“In 1986 hebben we vooral punctueel gezocht: we zijn vertrokken van het punt waar getuigen de Bendeleden de zakken in het water zagen gooien. Maar wat als er bepaalde bewijsstukken afgedreven zijn? Wat als er iets over het hoofd is gezien? Het uiterste punt van de zwaaikom is nooit doorzocht. Daarom gaan we nu systematisch te werk. We gaan de volledige zwaaikom nog één keer centimeter na centimeter doorzoeken.”

Voor Vos blijft deze plek aan het kanaal, net naast het bos van Houssière, een belangrijk punt in zijn speurtocht. “Door profiling weten we dat de gangsters hier hun comfort zone hadden: ze kenden de streek, ze voelden zich hier thuis. We hebben nog vijf jaar voor de misdaden van de Bende verjaren – als de wet tegen die tijd niet opnieuw wordt aangepast. Tot die tijd moeten we blijven zoeken. Dat zijn we verplicht aan de families van de 28 slachtoffers.”

Bron » Het Nieuwsblad