Een voormalige rijkswachter uit Hastière (Namen) bevestigt de beweringen van Jean-Pierre Adam, de ex-BOB’er die in onze krant van 16 december twee leden van de Bende van Nijvel aanwees. De man meldde zich na het zien van de reportage die de lokale zender TV-Lux uitzond met Adams getuigenis, en treedt zijn collega volmondig bij.

Eind 1996 werd Jean-Pierre Adam, lid van de onderzoekscel Neufchâteau, belast met een luik van het Dutroux-onderzoek. Hij moest nagaan of er een verband bestond tussen de moord op Michel Piro op 5 december 1996, en het feit dat deze eigenaar van meerdere bars en restaurants aangekondigd had een boekje te zullen opendoen over het dossier Julie en Mélissa.

Zijn onderzoek voerde hem naar het Franse Charleville-Mézière. Daar stelde Adam vast dat een Belgisch opsporingsbericht, verspreid naar aanleiding van de gewelddadige overval op wapenhandel Dekaise in Waver, deel uitmaakte van het dossier dat de Franse justitie bijhield over twee broers. Beiden waren leden van een gewelddadige bende die van de jaren zeventig tot medio de jaren negentig het ene criminele feit na het andere pleegde.

Overval op Dekaise

Op 30 september 1982 werd op de wapenhandel van Daniel Dekaise in Waver een gewelddadige overval gepleegd. Een politieagent kwam hierbij om het leven en er werden tal van dure wapens gestolen. Deze overval is het derde geweldsdelict dat wordt toegeschreven aan de Bende van Nijvel.

Enkele dagen later, op 4 oktober 1982, verspreidde de Belgische justitie een opsporingsbericht, voorzien van een robotfoto en een beschrijving van de gestolen wapens. Drie dagen later, op 7 oktober 1982, meldde zich bij de rijkswacht van Hastière, een stadje in de provincie Namen op de grens met Frankrijk, een persoon die anoniem wilde blijven. Hij verklaarde dat de man op de robotfoto ene Xavier Sliman was, een notoire Franse gangster en wapenfanaat. Hij reed in een donkere Mercedes en leefde ver boven het inkomen dat hij als werkzoekende officieel genoot.

Om deze toch wel belangrijke informatie te verifiëren trokken de speurders uit Hastière op 25 oktober 1982 naar hun collega’s in Charleville-Mézière, de woonplaats van de door de anonieme getuige aangewezen verdachte. Ze kwamen er te weten dat Xavier Sliman en zijn broer Thierry bij het Franse gerecht bekendstonden als zeer gevaarlijke individuen. De foto van Xavier vertoonde opvallende gelijkenissen met de robotfoto. De Franse speurders wisten verder te melden dat de broers Sliman deel uitmaakten van een zeskoppige zeer gewelddadige bende, met onder andere Pierre M. – de man die door Adam geïdentificeerd werd op robotfoto nummer 4 in het Bendedossier.

Een dag later, op 26 oktober 1982, trokken de speurders van Hastière met de informatie en de foto’s die ze van hun collega’s in Charleville hadden gekregen, naar de BOB van Waver, die de overval op wapenhandel Dekaise onderzocht. De leden van beide korpsen stelden een bundel van vijftien foto’s samen en legden die voor aan vier ooggetuigen van de overval, onder wie de wapenhandelaar zelf. Drie van de vier getuigen herkenden Xavier Sliman, en slachtoffer Daniel Dekaise herkende ook Thierry Sliman. Hij vermeldde nog dat een van de daders die hij herkende op de foto mankte. Xavier Sliman had kort voordien een operatie aan de knie ondergaan.

Getuigenis bevestigd

De ex-rijkswachter die enkele dagen geleden contact opnam met Jean-Pierre Adam, was een van de vier speurders uit Hastière die de foto’s hadden voorgelegd aan de ooggetuigen. In een telefoongesprek bevestigt hij uitdrukkelijk dat de ooggetuigen in Waver de foto van Xavier Sliman uit de bundel hadden gehaald, en dat slachtoffer Daniel Dekaise ook de foto van broer Thierry herkende. Hij voegde eraan toe dat hij er altijd van was uitgegaan dat er in het kader van een internationale rogatoire commissie een huiszoeking zou zijn uitgevoerd bij de broers Sliman in Frankrijk, en dat daarbij wellicht een deel van de gestolen wapens zou zijn teruggevonden. In dat geval zouden er wellicht geen verdere feiten gepleegd zijn door de Bende.

Die huiszoeking is er nooit gekomen. Meer nog: met de informatie die hijzelf en zijn drie collega’s destijds hadden aangereikt, heeft niemand ooit iets gedaan. De gepensioneerde rijkswachter verklaart zich nog altijd bereid om zijn volle medewerking te verlenen. “De slachtoffers en de nabestaanden hebben recht op de waarheid”, stelt hij.

Bron » Het Belang van Limburg