Een beschadigingsoperatie en een politieke afrekening. Aan verontwaardiging toonde Alain Winants, hoofd van de Staatsveiligheid, geen gebrek toen hij zich dit voorjaar moest verantwoorden nadat een nogal merkwaardig geheim rapport van zijn dienst uitlekte in De Morgen. In dat confidentiële dossier werden de contacten nagegaan tussen sektarische organisaties als Scientology en Sahaja Yoga en een diverse groep politici.
Liever dan over de bediscussieerbare kwaliteiten van die zogenaamde ‘fenomeenanalyse’ richtte de baas van de Staatsveiligheid zich op het lek zelf. Dat zou er immers enkel gekomen zijn om hem voetje te lichten in zijn mars naar een nieuwe herbenoeming.
Alain Winants verweerde zich als een James Bond achter vijandelijke linies, met zelfs een voor inlichtingendiensten hoogst ongebruikelijke geïmproviseerde persconferentie, maar over de grond van de zaak (de inhoud van het rapport) ging het amper. In het dossier vallen de namen van onder meer oud-senator Rik Torfs (CD&V), huidig staatssecretaris Maggie De Block (Open Vld) of oud-minister Frank Vandenbroucke (sp.a), hoewel hen, voor zover we weten, absoluut niets aangewreven kan worden.
Is het normaal dat een inlichtingendienst rapporten opstelt over verkozenen zonder dat ook maar enigszins helder gemaakt wordt hoe actief de contacten zijn tussen die genoemde politici en de sektevertegenwoordigers? En nog meer ten gronde: is het normaal dat een inlichtingendienst de gesprekken van politici screent?
Gelukkig is er nu een nieuw evaluatierapport, ditmaal van het Comite I, dat de vaderlandse inlichtingendiensten controleert. Dat rapport verlegt de focus weer naar de inhoud. Het Comité noemt de inhoud van het rapport ‘problematisch’ – in het Wetstratees een forse uitbrander.
Volgens het Comité heeft de Staatsveiligheid zich slecht van zijn taak gekweten. Zo was het helemaal niet nodig om de namen van politici zomaar op te lijsten zonder dat duidelijk wordt welke rol ze spelen en bovenal doet deze fenomeenanalyse niet wat ze moet doen: een fenomeen analyseren, tiens, en wel van de tactieken waarmee sektes proberen een voet tussen de politieke deur te krijgen.
Dat is een flinke draai rond de oren van meneer Winants en zijn dienst. Het lekken van het oorspronkelijke sekterapport had wellicht weinig te maken met de carrièrevooruitzichten van de zittende baas van de Staatsveiligheid. Maar nu Alain Winants er toch zelf over begonnen is, kan het geen kwaad deze strenge evaluatie van het Comité I mee te nemen in de beoordeling van zijn functioneren, als zijn herbenoeming straks effectief op tafel komt.
Bron » De Morgen | Bart Eeckhout