De Delhaize van Aalst mocht niet bewaakt worden. Niet door de rijkswacht en evenmin door de gerechtelijke politie. De rijkswacht kreeg, volgens advocaat Jef Vermassen, een half uur voor de overval te horen dat ze moesten verdwijnen. Maar ook de gerechtelijke politie werd na vijf weekends van observaties weggestuurd, drie dagen voordat de Bende zou toeslaan. Een onverklaarbare beslissing met grote gevolgen. “We hadden de Bende van Nijvel daar kunnen vatten, maar we mochten niet”, zegt een politieagent die deel uitmaakte van de patrouilles.
Het was de bloedigste overval ooit van de Bende van Nijvel. Acht doden vielen er bij de raid op de Delhaize in Aalst, op zaterdag 9 november 1985. En dat terwijl er die dag eigenlijk rijkswachters en politieagenten op de uitkijk hadden moeten staan. Een toenmalige politieman, officier van de gerechtelijke politie (GPP), vertelt nu voor het eerst hoe die bewakingsopdracht 72 uur voor de overval abrupt werd afgeblazen. Hij bevestigt daarmee het verhaal van advocaat Jef Vermassen.
“Na eerdere overvallen van de Bende van Nijvel was beslist om tijdens het weekend de Delhaize in Aalst te laten bewaken door gemengde patrouilles van de rijkswacht en de gerechtelijke politie van Aalst”, vertelt de politieman, die anoniem wil blijven. “Die patrouilles gingen van start vijf weken voor de overval. Dat was telkens perfect verlopen. Het zesde weekend was het voor het eerst aan mij en mijn collega.”
“In het begin van de week waren we al poolshoogte gaan nemen aan de supermarkt. We hadden een duidelijk plan. Eén rijkswachter – in burger, maar gewapend met een uzi – en één GPP-er – met 9mm-pistool – als mobiele ploeg. De twee anderen zouden postvatten op de parking. Op die manier hadden we een goed zicht op al wie toekwam.”
En toen gebeurde iets waar onze getuige tot op de dag van vandaag geen verklaring voor heeft. “De woensdag voor de overval kregen we plots een nieuw bevel. De observatie van Delhaize Aalst wordt met onmiddellijke ingang opgeheven, zo stond het op het papier van de briefing. Gedaan.”
“We vonden dat allemaal een heel vreemde beslissing”, zegt de ex-politieman. “De overvallen op de Delhaize-filialen in Overijse en Eigenbrakel, waarbij respectievelijk vijf en drie doden waren gevallen, dateerden van 27 september. Zij waren net de reden waarom de gemengde patrouilles in het leven waren geroepen.”
“Maar toen een collega bij onze hoofdcommissaris L. verhaal ging halen, kreeg hij het volgende te horen: Allez, kom. Wie gaat er nu een overval plegen in Aalst? Nu, dat was een brave mens, ik kan niet geloven dat hij wist wat zou gebeuren. Mogelijk heeft hij orders van hogerhand gekregen.”
Het vervolg van het verhaal kennen we: op 9 november sloeg de Bende wel degelijk toe in Aalst. “Ik zat die avond thuis voor televisie, toen plots het nieuws kwam van de overval. Ik pakte meteen mijn telefoon en belde de permanentie. Er waren doden gevallen op de parking van de Delhaize. Maar ik moest niet komen. Er was al genoeg volk op de been, klonk het.”
“Mijn gevoel toen? Ik was een vat frustratie. Kwaad op het commando, kwaad op het gerecht. Ik ben ervan overtuigd dat we toen en daar de Bende hadden kunnen vatten. Je kan ook zeggen dat we het verhaal dan misschien niet meer hadden kunnen navertellen. Maar als jonge flik denk je daar op dat moment niet aan.”
“Waarom ze de bewaking zo abrupt hebben afgeblazen? Ik heb nog steeds geen idee, maar ik zou het na al die jaren echt graag weten. Ik hoop dat het nieuwe onderzoek tot iets leidt, dat straks eindelijk duidelijk wordt of de rijkswacht er voor iets tussen zat.”
Nooit ondervraagd
De politieman is nooit ondervraagd over deze zaak. “Vele collega’s kennen dit verhaal en ik meende dat ook het gerecht op de hoogte was. Maar als ik Jef Vermassen nu hoor, is dat niet het geval. Hij spreekt van een recente getuigenis van een rijkswachter die zegt dat hij de bewaking een half uur voor de feiten moest stopzetten. Dat kan. Wij wisten het al drie dagen, maar misschien hebben ze het die rijkswachter pas op het laatst verteld.”
De politieman wil anoniem blijven. “Ik heb ander werk nu. Voor mij is dit verhaal ten einde. Dat wil niet zeggen dat ik niet beschikbaar ben voor de Bende-speurders. Als ze denken dat mijn getuigenis nuttig is, als ze denken dat dit een bouwsteen is om de waarheid te achterhalen, dan wil ik hen desgevraagd alles vertellen.”
Bron » Het Nieuwsblad