Ze was amper twee weken oud toen haar papa Francis Zwarts in 1982 verdween. En nu ze 37 jaar later zélf zwanger is van haar eerste kindje, lijkt er eindelijk een doorbraak te komen in het onderzoek. “Ik hoop dat ik mijn zoontje straks wél zal kunnen vertellen wat er met zijn opa gebeurd is”, zegt Jessy Zwarts.
“Eigenlijk moest mijn papa daar die avond niet zijn”, zegt dochter Jessy uit Overijse. Op 25 oktober 1982 vervoerde de 25-jarige veiligheidsagent Francis Zwarts een lading met diplomatieke papieren, goud en horloges op de luchthaven van Zaventem. Twee weken eerder was zij geboren, zijn eerste kindje. “Het was zijn eerste werkdag, na zijn vaderschapsverlof. Een collega zou dat transport doen, maar die werd op het laatste moment weggeroepen voor een dronken passagier. Dus sprong mijn vader snel bij.” De verkeerde man, op de verkeerde plek. Zwarts werd overvallen, zijn lichaam werd nooit gevonden. “Die collega sliep jarenlang met de foto van mijn vader op zijn nachtkastje, uit schuldgevoel.”
“Mijn papa is een mysterie voor mij”, zegt Jessy. “Ik heb hem nooit gekend. Alleen maar uit de vele verhalen van mijn familie. Ik weet dat het een knappe blonde man was, met blauwe ogen. Mijn moeder is na hem nooit hertrouwd. Ze is altijd alleen gebleven.”
Ondiep graf
Ex-rijkswachter en topgangster Madani Bouhouche werd in 1995 veroordeeld voor de moord op Zwarts. Zijn kompaan Robert Beijer werd vrijgesproken. In 2007 al gaf Beijer aan dat hij wist waar het lichaam van Zwarts begraven lag. Maar hij stelde zijn eisen.
Twee maanden geleden kwam Beijer vanuit Thailand, waar hij woont, uiteindelijk toch naar Brussel om de speurders het graf van Zwarts aan te wijzen. Dat heeft Beijer ook aan Het Nieuwsblad bevestigd.
“Een put van amper een meter diep. Ze hadden niet veel tijd om zich om mijn vader te bekommeren, want ze waren op de vlucht”, weet Jessy Zwarts. Sinds maandagochtend zoekt het Brusselse gerecht op een braakliggend terrein in Neder-Over-Heembeek.
Sprankeltje hoop
“Ik hoop dat onze familie eindelijk afscheid zal kunnen nemen, en mijn vader een laatste rustplaats kan schenken. Ik zou zijn urne bij mij in huis willen zetten”, zegt zijn dochter.
Voor de ouders van Francis komen de graafwerken te laat. Ze zijn beiden overleden, zijn moeder Elvire in de zomer van 2018. “Maar ik hoop vooral dat we als familie eindelijk antwoorden krijgen over wat er met hem gebeurd is”, zegt Jessy. “Zodat we rust zouden kennen.”
“De verdwijning van mijn vader heeft mijn hele leven gedomineerd. Er is geen dag voorbij gegaan, dat ik er niet aan dacht. Als kind werd ik op school gepest, door kinderen die een halve zin over de zaak gehoord hadden en er hun eigen verhaal over maakten.”
“Er was altijd dat sprakeltje hoop dat mijn vader op een dag toch weer voor mijn neus zou staan. Nu ik zwanger ben, bijvoorbeeld: dat is iets wat ik aan mijn papa wil vertellen. Mijn moeder heeft dat nooit luidop gezegd. Maar ze is nooit hertrouwd. Dat heeft er misschien toch mee te maken.”
Op de Bahama’s
“We zagen de twijfel bij sommige mensen”, zegt Jessy. “Mensen die fluisterden dat mijn vader wel bij de roof betrokken moest zijn. Dat hij vast ergens heen was getrokken met veel geld. Het was kwetsend, en we hebben het nooit geloofd. Mijn moeder heeft als alleenstaande vrouw nog tien jaar lang belastingen betaald voor mijn vader, omdat hij dan pas werd doodverklaard. Toen ze naar de belastingen belde, hoorde ze op de achtergrond fluisteren dat die man op de Bahama’s zat. Mocht straks zijn lichaam gevonden worden, dan is meteen duidelijk dat dit onzin is.”
Beijer zocht toenadering
“Toen Beijer in 2010 zijn boek schreef, heb ik het helemaal gelezen”, zegt ze. Daarin vertelde Beijer over de dood van Zwarts. “Beijer heeft in het verleden contact gezocht met onze familie. Maar we hebben dat altijd afgehouden. Een sorry, dat hoeft voor ons niet. Ik vind het wraakroepend dat de moordenaars van mijn vader nooit gestraft werden. Er waren nog twee andere daders.”
“Beijer noemt zichzelf alleen maar de opdrachtgever, maar wat hij deed is voor mij veel erger. Beijer praat nu alleen maar, omdat hij weet dat de zaak verjaard is en hij niet meer gestraft kan worden.”
“Te pas en te onpas dook Beijer in mijn leven op. Op een dag zat ik bij een goeie vriendin thuis in wat foto’s te bladeren, toen ik een gezicht zag dat ik vaag herkende. Het was haar aangetrouwde nonkel Robert die in Thailand woonde, zei ze. Beijer dus. Ze was jonger dan ik, en had de connectie nooit gemaakt.”
“Ik zou het passend vinden dat ik nu die antwoorden zou krijgen, nu ik zelf zwanger ben van een zoontje. Het zou veel voor mij betekenen. Dan zou ik hem kunnen vertellen wat er met zijn grootvader gebeurd is. Die nieuwe aanwijzingen van Beijer zijn ook al iets. Maar ik hoop toch dat er tastbare bewijzen zijn, zodat ik zeker kan zijn wat er met mijn vader gebeurde.”
Eerste grote zoekactie, negen jaar na de tips
Negen jaar nadat topgangster Robert Beijer verklaarde waar het lichaam van geldkoerier Francis Zwarts begraven ligt, is het gerecht gaan zoeken. Maandag leverde de zoekactie niets op, vandaag en morgen wordt verder gegraven aan het kanaal van Willebroek.
Francis Zwarts verdween op 25 oktober 1982. De jonge geldkoerier – die toen net vader was geworden – werkte voor Sabena en zou die dag met een bestelwagen een lading diamanten, dertig goudstaven, twaalf dure Cartierhorloges en tientallen goudmunten van een vliegtuig naar een kluis op de luchthaven overbrengen. Onderweg liep het mis. Valse rijkswachters in een Ford Taunus met oranje streep deden hem stoppen, overmeesterden hem en reden weg met de bestelwagen. Die werd later teruggevonden aan een publiek stort in Diegem. De lading was verdwenen en ook van Zwarts was geen enkel spoor. Tot vandaag is zijn lichaam nooit gevonden.
In 1995 werd Madani Bouhouche, die samen met Robert Beijer een gekend gangsterduo vormde dat ook in verband wordt gebracht met de Bende van Nijvel, veroordeeld voor de moord. De man was aan de galg gepraat door zijn ex die één van de gestolen uurwerken had gekregen en ermee paradeerde. Bouhouche zelf overleed in 2005.
Beijer – die mee terechtstond – werd uiteindelijk vrijgesproken voor de moord. Hij kreeg wel veertien jaar voor andere feiten en voor heling van de uurwerken. “Ik had de overval georganiseerd maar er niet aan deelgenomen. Bouhouche heeft me wel verteld wat hij met Zwarts gedaan heeft”, liet Beijer eerder weten.
Het lichaam zou in een graf liggen van goed vijftig centimeter diep, met twee kogels in het hoofd, ergens langs het kanaal. Beijer verklaarde dat in zijn boek De laatste leugen dat in 2010 uitkwam. Hij had toen al met de speurders onderhandeld en er werd geopperd dat het lichaam vlak bij “een brug” zou liggen, maar tot een grote zoekactie kwam het nooit. Tot nu. Gisteren werd een twee meter dikke laag grond afgegraven langs een oude fabrieksmuur in Brussel. Ook vandaag en morgen zullen politie en Civiele Bescherming voort graven naar het lichaam.
Bron » Het Nieuwsblad