De Belgische justitie heeft de zaak Dutroux definitief afgesloten. De doofpot blijft dicht. De vele vragen en tegenstrijdigheden in het dossier zullen nooit opgelost worden. Oorspronkelijk was een genetisch onderzoek aangevraagd van de duizenden haartjes die in de woningen, de auto’s en de kleren van Dutroux waren aangetroffen.

Maar dinsdag stelde de Kamer van Inbeschuldigingstelling met een ongelooflijk cynisme dat ‘zelfs indien de analyse van de haartjes voltooid zou worden, ze nooit een nuttig element zou opleveren om de waarheid aan het licht te brengen’. Waarom is men dan ooit begonnen met het verzamelen van die haartjes? Ze hebben niets onderzocht, en ze weten toch al dat het onderzoek niets zal opleveren.

In gewone mensentaal betekent dat iets heel simpels: men wil gewoon niet verder zoeken. Men wil niet tot op het bot gaan. En daarvoor kan maar één verklaring zijn: men wil een aantal hooggeplaatste cliënten van Nihoul en Dutroux beschermen. De gemiddelde krantenlezer weet allicht niet dat een ander DNA-onderzoek wel bewijzen opleverde voor het bestaan van een netwerk. Bij het onderzoek van de kelder waar Julie, Sabine, Mélissa en Laetitia gevangen werden gehouden, vond men een veeg bloed op de muur.

Uit DNA-tests blijkt dat het bloed afkomstig is van ‘een persoon van wie het geslacht niet kon worden bepaald, maar waarvan het biologische spoor werd gedetecteerd in combinatie met dat van Julie Lejeune, en waarvan het genetische profiel met geen enkele andere persoon uit het dossier – daders, slachtoffers, anderen – correspondeert’.

Dezelfde formulering wordt gebruikt voor elk van de zestien beschreven stalen, die afkomstig zijn van stukjes beddengoed, gebruikte verbanden, bloedspatten en kledingstukken elders in het huis van Dutroux. Volgens de officiële versie van de Belgische justitie was Dutroux een geïsoleerde pervert en was er geen sprake van netwerken, kinderprostitutie of georganiseerde pedofilie. Als dat waar is, dan kunnen behalve de slachtoffers alleen Dutroux, Michele Martin en Weinstein in die kooi zijn geweest. Maar het DNA is niet van hen afkomstig. Dit komt niet uit de X-dossiers.

Het komt uit een officieel rapport van het Nationaal Instituut voor Criminologie dat gepubliceerd werd op 5 juli 2000, en dat daarna netjes in de doofpot werd gestopt. Dat rapport vermeldt niet minder dan zesentwintig ‘onbekende personen’ die in het huis van Dutroux moeten zijn geweest. Enkele daarvan waren vrouwen of meisjes. Er zijn dus waarschijnlijk niet alleen onbekende daders in het spel maar nog onbekende slachtoffers.

Bron » De Morgen