Ex-BOB’er ontmaskert twee leden van de Bende van Nijvel

Ex-BOB’er Jean-Pierre Adam is ervan overtuigd dat nummer 18 van de Bende van Nijvel Michel Piro, een restauranthouder uit Charleroi, is. Al bijna twintig jaar spaart de nu gepensioneerde rijkswachter tijd noch moeite om de gegevens die hij jaren geleden verzamelde over te maken aan de diensten waarvoor ze van nut zijn: het parket en de cel Waals-Brabant. Tot op vandaag kreeg hij nooit enige reactie, laat staan een antwoord dat zijn piste om een welbepaalde reden niet de juiste zou zijn.

Had de Bende van Nijvel al eerder ontmaskerd en gevat kunnen worden? Hadden tal van mensenlevens gespaard kunnen worden? Voor Jean-Pierre Adam, ex-lid van de BOB van Marche-en-Famenne en in die functie gedetacheerd naar de onderzoekscel Neufchâteau, is dit geen vraag maar een wetenschap. Voor hem zijn het geen uiterst rechtse sympathieën, geen behoefte om de staat te destabiliseren en allerminst de voorbereiding van een staatsgreep. De resultaten van zijn onderzoek wijzen in de simpele richting van een bende psychopathische criminelen die niets ontziend enkel uit zijn op materieel gewin.

Julie en Melissa

Drie maanden na het losbarsten van de zaak-Dutroux, werd de belangstelling van de onderzoekscel Neufchâteau gewekt door een moord die in de nacht van 4 op 5 december 1996 op een parking langs de A54 Charleroi-Brussel gepleegd werd. Een zekere Michel Piro werd koelbloedig doodgeschoten. Enkele weken voor zijn dood had hij luidkeels verkondigd aan iedereen die het wilde horen dat hij een boekje zou opendoen over de zaak Julie en Melissa. Met de familie Lejeune had hij een paar dagen voor zijn overlijden nog afspraken gemaakt over een benefietavond die hij in zijn restaurant in de buurt van Charleroi zou organiseren en waarvan de opbrengst naar de vzw Julie & Melissa zou gaan. Tijdens die bewuste avond zou hij een en ander onthullen.

Broer

De twee vermeende uitvoerders van de moord belandden in Frankrijk in de cel. Ze verschenen voor het hof van assisen van Char- maar ze werden vrijgesproken. “Omdat Piro onthullingen had aangekondigd in de zaak-Dutroux, kregen wij aandacht voor de beide Franse verdachten, voornamelijk voor Thierry Sliman,” legt Jean-Pierre Adam uit. “De vraag was immers gerezen of Piro wegens zijn aangekondigde onthullingen geliquideerd was. Al snel bleek uit ons onderzoek dat deze Thierry Sliman in de jaren 80 samen met zijn broer Xavier een hele reeks uiterst gewelddadige feiten had gepleegd in Frankrijk.”

Adam trok voor meer informatie naar zijn Franse collega’s: “In mijn aanwezigheid haalden zij de dossiers van de broers Sliman uit de archieven. Wij vonden een Belgisch opsporingsbericht van 4 oktober 1982 over de overval op een wapenhandel in Waver op 30 september 1982 met daarbij gevoegd een robotfoto. Bij het opsporingsbericht bevond zich ook de foto van Xavier Sliman.” Die overval op de wapenhandel van Daniel Dekaise wordt tot op vandaag toegeschreven aan de Bende van Nijvel.

Uit het Franse dossier bleek verleville-Mézière, der dat de broers Sliman samen met hun mededaders in Frankrijk verdacht werden van ettelijke hold-ups. “De commandant in Charleville deelde ons onomwonden mee dat Thierry Sliman als meedogenloze killer te boek stond. Hij beweerde dat Sliman iemand kon doden alsof hij een appel at. Zo eenvoudig. Thierry Sliman werd destijds in Frankrijk gezocht in meerdere moordzaken, maar het was hem tot dan toe altijd gelukt, door de mazen van het net te glippen.”

Uit de Franse dossiers bleek dat de broers Sliman in de jaren tachtig opereerden in een min of meer vaste ploeg van zes criminelen, onder wie een zekere Pierre M. “Het ligt voor de hand dat we met de info die we tot dan toe hadden vergaard een vergelijking gingen maken met de robotfoto’s van de vermeende daders van de Bende van Nijvel. De overval in Waver, waarbij een politieagent om het leven kwam en waarbij tal van dure wapens gestolen waren, staat bij ons bekend als derde wapenfeit van de Bende.”

Gelijkenis

Bij het vergelijken van de tekeningen op de bekende gele affiche met de foto’s van de broers Sliman en hun entourage, waren de speurders toch wel enigszins verrast: tekening nummer 18 op de affiche lijkt sprekend op de foto die in 1982 van de vermoorde Michel Piro werd gemaakt. Tekening nummer 4 toont dan weer ontzettend veel gelijkenis met de foto van Pierre M., één van de trawanten van de gebroeders Sliman.

“Maar dat is nog niet alles”, gaat Jean-Pierre Adam verder. “Als we een chronologie maken van de 21 feiten die worden toegeschreven aan de Bende van Nijvel, stellen we vast dat de eerste reeks gepleegd werd tussen 13 maart 1982 en 1 december 1983. Daarna gebeurt er 21 maanden niets. Laat het nu toevallig zo zijn dat de broers Sliman in die periode weer eens achter de tralies belandden: Xavier op 19 maart 1984 en Thierry op 30 september van datzelfde jaar.

Brein van de Bende

De tweede reeks misdrijven begon met de diefstal van een Volkswagen Golf GTI in Erps-Kwerps op 22 september 1985 en deze reeks eindigde met de zeer gewelddadige raid op de Delhaize in Aalst op 9 november 1985, waarbij acht dodelijke slachtoffers te betreuren vielen. Deze overval zou de laatste zijn die aan de Bende van Nijvel wordt toegeschreven. De reden lijkt duidelijk: tussen begin 1986 en eind 1990 belandde Thierry Sliman zeven keer in de gevangenis. Jean-Pierre. “Thierry Sliman werd door de Franse collega’s niet enkel gezien als een meedogenloze killer, maar ook als het brein van de bende. Als hij niet beschikbaar was, gebeurde er niets.”

Ook wil Jean-Pierre Adam iets kwijt over de buit die de Bende van Nijvel maakte. In tegenstelling tot wat algemeen aangenomen wordt, was die aanzienlijk. Er werden onder meer vier auto’s, 26 dure wapens, een partij juwelen en een totaal van 5.425.341 oude Belgische frank (134.490 euro) buit gemaakt.”

Nihoul en Weinstein

“Natuurlijk staat geen enkele buit in verhouding tot de mensenlevens die verloren gingen bij deze gruwelijke aanvallen. De brutaliteit waarmee deze gangsters te werk gingen is nauwelijks voor te stellen, maar in mijn ogen pleegden ze deze feiten wel degelijk voor het materiële voordeel.” Of Michel Piro nu vermoord werd omdat hij onthullingen zou doen die te maken hadden met de Bende van Nijvel of met de zaak-Dutroux, zullen we nooit weten. Feit is dat Michel Nihoul en Bernard Weinstein (de handlangers van Dutroux) vaste klanten van hem waren en dat hij Thierry Sliman, die ook wekelijks in zijn etablissementen kwam, al kende van in 1982.

Pittig detail nog: uit stukken die onze redactie kon inkijken, blijkt dat Thierry Sliman in de lente van 1996 samen met een kompaan twee bars opende; één in Libin en een andere in Bertrix, het stadje waar Laetitia Delhez enkele maanden later door Dutroux zou worden ontvoerd.

De bars van Sliman kwamen zowat onmiddellijk in het vizier van justitie. Dat resulteerde in een onderzoek door onderzoeksrechter Connerotte naar drugs en prostitutie. Van zodra Dutroux gearresteerd werd op 13 augustus 1996, sloten de clubs en verdwenen Sliman en zijn kompaan met de noorderzon.

Bron » Het Belang van Limburg | Nancy Vandebroek