982 en 1985 28 mensen, en zorgde voor maandenlange nationale angstpsychoses. De Bende van Nijvel wordt beschouwd als het grootste criminele enigma van België en gaf al meermaals aanleiding tot verlenging van de wettelijke verjaringstermijnen voor de zwaarste misdaden om het sinds 2018 door het federaal parket gevoerde onderzoek nog een kans te geven.
Wegversperring
In zijn persbericht bekloeg Moussa zich erover dat justitie niets aanvangt met zijn blijkbaar eerder al in politieverhoren geuite betichtingen tegen zijn vroegere medebendeleden. Volgens Daniel B., een verwant die zich in 2007 na diens vrijlating met enkelband ontfermde over Moussa, was de indirecte aanleiding om “eindelijk vrijuit te praten” het overlijden van Jean Bultot aan corona, deze zomer. De ex-gevangenisdirecteur van Sint-Gillis zou in de vroege jaren 80 Philippe De Staerke bewust af en toe een nachtje vrij hebben gegeven, zodat die overvallen kon plegen met het meest perfecte der alibi’s: aanwezigheid in de gevangenis.
“De Staerke heeft Alain Moussa voorgesteld deel te nemen aan bloedige overvallen”, zei Daniel B. maandagavond in een gesprek met De Morgen. “Moussa zegt ook Philippe De Staerke te hebben vervoerd naar Eigenbrakel ten tijde van de Bende-aanslag daar (27 september 1985, drie doden, ddc). Hij maakt ook melding van een incident dat moeilijk te geloven valt. Hij zegt dat hij en Philippe De Staerke op een dag na een overval, allebei tot de tanden bewapend, in een wegversperring terecht kwamen met rijkswachters en militairen. Hij zei: ‘Nu zijn we erbij.’ Waarop De Staerke hem geruststelde: ‘Maar nee, maak je geen zorgen, je zal wel zien.’ De wagen stopte, de rijkswachters keken binnen, moeten de wapens hebben gezien, en deden teken dat ze moesten verder rijden. Toen begreep Alain dat De Staerke bescherming moet hebben genoten.”
De getuigenis van Moussa kan zo de hypothese ondersteunen dat bepaalde rijkswachters bij de Bendefeiten betrokken zouden zijn geweest door die te faciliteren.
Alain Moussa maakte ook melding van vier wapens die bij zijn arrestatie in 1986 in beslag zijn genomen in zijn appartement in Laken. Twee daarvan behoorden eigenlijk De Staerke toe. “Misschien, als ze zijn bewaard, kunnen die wapens nog spreken”, schrijft hij, doelend op ballistisch onderzoek.
Suske en Wiske
Het is niet helemaal duidelijk waarom Alain Moussa meer dan 35 jaar wachtte met zijn belastende verklaringen tegen De Staerke en Salesse. Naast de dood van Jean Bultot maakt hij in zijn persbericht melding van een Luxemburgs productiehuis genaamd Sancho Panza Productions dat hem recent zou hebben gecontacteerd en een enorm bedrag hebben aangeboden in ruil voor ‘onthullingen’ over de Bende van Nijvel. Dit deed Moussa volgens Daniel B. plots beseffen dat er anderen moesten zijn die wisten wat hij over De Staerke en Salesse beweert te weten.
“Er was een ontmoeting, in een hotel in Zaventem, tussen Alain en twee jongedames en een cameraman”, zegt Daniel B. “Volgens Alain voelde het allemaal heel louche aan. Online bleek niets terug te vinden over dat productiehuis. Daarom koos Alain voor de vlucht vooruit.”
Door de jaren heen kwamen de namen van De Staerke en Salesse in het Bende-onderzoek meerdere keren terug.
Philippe De Staerke werd in maart 1986 door de Dendermondse onderzoeksrechter Freddy Troch in staat van beschuldiging gesteld voor zijn betrokkenheid bij de laatste Bende-overval in Aalst. Daarbij vielen op 9 november 1985 acht dodelijke slachtoffers in een Delhaize-supermarkt.
Zijn toenmalige Brusselse vriendin Yvette V.H. verklaarde destijds tegenover de speurders in Dendermonde dat De Staerke haar enkele uren voor de overval had verplicht hem naar de supermarkt in Aalst te brengen om de locatie te verkennen, iets wat totaal niet was gepland. Zij en De Staerke deden hun boodschappen doorgaans in Brussel. De 9-jarige dochter van V.H. reed mee naar Aalst, en kon later tijdens een reconstructie in het tegen die tijd compleet heringerichte Delhaize-filiaal de hoek aanwijzen waar op 9 november 1985 het rek met de Suskes en Wiskes had gestaan.
De Staerke bekende ooit in een brief zijn actieve rol bij de Bende van Nijvel, maar trok die bekentenis daarna weer in. Hij doorstond een test met de leugendetector en werd in 2002 door het hof van beroep in Bergen buiten vervolging gesteld. Hij kan hierdoor niet meer worden vervolgd voor betrokkenheid bij de Bende van Nijvel.
Eerdere betichtingen
Alain Moussa is niet het eerste lid van de Bende van Baasrode dat De Staerke en Salesse ervan beschuldigt tegelijk ook actief te zijn geweest bij de Bende van Nijvel. Dat deed eerder ook Leopold Van Esbroeck in twee boeken, waarin hij beschrijft hoe het binnen de misdaadbende in de zomer van 1985 tot een schisma kwam door het voorstel van Jean Bultot om ‘bloedige aanslagen op grootwarenhuizen’ te gaan plegen. De bende had nog een overval gepland en twee door Salesse verbouwde overvalwagens klaarstaan in een garagebox in Molenbeek. Na een vlammende interne ruzie ging De Staerke urineren in de kofferbak van een van de overvalwagens, wat volgens Van Esbroeck in de codetaal van die tijd gelijkstond met een oorlogsverklaring.
De harde kern van de bende van Baasrode bestond uit De Staerke, Salesse, Van Esbroeck, de Griek Sotirios Papadopoulos en in mindere mate Alain Moussa. Hij was de enige die zich altijd afzijdig hield in de discussie over verbanden tussen de bende waar hij zelf deel van uitmaakte en de Bende van Nijvel.
“Ik heb aan vier overvallen meegedaan”, zo verklaarde Alain Moussa in 2007 in een gesprek met De Morgen. “We waren niet zo origineel. We pikten er een postkantoor uit, gingen eerst eens binnen kijken. In die tijd had je nog geen glas aan de loketten. Je kon er overheen springen en roepen: ‘Koffer open!’ Et puis voilà, dat was wat wij deden. Mijn rol bestond erin erover te waken dat niemand ging lopen. Er is nooit een schot gelost, wat er toch op wijst dat we niet slecht bezig waren.”
Binnen de bende had ieder zijn rol. Die van De Staerke bestond erin om als eerste het postkantoor binnen te gaan en verbaal geweld te gebruiken. Salesse werd door Van Esbroeck beschreven als het brein, de maniakale planner en vooral ook de chauffeur.
Naast Moussa en Van Esbroeck legde ook Papadopoulos ooit belastende verklaringen af tegen De Staerke. Die laatste stond laat op de avond van 9 november 1985, enkele uren na de aanslag in Aalst, voor zijn deur in Anderlecht met een grote zware koffer en het verzoek om die anderhalve dag lang te verbergen.
Toen justitie in 2010 met opsporingsuitzendingen op VTM en RTL het publiek nieuwe robotfoto’s toonde op basis van getuigen van weleer, herkenden oud-speurders in één daarvan meteen Dominique Salesse. Hij bekeerde zich in de gevangenis tot het katholieke geloof en bleef net als De Staerke altijd ontkennen iets te maken te hebben met de Bende van Nijvel.
Bron » De Morgen | Douglas De Coninck