Patrick Haemers hield ons land in de jaren tachtig een decennium lang in zijn greep met bloedige overvallen en brutale raids op geldtransporten. Jeroen Wils, chef nieuws bij VTM, heeft een spannend boek geschreven over Haemers en over het waanzinnige traject in de klopjacht op de waarheid. Tot en met de zelfmoord van ‘le grand blond’ in 1993.
“Het boek is opnieuw een waargebeurd verhaal”, zegt Jeroen Wils. “Bovendien is Patrick Haemers de laatste ‘pure’ Belgische gangster. Zijn plaats werd ingenomen door Oostblokkers met hun zwaar banditisme. Patrick Haemers is hier geboren en getogen. Een mythe, een man rond wie altijd een waas van geheimzinnigheid heeft gehangen. Als er één levensverhaal een film lijkt, is het wel dat van Patrick Haemers. De werkelijkheid overstijgt de fictie.”
Haemers werd in 1978 – toen was hij 26 – veroordeeld tot drie jaar cel voor een groepsverkrachting. Zijn eerste aanvaring met het gerecht en de katalysator voor zijn latere gedrag. “Haemers dacht dat elke vrouw voor hem viel en vond dus ook dat deze vrouw erom had gesmeekt. Hij vond dat hij te zwaar was veroordeeld. De rechter had een voorbeeld willen stellen. Tijdens het proces was de overheid een campagne tegen vrouwenmishandeling begonnen. Zijn celstraf, hij heeft veertien maanden gezeten, heeft de haat tegen justitie doen oplaaien.”
“Dan was er ook zijn druggebruik. Van jongs af zat hij aan de drugs. Een verwende jongen was hij ook. Zijn vader was een rijke West-Vlaamse textielbaron. Altijd afwezig. Als compensatie stopte hij zijn zonen Patrick en Eric geld toe. Drugs, dure wagens en motoren waren de passies van Haemers. Hij was een big spender, maar had ook altijd geld te kort en was voortdurend op zoek naar kicks. De drang naar meer en meer geld leidde tot autodiefstallen, heling, overvallen. Hoe groter de buit, hoe groter de kick. Niemand durfde hem iets in de weg te leggen, iedereen was bang van hem.”
“Met mijn boek heb ik het beeld van held die geld stal van de rijken willen ontluisteren. Patrick was geen sympathieke knul, maar een meedogenloze gangster. Hij pleegde overvallen en doodde mensen, puur voor eigen genot. Hij is nooit een Robin Hood geweest.”
Bron » Gazet van Antwerpen