Brussel is al sinds de jaren ’70 een schaakbord voor spionnen. Dat blijkt uit een onderzoek dat MO-journalist Kristof Clerix uitvoerde. Ook in Antwerpen was er tijdens de Koude Oorlog veel spionageactiviteit. In verscheidene Oost-Europese landen zijn de archieven van de geheime diensten uit de tijd van de Koude Oorlog opengesteld voor het publiek.
Journalist Kristof Clerix ging in de archieven van Tsjechië, Roemenië, Bulgarije en Duitsland op zoek naar informatie over spionage in België. Uit die informatie blijkt dat Brussel sinds de jaren ’70 drukbezocht wordt door spionnen, dubbelspionnen en agents-provocateurs uit Oost en West. Zo werden onder andere journalisten van De Standaard enKnack van nabij gevolgd.
Ook Belgische politici, zoals Freddy Thielemans, de burgemeester van Brussel, werden nauwgezet in de gaten gehouden. In de haven van Antwerpen zaten vertegenwoordigers van de Amerikaanse inlichtingendienst CIA, de Russische KGB en de Belgische Staatsveiligheid. Er werden zelfs sportzalen van Sovjetscheepslui afgeluisterd. Clerix vond in de archieven bewijzen van tal van intrigerende spionagefeiten in ons land.
Bulgarije stuurde een moordenaar naar de Navo in Brussel om een jonge secretaresse te versieren en Belgische agents-provocateurs lokten leden van de Oost-Duitse Stasi in de val. De journalist vond ook bewijzen dat Tsjechoslowaakse agenten postbusadressen gebruikten op snelwegparkings langs de E40 en nabij het Beaulieukasteel in Huizingen.
Volgens de Belgische Staatsveiligheid is de spionnenwereld vandaag terug zeer actief in België. “De Belgische publieke opinie denkt dat klassieke spionage niet meer bestaat”, getuigt Robin Libert, hoofd van de analyseafdeling van de Staatsveiligheid. Volgens hem is het tegendeel waar. “Het enige verschil met de tijd van de Koude Oorlog is dat de perceptie veranderd is”.
Op www.targetbrussels.be kunt u de authentieke documenten bekijken en waargebeurde verhalen lezen uit het mysterieuze wereldje van de geheime diensten. U vindt er ook interviews met ex-spionnen en met de directeurs van de geheime archieven.
Bron » De Standaard