40 jaar na de laatste aanslag … Voormalig hoofdspeurder Eddy Vos: “Zolang er over de Bende van Nijvel gepraat wordt, is er hoop”

Exact veertig jaar na de laatste aanslag die toegeschreven wordt aan de beruchte Bende van Nijvel komen vandaag de slachtoffers samen in Aalst. Ook voormalig hoofdspeurder Eddy Vos (70) zal daar bij zijn. “Justitie heeft misschien de handdoek geworpen, maar de maatschappij mag dat niet doen”, zo pleit Vos. Hij roept in deze krant op om een ‘Waarheidscommissie’ op te richten, zodat de zwaarste cold case uit de Belgische geschiedenis misschien toch nog opgelost raakt.

Op 9 november 1985 maakten drie gangsters in totaal acht dodelijke slachtoffers op de parking van de Delhaize in Aalst. Het is het laatste wapenfeit dat toegeschreven wordt aan de beruchte Bende van Nijvel (zie kader, red.). Mocht men vorig jaar de wet niet gewijzigd hebben en beslist hebben dat moorden met een grote maatschappelijke impact niet meer kunnen verjaren, dan zou vandaag – na exact veertig jaar – het Bende-onderzoek definitief verjaren.

Volgens commissaris Eddy Vos (70), die tussen 1996 en 2011 het onderzoek leidde vanuit Charleroi, zou dat niet eens zo slecht geweest zijn. “Dan zou het onderzoek niet langer geheim zijn en kunnen bijvoorbeeld ook wetenschappers, data-analisten, historici en onderzoeksjournalisten ermee aan de slag. Ze zullen er een vette kluif aan hebben. Het zou een impuls kunnen geven en misschien – heel misschien – toch nog tot een doorbraak kunnen leiden”, zegt hij.

U bent ook dit jaar aanwezig op de herdenking in Aalst. Waarom?

“Uit sympathie voor slachtoffer David Van de Steen, die zijn beide ouders en zijn zus verloor en tot op vandaag met hagel in zijn been rondloopt. Uit respect ook voor alle slachtoffers en hun nabestaanden die blijven hopen dat er toch nog ooit een oplossing komt. Het is belangrijk om dit jaarlijks te herdenken. Zolang erover gepraat wordt, is er hoop. Als het Bende-dossier vergeten wordt en niemand er nog over praat, zal het pas echt afgesloten zijn.”

Het federaal parket hééft het dossier al afgesloten.

“Justitie heeft de handdoek inderdaad al in de ring geworpen, maar daarom mag de maatschappij dat nog niet doen. Er is altijd hoop. Volgens mij zit er één bruikbaar DNA-staal in het dossier van de man die De Killer genoemd wordt. Wat als dat ooit een hit oplevert met een ander staal in de databank? Wat als de gebruikte wapens ooit opduiken? Er is altijd een kans dat er een doorbraak komt, maar de vraag is: wat doe je daar dan mee?”

“Een assisenproces bijna vijftig jaar na de feiten heeft volgens mij weinig zin. Veel mensen weten amper nog wat ze vorig jaar gedaan hebben, hoe zou je ze dan op een assisenproces vragen kunnen stellen over veertig jaar geleden? Ik snap dus dat men het dossier niet wil laten verjaren – er is altijd hoop – maar eigenlijk is dat zinloos.”
“Volgens mij zit er één bruikbaar DNA-staal in het dossier van de man die ‘de Killer’ genoemd wordt”

Velen zeggen dat de waarheid in dit dossier niet aan het licht mág komen.

“Hand op het hart: ik heb als speurder nooit iets gemerkt van enige druk of obstructie. Zijn er verkeerde keuzes gemaakt? Zeker. Maar die moet je achteraf niet gaan vertalen als een poging om het onderzoek te dwarsbomen. Het waren fouten. Mijn indruk is ook dat de daders heel goed op de hoogte waren van hoe politie en justitie te werk gingen en heel bewust sporen achterlieten. Dwaalsporen, zo bleek achteraf, vaak na jaren onderzoek.”

“Ze legden ook bewust zelf linken tussen de feiten die ze pleegden. Welke dader doet dat nu? Daar zit een strategie achter. Het dossier is ondertussen een mastodont geworden. Ik krijg het dan ook een beetje op mijn heupen van advocaten die zeggen dat ze het dossier ingelezen hebben en grote verklaringen afleggen in de media terwijl ze nog niet één farde bekeken hebben.”

Jef Vermassen zegt dat de namen van de daders in het dossier staan.

“Dat kan goed zijn. Er staan tienduizenden namen in. Ik vind Jef een sympathieke man, maar wat hij zegt, voedt alleen maar de complottheorieën. De realiteit is dat men er nooit in geslaagd is om daders te identificeren, laat staan dat men een motief – of motieven – heeft kunnen achterhalen. Ook daarover doen de wildste verhalen de ronde. Ik heb zelf mijn eigen overtuiging – die ik hier niet ga delen – maar ook dat zal maar een deeltje van de puzzel zijn. Daarom pleit ik voor een openbare parlementaire commissie, een soort van Waarheidscommissie. Er zijn eerder al twee parlementaire commissies geweest, maar die formuleerden nadien vooral aanbevelingen. Nu moet het echt over de feiten gaan, en over het waarom.”

Een openbare commissie, botst dat niet met het geheim van het onderzoek?

“Misschien. Maar weet u dat er twee internetfora zijn – een Nederlandstalig en een Franstalig – over het Bende-dossier en dat daarin zowat het hele dossier circuleert? Dat dossier ligt al lang op straat. Processen-verbaal, getuigenverhoren, deskundigenverslagen: je vindt het er allemaal.”

“Kijk, dat onderzoek is een symbooldossier geworden voor het falen van justitie en politie. Anderzijds is het ook een laboratorium geweest voor nieuwe politietechnieken: DNA, daderprofilering, forensische geomatica (het analyseren van geografische informatie, red.). Er zijn ook goeie dingen uit voortgekomen, al besef ik dat dit voor de slachtoffers hard om horen en een magere troost is. Maar zij – en de hele samenleving – hebben recht op de waarheid.”

Bron » De Zondag | Laurens Kindt

Het finale einde van het onderzoek naar de Bende van Nijvel: “Opnieuw hebben de speurders zich laten verblinden door tunnelvisie”

Zondag is het 40 jaar geleden dat de Bende van Nijvel voor de laatste keer toesloeg en 8 mensen vermoordde in en rond de Delhaize in Aalst. In een driedelige reeks onthullen HUMO-journalisten Annemie Bulté en Douglas De Coninck hoe het ook in het ‘onderzoek van de laatste kans’ tussen 2018 en nu helemaal fout ging.

HUMO: Fris ons geheugen nog eens op. Wie of wat was de Bende van Nijvel?

DOUGLAS DE CONINCK: “Of er echt zoiets als een hechte drie- of vierkoppige misdaadbende heeft bestaan, is nog altijd voer voor discussie. Wat we weten, is dat er tussen 1982 en 9 november 1985 in twee golven extreem moorddadige overvallen en moordpartijen hebben plaatsgevonden. De daarbij gebruikte wapens lieten justitie toe linken te leggen tussen al die feiten. Alle misdrijven samen, vooral overvallen op grootwarenhuizen, hebben in totaal 28 mensenlevens gekost en de levens van nog meer families verwoest. Dit is de grootste cold case uit de Belgische geschiedenis.”

ANNEMIE BULTÉ: “HUMO heeft met journalisten als Hilde Geens, Raf Sauviller, Danny Ilegems en Hugo Gijsels altijd een voortrekkersrol gespeeld in deze zaak. Nu het allemaal op z’n einde loopt, leek het ons zinvol om na te gaan wat er de afgelopen zeven jaar in dat onderzoek is gebeurd.”

DE CONINCK: “9 november 2025 is door de jaren heen altijd dé einddatum geweest waarop het dossier finaal zou verjaren. Vorig jaar zijn de onderzoekers er daarom al mee gestopt.”

HUMO: Toenmalig justitieminister Koen Geens kondigde in 2018 aan dat er in 2021 een proces zou komen, toch?

BULTÉ: “Dat was het moment waarop de feitelijke leiding over het onderzoek is overgeheveld naar het federaal parket, waar het in handen van federaal magistrate Marianne Cappelle kwam. Alles wijst erop dat zij tegen de minister heeft gezegd: ‘Laat mij dit varkentje even wassen.’”

DE CONINCK: “In 2013 was Cappelle erin geslaagd de ongrijpbaar gewaande Somalische piratenkoning Mohamed Abdi Hassan naar België te lokken en te arresteren. Daarvoor had ze een nepproductiehuis laten oprichten dat hem via zijn rechterhand een filmcontract ter waarde van 200.000 dollar voorspiegelde.”

“Voor de Bende van Nijvel heeft ze een identiek scenario uitgestippeld. Ze heeft begin 2018 in Luxemburg-stad de SARL Sancho Panzo Productions laten oprichten. Dat productiehuis is allerlei oude mannetjes, oude Bende-verdachten, gaan contacteren.”

BULTÉ: “Het mocht wat kosten. Eeuwige Bendeverdachte Robert Beijer is in businessclass vanuit Thailand overgevlogen. Er was er ook één die in zijn chats met Sancho Panza aangaf dat hij niet per se in een duur restaurant hoefde af te spreken. Een koffie was ook goed.”

HUMO: Heeft die aanpak iets opgeleverd?

DE CONINCK: “Totaal niks. Het voelt een beetje alsof je met een bepaald soort regenworm ooit een haring hebt weten te vangen en daarna met diezelfde worm gaat vissen op tong en tarbot. We reconstrueren in deel 1 van de reeks hoe men Jean-Francis Calmette aan de praat heeft proberen te krijgen.”

HUMO: Wie is dat?

BULTÉ: “Een Franse ex-karateleraar die in de jaren 70 en 80 mensen van de groep Diane, de speciale eenheid van de toenmalige rijkswacht, gevechtslessen gaf. Hij deed dat ook voor extreemrechtse groepjes als Westland New Post of het Front de la Jeunesse.”

DE CONINCK: “Die mens, 83 jaar oud intussen, woont met zijn echtgenote in een slaapdorp ergens in de buurt van het Franse Cahors. Ze hebben vooraf afluisterapparatuur in zijn woning en zijn auto geplaatst. Ook zijn telefoon werd de klok rond getapt. Op een dag staan daar opeens twee Belgische journalistes voor zijn deur,  Alisson en Lana, overduidelijk undercoveragenten.”

BULTÉ: “Calmette wilde er niks van weten. Hij vroeg om met rust gelaten te worden. Ze zijn achttien minuten lang blijven aandringen.”

HUMO Wat hoopte men te bereiken?

BULTÉ: “Wat wij denken, is dat zij uit waren op een situatie waarbij iemand op zijn oude dag in ruil voor wat geld de Bende als spijtoptant zou willen verraden en zou willen getuigen met het oog op een proces.”

HUMO Een discutabele aanpak misschien, maar als het was gelukt, zou er applaus op alle banken zijn geweest, toch?

DE CONINCK: “Zeker, maar er is helemaal niks gelukt. Als je als journalist weleens onaangekondigd ergens hebt moeten aanbellen, denk je bij het lezen van die politieverslagen af en toe: ‘Oh my God, kan het nog amateuristischer?’ Los van de ethische vraag of dat wel kan, politiemensen die zich als journalisten vermommen. Ik vind het onwaarschijnlijk hoe lang het heeft geduurd voor Sancho Panza door de mand is gevallen.”

BULTÉ: “Alleen al die karikaturale tekeningetjes van de crew van dat productiehuis op hun – intussen verdwenen – website. Met camera operator Jean en reporter Baba. Allemaal overduidelijk fictieve personen.”

HUMO: De reactivering van het Bende-onderzoek kwam er in 2018 na de sterfbedbekentenis van de Aalsterse oud-rijkswachter Christian Bonkoffsky. Hoe staat het daarmee?

BULTÉ: “Die bekentenis zorgde voor een brede consensus om meer dan ooit middelen vrij te maken voor het onderzoek. Maar die piste is vrij snel ondergeschikt gemaakt aan een oude obsessie van de speurders. ‘Het spook van Ronquières’ noemen we dat.”

DE CONINCK: “In de nacht van zondag 10 op maandag 11 november 1985, de nacht na Aalst, gebeurt er iets bizars aan de zwaaikom voor het Hellend Vlak van Ronquières. Het is een heel verlaten plek. Je moet er bij nacht zijn geweest om het je te kunnen voorstellen. In het donker zie je het niet, maar aan de overkant van de zwaaikom zijn er twee woningen. In één daarvan ziet de moeder des huizes die nacht twee auto’s aan de overkant van het kanaal stoppen.”

BULTÉ: “Dit speelt zich af vlak bij het Bois de la Houssière, waar de volgende ochtend de Golf GTI wordt teruggevonden die in Aalst door de Bende is gebruikt. Uitgebrand. De streek was die nacht een hotspot op het parcours van de Bende van Nijvel.”

DE CONINCK: “Nu, die vrouw ziet vanuit haar raam dat de mannen plastic zakken in het water gooien. De volgende dag belt zij de rijkswacht. Die treft aan de zwaaikom een man die daar heeft overnacht in zijn caravan. Ook hij blijkt gewekt door die twee auto’s. Men heeft dus, onafhankelijk van elkaar, twee getuigen.”

BULTÉ: “Er is toen een duiker het water in gegaan, en die heeft niks gevonden. Een jaar later heeft de Delta-cel van de Dendermondse onderzoeksrechter Freddy Troch de zoekactie overgedaan. Met succes, deze keer. Men heeft wapens gevonden, en cheques en een geldkoffer die in de Delhaize in Aalst waren gestolen.”

HUMO Het federaal parket zegt dat die spullen maar heel korte tijd in het water hebben gelegen.

DE CONINCK: “Men heeft het eind oktober 2018 in een oproep bij ‘Faroek’ voorgesteld alsof de Delta-speurders die zaken zelf in het water zouden hebben gegooid, of dat ze een tipgever hadden die hen de plek had aangewezen. Dat zou natuurlijk de kortste weg zijn naar de ontmaskering, als je die tipgever zou kunnen vinden. Alleen moet je dan wel zeker kunnen zijn dat het werkelijk zo is gegaan.”

BULTÉ: “Men heeft hetzelfde gedaan als bij Sancho Panza. Huizen en auto’s volgestouwd met afluisterapparatuur. Om bij voormalige speurders hun ‘reactie te zien’. Men heeft zelfs twee speurders van toen aangehouden en in beschuldiging gesteld voor manipulatie.”

HUMO Worden die mensen vervolgd?

DE CONINCK: “Voor zover we weten niet. Er is in elk geval, ondanks de inzet van massaal veel middelen, geen spatje bewijs gevonden.”

“Omtrent waarheidsvinding ben ik nogal fan van de Nederlandse hoogleraar Peter J. van Koppen. Bij elk dilemma in een rechtszaak adviseert hij iedereen om het vraagstuk in te delen in scenario’s en daarna in kaart te brengen welk scenario het meest wordt ondersteund door de objectieve feiten. Omtrent Ronquières moet je vaststellen dat onderzoeksrechter Martine Michel in 2013 al aan de slachtoffers heeft verteld dat de spullen maar heel kort in het water hebben gelegen, maar pas daarna wetenschappelijk onderzoek heeft laten uitvoeren om haar buikgevoel bevestigd te krijgen. Dan ben je de kar voor het paard aan het spannen.”

“Net als in de jaren 80 hebben de speurders van de laatste kans zich laten verblinden door tunnelvisie.”

Bron » Humo

Onderzoek naar verdachte Volkswagen Golf Bende van Nijvel levert niets op

Het onderzoek van een ‘nieuw spoor’ naar een verdachte Volkswagen Golf heeft niets opgeleverd. De wagen zou in de buurt van Aalst zijn gezien tijdens de overval van de Bende van Nijvel op de plaatselijke Delhaize.

Sinds het federale parket in juni 2024 heeft aangekondigd dat het het onderzoek naar de Bende van Nijvel officieel stop wilde zetten, krijgen de verschillende partijen in de zaak de kans om bijkomende onderzoeksdaden te vragen. Een aantal van hen legde volgens hen nog te onderzoeken sporen voor aan de Kamer van inbeschuldigingstelling (KI) van Bergen. Een daarvan was het spoor naar een mysterieuze Volkswagen Golf, dat in januari heel wat deining veroorzaakte in de pers.

Een man, K.V., was met zijn gezin aanwezig bij de Bendeoverval in Aalst op 9 november 1985. Daar vielen toen acht doden. Twee dagen na de overval ging K.V. op familiebezoek in Opwijk, op 14 kilometer van Aalst. Hij vernam er dat een zoontje van de familie de dag van de overval rond 17 uur aan zijn huis op de weg tussen Opwijk en Buggenhout twee verdachte auto’s had zien passeren.

Een ervan was een Mercedes met Nederlandse nummerplaat, een andere een Volkswagen Golf in grijze metaalkleur. Het zoontje had de nummerplaten in een schriftje opgeschreven. Hij noteerde wel vaker de nummerplaten van voorbijrijdende auto’s. Dat was zijn hobby. Omdat een van de auto’s een VW Golf was en de daders van de Bendeoverval in Aalst een VW-Golf GTI hadden gebruikt, kon dat een potentieel nieuw spoor zijn.

Reclame voor pastis

K.V. deed zijn verhaal bij de politie van Aalst, maar doorheen de jaren zagen de verschillende onderzoeksteams het spoor als onbelangrijk. De voorbije maanden werd het wel onderzocht op vraag van de advocaat Kristiaan Vandenbussche, die een aantal nabestaanden van slachtoffers vertegenwoordigt.

Uit het onderzoek blijkt nu, zo vernam De Standaard, dat de nummerplaat op de VW Golf hoorde bij een witte VW Golf – geen GTI – die eigendom was van de firma Fourcroy, een grote wijn- en drankenhandelaar uit Laken. De speurders slaagden erin het parcours van de nummerplaat en het parcours van de VW Golf te reconstrueren.

De nummerplaat hing tot 1987 op dezelfde witte VW Golf en ging over op een Audi 100 die ook eigendom was van de firma Fourcroy. De VW Golf zelf werd na 1987 verkocht aan een man uit Ieper die er tot 1993 mee gereden heeft. Hij vertelde de speurders dat, toen hij de auto kocht, op het dak van de auto een grote reclame voor pastis van Ricard hing.

De broers S.

De kans dat die witte VW Golf gebruikt werd bij de overvallen van de Bende, lijkt dan ook erg klein. Ook al omdat de VW Golf GTI die op 9 november 1985 gebruikt werd bij de overval van de Bende in Aalst twee dagen later uitgebrand werd teruggevonden in het bos van La Houssière. Het gaat om een andere VW Golf, met een ander chassisnummer dan die van de VW waarvan de nummerplaat door het jongetje in Opwijk werd genoteerd, zo vernam De Standaard.

Sinds kort loopt nog een tweede bijkomend onderzoek. Volgens de theorie van de gepensioneerde rijkswachter Jean Pierre Adam en de Franse gepensioneerde onderzoeksrechter en advocaat Patrick Ramael zouden twee criminele broers uit Frankrijk, de broers S., achter de aanslagen van de Bende zitten. Als dat spoor zou kloppen, zouden de overvallen van de Bende van Nijvel pure overvallen om het geld zijn. Ook zij hebben op vraag van vier families van nabestaanden met succes gevraagd aan de KI dat de speurders dit spoor nog nader zouden onderzoeken.

Bron » De Standaard | Mark Eeckhaut

Tueurs du Brabant : une nouvelle piste abandonnée

L’enquête avait été clôturée en juin dernier par le parquet fédéral, faute d’avancées. Quelques mois plus tard, l’enquête avait été rouverte pour vérifier notamment une plaque d’immatriculation qui avait été signalée par des témoins, enfants à l’époque des faits. Cette piste s’avère sans issue.

L’enquête complémentaire sur deux plaques d’immatriculation, potentiellement liées aux véhicules utilisés par les Tueurs du Brabant lors de l’attaque du Delhaize d’Alost en 1985, n’a rien révélé de concluant. L’avocat Kristiaan Vandenbussche, représentant une partie civile, l’a indiqué vendredi au Het Nieuwsblad. Le parquet fédéral a confirmé cette information auprès de l’agence Belga.

Kristiaan Vandenbussche avait demandé l’an dernier à la chambre des mises en accusation de Mons d’ordonner au parquet plusieurs actes d’enquête complémentaires. Il avait relevé dans le dossier pénal qu’un carnet appartenant à deux frères d’Opwijk (Brabant flamand), qui relevaient les plaques d’immatriculation des voitures de passage, n’avait pas fait l’objet d’investigations approfondies.

Les deux garçons, alors âgés de sept et neuf ans, avaient relevé le 9 novembre 1985, quelques heures avant l’attaque du Delhaize d’Alost, les plaques d’immatriculation d’une Volkswagen Golf gris foncé et d’une Mercedes beige clair dans un carnet. Plusieurs témoins affirmeront par la suite avoir vu des véhicules similaires près du magasin.

La chambre des mises en accusation de Mons a donné raison à l’avocat en début d’année, contraignant le parquet à se replonger dans le dossier.

L’enquête complémentaire n’a toutefois rien donné, a confirmé le parquet vendredi. Selon Kristiaan Vandenbussche, la piste s’arrête à une entreprise de boissons à Bruxelles. L’avocat est convaincu que les Tueurs du Brabant utilisaient de fausses plaques d’immatriculation pour induire les enquêteurs en erreur.

Le parquet aurait également interrogé les deux frères qui tenaient le carnet, quarante ans après les faits. Mais là encore, aucun nouvel élément n’a émergé.

Le parquet précise par ailleurs qu’en plus du carnet, plusieurs autres pistes font l’objet d’analyses complémentaires. Des précisions seront communiquées ultérieurement à ce sujet.

Bron » Le Soir

Schriftje van broers leidt naar dood spoor in onderzoek Bende van Nijvel: “Ontgoocheld dat ze niet eens opnieuw verhoord zijn”

Van de twee bijkomende onderzoeken naar de Bende van Nijvel, is het eerste afgerond. Zonder succes. “De jongens die nummerplaten noteerden hebben wellicht echt de auto van de Bende gezien, maar de nummerplaat was vals.”

Eén van de twee nieuwe sporen naar de Bende van Nijvel loopt dood. Advocaat Kristiaan Vandenbussche, die nabestaanden van de overval in Aalst bijstaat, zag in het dossier hoe twee broers een schriftje hadden bijgehouden waarin ze nummerplaten noteerden van passerende auto’s.

Die negende november 1985, de dag van de overval op de Delhaize in Aalst, hebben die broertjes met grote waarschijnlijkheid de Golf en de Mercedes zien passeren die gebruikt werden voor de overval. De jongens beschreven de inzittenden als ongure types, wellicht ging het inderdaad om de bendeleden op weg naar de overval.

Verschillende andere getuigen spraken van een grijze golf die diende voor de overvallen, wat het spoor heel plausibel maakt. Toch zijn die jongens er nooit over ondervraagd, zo ontdekte Vandenbussche.

En daarom besloot het Hof van Beroep in Bergen dat tenminste dat deel van het onderzoek overgedaan moest worden. “Dat is nu gebeurd, maar heeft niet tot een doorbraak geleid”, zegt Vandenbussche. “Ik blijf erbij dat die jongens wellicht de echte Bende van Nijvel gezien hebben, maar de nummerplaat op de Golf is vals, zo blijkt nu uit het bijkomende onderzoek. De nummerplaat op de Mercedes hadden ze niet goed genoteerd, dus daar konden de speurders ook niet verder mee.”

“Wij ontdekten alvast dat de nummerplaat van de Golf leidde naar een drankenhandel in Brussel. Maar alle mede-eigenaars van toen zijn al overleden. De firma had een Golf met zo een nummerplaat maar dat was een witte. Wellicht heeft de Bende van Nijvel de nummerplaat van die witte golf gestolen of gekopieerd en op hun eigen, grijze Golf gehangen. De Bende deed dat wel vaker zo met haar overvalwagens”.

“En dus loopt dat spoor technisch dood, zoals dat heet. Moesten dergelijke feiten nu gebeuren, konden we ze met camera’s traceren, volgen en zelfs inzoomen op de inzittenden om ze te identificeren”, aldus Vandenbussche. “Maar veertig jaar geleden bestond dat allemaal niet en blijven we dus achter met niks. Nu, ik ben niet alleen ontgoocheld in het resultaat maar ook in het feit dat de twee broers zelfs niet opnieuw verhoord zijn, zoals het Hof van Beroep nochtans gevraagd had. Nu goed, wij geven dit onderzoek niet op en graven verder naar de waarheid. We hebben nog troefkaarten”, aldus de advocaat.

Het tweede bijkomende onderzoek leidt naar twee Noord-Franse gangsterbroers die de kern van de Bende van Nijvel zouden geweest zijn. Dat bijkomende onderzoek loopt nog.

Bron » Het Nieuwsblad | Dirk Coosemans