Misschien zijn de kroongetuigen in het dossier van de Bende van Nijvel twee broertjes van 8 en 10 jaar oud, wier hobby het was om nummerplaten te noteren. Toch als blijkt dat het spoor van advocaat Kristiaan Vandenbussche zou leiden naar een donkergrijze Golf die gebruikt werd bij de overval op de Delhaize in Aalst.
R. was nog maar een jongen 8 toen de Bende van Nijvel in de Delhaize van Aalst toesloeg op 9 november 1985, maar bijna veertig jaar later herinnert hij zich de dag nog goed. Hij en zijn oudere broertje P. stonden die namiddag, zoals zo vaak, aan de straat om de auto’s die voorbijkwamen te noteren. P. had al een heel schriftje vol met nummerplaten en merken.
R.: “Het was een spelletje om ons bezig te houden. We woonden in Opwijk, zo’n twintig minuten rijden van Aalst.”
Wat hebben jullie die namiddag gezien?
R.: “Wat ik me heel goed herinner, is dat we rond vijf uur een donkergrijze Golf GTI zagen passeren met hoge snelheid, met vier mannen in. Dat beeld is me altijd bijgebleven: die vier ruige types in die auto. ‘Wat voor mannen waren dat?’ zeiden we tegen elkaar. Mijn broer heeft de nummerplaat opgeschreven in zijn schriftje. Net voor de Golf was er ook een lichtgrijze Mercedes voorbijgevlamd, met een gele nummerplaat en zwarte letters (een Nederlandse nummerplaat, red.). Maar die ging zo snel dat hij niet zeker was of hij de juiste cijfers en letters wel had.”
Volgens de federaal procureur was het die dag om 17 uur al donker en konden jullie niks gezien hebben.
R.: “Helemaal niet, het was zelfs nog niet aan het schemeren. Waarom zouden twee kinderen op straat in het donker nummerplaten staan opschrijven?”
Hoe kwamen jullie erbij om dat voorval aan jullie ouders te vertellen?
R.: “Dat weekend waren mijn tante en nonkel bij ons op bezoek. Zij waren de vorige avond tijdens de overval in Delhaize en konden aan de daders ontsnappen door met hun auto te vluchten door het bos aan de achterkant van de parking. Terwijl ze hun verhaal deden kwam de donkere Golf GTI ter sprake waarmee de daders waren weggevlucht. Mijn tante weet nog dat mijn broer en ik opgewonden bij haar kwamen: ‘Tante Hilde, wij hebben die auto gezien!’ Mijn broer heeft dan zijn schriftje laten zien, en mijn tante heeft direct naar de politie gebeld. Op dat ogenblik was er alleen nog maar sprake van een Golf, en later is gebleken dat veel getuigen ook een Mercedes met een Nederlandse nummerplaat hebben gezien.”
Het federale parket vindt jullie getuigenis niet geloofwaardig omdat jullie nog maar net leerden lezen en schrijven.
R.: “Mijn broer P., die de nummerplaten heeft genoteerd, was 10 jaar en zat in het vijfde leerjaar. Ik zat in het derde leerjaar, in de klas met David Van de Steen. Na het weekend kwam de directeur zeggen dat David zwaargewond was en in het ziekenhuis lag. Als ze mijn broer niet geloven, wil ik toch beamen dat ik hetzelfde gezien heb. Dat zijn al twee getuigen!”
Waarom denkt u dat de getuigenis van die jongens naar de daders kan leiden, meester Vandenbussche?
Kristiaan Vandenbussche: “De nummerplaat van de Golf GTI leidt naar een firmawagen van de Brusselse drankenhandel F., een firma die ik om verschillende redenen verdacht vind. Zo leverde de firma wekelijks drank aan het restaurant L’Auberge du Chevalier in Beersel, waar de nachtwaker JoséVanden Eynde gruwelijk werd vermoord op 23 december 1982. Het bedrijf F. leverde ook – met valse facturen – ladingen wijn en champagne aan het omstreden wisselkantoor Kirchen en Co, dat vooral in de diamanthandel actief was en waar in 1986 een gigantische fraudezaak werd blootgelegd. In de boekhouding van Kirchen en Co vond men valse facturen van drankenhandel F. voor leveringen aan Kirchen-bedrijfsleider Hilaire Beelen op naam van – heel opmerkelijk – Robert Becker.”
“Beide figuren zijn interessant. De zigeuner Robert – ‘Baloo’ – Becker werd verdacht als deelnemer van minstens twee bendefeiten: de diefstal van kogelvrije vesten in Temse, en de inbraak in de Colruyt van Nijvel, beide in september 1983, waar telkens doden vielen.”
“Hilaire Beelen was dan weer eigenaar van een kasteel in Herbeumont waar extreemrechtse organisaties paramilitaire oefeningen hielden. Bij een huiszoeking zijn bij hem ook plannen voor een staatsgreep uit 1973 gevonden.”
“De firma F., die dranken mocht leveren aan het Belgische leger, financierde de verkiezingscampagne van Paul Vanden Boeynants, destijds minister van Defensie. In het zwart, uiteraard. Een van haar bestuurders was trouwens een notoir lid van de Jonathan, de Brusselse nachtclub die bekend werd om haar fameuze confituurbaden.”
“Wat ik ook interessant vind, is dat het bedrijf commercieel actief was in Congo en daar beschermd werd door Belgische huurlingen, van wie er ook op de payroll stonden. Volgens mij moeten we de uitvoerders van de Bendefeiten zoeken in de smeltkroes van huurlingen, zigeuners en extreemrechtse organisaties als WNP.”
“Om al die redenen vind ik het belangrijk dat het gerecht de firma F. – of haar personeel – onder de loep neemt. Wie reed destijds met die firmawagen? De plek in Opwijk waar de twee broertjes de Golf en de Mercedes zagen voorbijkomen, ligt trouwens niet ver van de garage van carossier en ex-paracommando Willy D., een van de hoofdverdachten voor de overval in Aalst. Mogelijk zijn ze daar in de vooravond hun nummerplaten gaan verwisselen voor de overval, zoals de Bende altijd deed om dwaalsporen te leggen.”
Onderzoeksrechter Martine Michel antwoordde heel kort op uw verzoekschrift: de auto die de broertjes zag is niet de uitgebrande Golf die nadien in het Bois de la Houssière werd gevonden.
Vandenbussche: “Het is wellicht niet dezelfde Golf GTI, nee. Maar getuigen hebben voor en na de overval verschillende Golfen in en rond Aalst opgemerkt, en de speurders gaan er ook van uit dat de Bende meerdere Golfen gebruikte als afleidingsmaneuver. De uitgebrande Golf in het Bois de la Houssière zou zo’n dwaalspoor kunnen zijn: daar zijn aanwijzingen voor in het dossier.”
“De rijkswacht maakte er zich destijds van af met één telefoontje naar de firma F., maar er is nooit degelijk onderzoek naar gevoerd. Ik vind niet dat we het dossier kunnen afsluiten zonder dat dat gebeurt. Dan zou ik mijn geloof in justitie verliezen.”
Bron » De Morgen | Annemie Bulté