In 1982 is de jonge geldkoerier Francis Zwarts onderweg met een lading belangrijke diplomatieke documenten, goud, luxehorloges en diamanten. Maar hij wordt overvallen en verdwijnt spoorloos. 37 jaar later is zijn lichaam nog steeds niet teruggevonden. Een dader is er wel: Madani Bouhouche, een beruchte ex-rijkswachter die al jaar en dag in één adem genoemd wordt met de Bende van Nijvel. Wie is Francis Zwarts? En wat is er precies met hem gebeurd?
We schrijven 1982. Een jonge Francis Zwarts, amper 25, werkt als koerier/ veiligheidsagent bij Sabena op Zaventem. In de nacht van 25 op 26 oktober moet hij een belangrijke levering transporteren, afkomstig van vliegtuigen uit Moskou en Zürich. Belangrijk is een understatement, want bij de levering zitten belangrijke diplomatieke documenten, duizend stukken goud, 30 goudstaven en Cartierhorloges die versierd waren met diamanten. In totaal goed voor zo’n 80 miljoen Belgische frank (omgerekend zo’n 2 miljoen euro).
Zwarts moet de lading alleen afhalen en heeft gedurende de hele operatie contact met zijn diensthoofd. Maar in de tunnel onder de landingsbanen – de verbinding tussen het tarmac en de opslagplaatsen van Brucargo – loopt het mis. Het busje wordt onderschept, volgens getuigen door drie mannen die eruit zien als rijkswachters, en alle contact met Zwarts wordt verbroken.
Het busje wordt de volgende dag teruggevonden in Diegem, van Francis Zwarts ontbreekt sindsdien elk spoor. Speurders gaan ervan uit dat de geldkoerier doodgeschoten werd en dat zijn lichaam ergens gedumpt werd. Maar waar, dat is tot op de dag van vandaag een raadsel.
Een beruchte dader met een link naar de Bende van Nijvel
Wie er achter de overval en de moord zit, is lang niet duidelijk. Tot de namen van Madani Bouhouche en Robert Beijer opduiken, twee beruchte ex-rijkswachters. De twee zijn allesbehalve onbekenden voor het gerecht en worden al jaren gelinkt aan de Bende van Nijvel, al hebben ze dat zelf altijd ontkend.
Hoe kunnen Bouhouche en Beijer nu gelinkt worden aan de verdwijning van de jonge geldkoerier? Het zijn de Cartierhorloges die voor opheldering zorgen. Want in 1983 worden twee vrouwen (de echtgenotes van Bouhouche en die van Jean-François Buslik, een kompaan van Bouhouche) opgemerkt met zo’n unieke Cartierhorloge. Er bestaan foto’s van een nieuwjaarsetentje waarop de vrouw van Buslik haar horloge draagt – en experts van Cartier verklaren later dat het gaat om eenzelfde horloge die gestolen werd bij de overval. Beijer op zijn beurt zou Cartier-horloges hebben proberen te verpatsen.
Jaren na de verdwijning van Zwarts moeten Bouhouche, Beijer, en Buslik zich samen met twee anderen verantwoorden voor het Brabantse hof van assisen, een proces dat maar liefst 6 maanden duurt. Ze staan terecht voor drie moorden: die op Francis Zwarts, die op de Antwerps-Libanese ivoor- en diamanthandelaar Ali Suleïman Ahmed en die op ingenieur Juan Mendez.
Uiteindelijk wordt Madani Bouhouche in 1995 tot 20 jaar gevangenisstraf veroordeeld voor de diefstal en de moord op Zwarts en de moord op Ahmed. Beijer krijgt 14 jaar cel voor slagen en verwondingen aan die laatste. Hij wordt vrijgesproken voor de moord op Zwarts, maar wel veroordeeld voor heling van de Cartier-horloges. Buslik wordt eerst bij verstek veroordeeld tot de doodstraf voor zijn aandeel in de roofmoord op Zwarts. Hij duikt onder in Florida en wordt pas in 2000 uitgeleverd aan ons land. Tijdens een nieuw proces in 2001 wordt hij over de hele lijn vrijgesproken.
Bouhouche zelf zal niet meer kunnen vertellen wat er die nacht in 1982 precies gebeurd is, hij overleed in 2005. En toch graven de speurders de komende dagen opnieuw naar het lichaam van Zwarts, in de hoop de jaren oude cold case te kunnen afsluiten. Volgens informatie van RTBF zou het Beijer zijn die verklaard zou hebben waar Zwarts begraven ligt. Beijer woont en leeft al enkele jaren in Thailand.
Het is niet de eerste keer dat Beijer onthullingen aankondigt over de zaak – al doet hij dat pas sinds de zaak verjaarde en hij dus niet langer veroordeeld kan worden. Zo probeerde hij in 2007 met het gerecht te onderhandelen over informatie over Zwarts in ruil voor een nieuwe identiteit, maar hij ving bot. Enkele jaren later getuigde hij voor de camera’s dat hij betrokken was bij de moord en zou weten waar het lichaam lag.
Bron » VRT Nieuws