Zeven opeenvolgende parlementaire onderzoekscommissies stelden sinds 1985 vast dat het omgaan van politiediensten met informanten en het informantenbeheer wettelijk moest worden geregeld. Maar die wettelijke regeling is er nog altijd niet, zei de federaal minister van Justitie, Marc Verwilghen, gisteren in een reactie op een interpellatie van CVP-kamerlid Tony van Parys in de kamercommissie-Justitie.
CVP-kamerlid en voormalig minister van Justitie Tony van Parys wilde van de minister van Justitie weten hoe het gerecht de strijd tegen de Oost-Europese maffia aanpakt nadat een topspeurder door toedoen van een voormalig informant geschorst werd. Vorige week raakte bekend dat ook ex-onderzoeksrechter Jean-Claude Leys in het bestek van dit dossier in opspraak werd gebracht.
“Het lijkt dat niemand uit de zaak-Reyniers, waarin het informantenbeheer aan de kaak werd gesteld, lessen heeft getrokken”, zei Van Parijs. “Ik stel vast dat deze conclusie al in 1985 in de commissie van de privé-milities is getrokken en nadien ook in de commissies van de Bende van Nijvel I en II, mensenhandel, sekten, Dutroux en georganiseerde misdaad. In al die tijd is het parlement er niet in geslaagd deze problematiek wetgevend te regelen”, zei de minister van Justitie.
Wisselmeerderheid
Tony van Parys antwoordde dat de Franstalige partijen vaak hardop roepen dat de georganiseerde misdaad moet worden aangepakt, maar dat zij het uiteindelijk laten afweten bij het wetgevende werk. “De CVP-fractie zal u een wisselmeerderheid bieden voor de wetsontwerpen op de anonieme getuigen, spijtoptanten of bijzondere opsporingstechnieken”, zei Van Parys in de kamercommissie-Justitie. Vooral de PS ligt dwars voor de goedkeuring van deze wetsontwerpen die een hoeksteen vormen van de strijd tegen de georganiseerde misdaad.
Over het dossier van de informant zei minister van Justitie Marc Verwilghen dat Eric van de Weghe sinds het najaar 2000 op de lijst van onbetrouwbare informanten stond. Dit betekent dat politiemensen en magistraten volgens de rondzendbrief Wathelet geen contact met hem mogen onderhouden. De minister maakte duidelijk dat het gerechtelijke onderzoek over het dossier waarin ex-rechter Leys in opspraak werd gebracht, moet aantonen of de magistraat of anderen deze regel geschonden hebben.
Het op de zwarte lijst plaatsen van de informant gebeurde vijf dagen nadat hij door de Brusselse correctionele rechtbank in een fraudezaak tot 18 maanden cel met uitstel werd veroordeeld. Het gerecht kreeg nochtans al meer dan drie jaar geleden stille wenken van de Staatsveiligheid, die eind 1997 besliste dat niet meer met de informant mocht worden gewerkt.
Begin 2000 lag Eric van de Weghe aan de basis van een corruptieonderzoek naar Pierre Delilez, een sinds midden 2000 geschorste GPer die de strijd tegen de Russische misdaad moest coördineren. Op 17 mei wordt het dossier-Delilez door de Brusselse kamer van inbeschuldigingstelling onderzocht. De KI kan nieuwe impulsen geven aan het dossier dat al een jaar bij het Brusselse gerecht ligt te sudderen. “Ofwel moet de speurder vervolgd worden, ofwel niet, maar het dossier laten rotten is het slechtste wat kan gebeuren”, zegt Marc Verwilghen.
Tony van Parys wilde ook weten hoe de regering na de schorsing van Delilez de regeringsprioriteit – de strijd tegen Oost-Europese georganiseerde misdaad – in de praktijk aanpakt. Volgens de minister bindt in de schoot van de federale politie een gemengde onderzoekscel met vijf specialisten deze strijd aan. Meer wou de minister niet zeggen, uit vrees voor destabilisatie of contrastrategieën.
De vijf zijn volgens onze informatie drie informatieverzamelaars van het vroegere Centraal Bureau der Opsporingen (ex-rijkswacht) en twee ex-GPers die informatie naar de operationele diensten moeten doorsturen. Bij die operationele speurders is het gebrek aan onderzoekscapaciteit schrijnend. In totaal zijn er voor heel België minder dan tien speurders over die deze vorm van criminaliteit bestrijden.
Bron » De Tijd