Robert Beijer is in Thailand veroordeeld wegens illegaal verblijf in het land. Gisteren hield het Belgisch gerecht nog een huiszoeking bij de voormalige rijkswachter in Thailand, in het onderzoek naar de Bende van Nijvel.

Beijer verblijft al jaren in Thailand. Zijn naam duikt ook al sinds lang op in het dossier van de Bende van Nijvel, die in de jaren 80 verschillende supermarkten brutaal overviel en zo 28 mensen vermoordde. De zaak is tot op vandaag niet opgehelderd en het gerecht kon Beijer zelf nooit iets ten laste leggen in het dossier.

Om die piste alsnog een laatste keer te onderzoeken, vertrok een rogatoire commissie van de Belgische justitie zondag naar Thailand, om een huiszoeking te doen bij Beijer. Daarbij werden gisteren enkele zaken in beslag genomen en de man werd ook opgepakt.

Het federaal parket benadrukte dat die arrestatie niét gebeurde in het kader van het onderzoek, maar wel door de Thaise autoriteiten omdat Beijer niet in orde zou zijn met zijn verblijfspapieren.

Nu is de man al effectief veroordeeld voor illegaal verblijf in Thailand. Hij wordt naar de hoofdstad Bangkok overgebracht. Het is nog onduidelijk wat er daar met hem zal gebeuren: mogelijk vliegt hij in de gevangenis ter plaatse, of hij kan ook op een vliegtuig naar ons land worden gezet.

Bron » VRT Nieuws

In het Thaise Pattaya is oud-rijkswachter en topcrimineel Robert Beijer (70) aangehouden na een huis­zoeking door het federale parket. De man leeft er sinds 1999 onder de alias Alexy, een Russische oligarch.

Alexy. Onder die naam was Beijer bekend binnen de expatgemeenschap in het Thaise Pattaya. Een altijd door bodyguards omringde Russische oligarch met connecties in het Kremlin. Buurman van Queen Mother Sirikit Kitiyakara, de eerste echtgenote van koning Bhumibol. Zij woont in een door militairen bewaakt paleis in het exclusiefste deel van de stad.

“Enkele jaren geleden wilde Alexy een van zijn villa’s aan me verkopen”, zei P., een in Pattaya wonende Belg, ons in 2018, toen we na een wekenlange zoektocht de woning konden lokaliseren. “Hij heeft me rondgeleid. Binnenzwembad, immense slaapkamers, decadente luxe. Hij vroeg 75 miljoen bath (2 miljoen euro, DDC) en vond later ook een koper.”

Alexy – Beijer dus – zou de gronden aan Phra Tamnak Soi 5 gekocht hebben tussen 1989 en 1991. Hij was toen op de vlucht vanwege de moord op een Libanese diamantair in Antwerpen, die Beijer samen met zijn collega-oud-rijkswachter Madani Bouhouche had gepleegd. Na in 1991 te zijn uitgeleverd aan België en acht jaar doorgebracht te hebben in de gevangenis keerde hij in 1999 terug naar Pattaya. Daar startte hij een nieuw leven met zijn Thaise echtgenote en drie kinderen.

De enorme villa van Beijer, die eerder een ambassade lijkt, werd gisterenochtend doorzocht door speurders van het federale parket, in samenwerking met de Thaise politie. Die stelde vast dat Beijer niet over geldige verblijfsdocumenten beschikt en nam hem in hechtenis. Hij zal vermoedelijk in de gevangenis blijven tot er beslist is over eventuele uitwijzing.

“Dat Beijer werd opgepakt, heeft niks te maken met ons onderzoek naar de Bende van Nijvel”, zo benadrukt het federale parket. Er werden wel een aantal zaken in beslag genomen in het kader van dat onderzoek.

Fictiereeks

Bouhouche en Beijer bleven actief als rijkswachters tot in 1983. Als wetsdienaren begingen ze hun zwaarste misdrijven. Ze beschoten in 1981 hun ­eigen overste, majoor Herman Vernaillen, bij hem thuis in Hekelgem. Ze beroofden op nieuwjaarsdag 1982 het in theorie best bewaakte wapenarsenaal van het land, dat van de speciale eenheden van de rijkswacht.

Ook ontvoerden ze in Zaventem geldkoerier Francis Zwarts. Ze beroofden de jonge vader van 2 miljoen euro aan goud, diamanten en twaalf Cartier-horloges, om hem daarna te liquideren. Meer dan vermoedelijk is Beijers vastgoedimperium in Pattaya gefinancierd met die buit.

Zoals vanaf zondag wordt getoond in de tv-reeks 1985 op Eén leefden Bouhouche en Beijer van 1973 tot eind jaren tachtig in een ongrijpbare tussenwereld. Eén waarin krachten binnen de rijkswacht, de toenmalige federale politie, actief waren die boven elke wet stonden.

De rode draad in de meeste misdaden van Bouhouche en Beijer, en ook die van de Bende van Nijvel, was het blootleggen van de zwakheden van de rijkswacht door jarenlange gebrekkige investeringen. Van de wapenroof tot het achtvoudige bloedbad in 1985 in en rond de Delhaize in Aalst: altijd weer was het de ‘domme’ en slecht uitgeruste rijkswacht die werd geridiculiseerd.

Of in de woorden van 1985-actrice Mona Mina Leon, vorige week in Knack, over de Bende van Nijvel: “Mijn grootvader heeft bij de rijkswacht gewerkt. Van hem wist ik dat het waarschijnlijk om rijkswachters ging die hun eigen collega’s aanvielen en dat er veel interne onderzoeken gesaboteerd werden.”

Productiehuis

Nadat ze begin jaren negentig werden vrijgesproken op een assisenproces in Brussel gingen Bouhouche en Beijer bijna dertig jaar na datum de juridisch verjaarde aanslag op Vernaillen en de wapenroof bekennen bij justitie.

Daarom wordt Beijer door veel misdaadjournalisten minder beschouwd als dader dan als berekende kroongetuige. De man publiceerde in 2010 bovendien het boek De laatste leugen, waarin hij zichzelf een dubbelrol toedichtte als geheim agent van de toenmalige USSR.

In Pattaya was er maar één gelegenheid waarin Beijer zich van zijn werkelijke naam bediende: de jaarlijkse marathon. Vorig jaar nam hij met borstnummer 31255 er nog aan deel. In 2007 waagde hij bij justitieminister Laurette Onkelinx (PS) een poging om een nieuwe identiteit te bekomen in ruil voor informatie over de Bende van Nijvel.

Dat hij die heeft, staat zo goed als vast. Hij huurde destijds samen met Bouhouche onder valse namen garageboxen langs de Brusselse Louizalaan, waar de bij de eerste Bende-raid gestolen wapens werden verstopt volgens de later geliquideerde dader Bruno Vandeuren.

Toen speurders Guy Goffinon en Theo Vandyck in 1987 Beijers geheime codes in zijn papieren schriftjes kraakten en de garageboxen ontdekten, slaagde Beijer er vanuit de gevangenis in om die te laten leegmaken voor de huiszoekingen konden plaatsvinden.

Deze zomer verscheen in De Morgen een artikelenreeks over de Bende. Beijer gaf via mail feedback en leek getriggerd door onze berichtgeving rond het in Luxemburg gevestigde nepproductiehuis Sancho Panza Productions. Alles wijst erop dat het productiehuis een creatie van het federale parket is. Het benadert al jaren Bende-verdachten en biedt geld aan in ruil voor “onthullingen”. Vermoedelijk werd ook Beijer benaderd, zoals eerder ex-topgangster Alain Moussa.

Bron » De Morgen | Douglas De Coninck

Al jaren is hij een verdachte in het onderzoek naar de Bende van Nijvel, maar telkens ontbraken concrete bewijzen. Nu is ex-rijkswachter Robert ‘Bob’ Beijer (70) in Thailand gearresteerd, na een huiszoeking in zijn woning in Pattaya. omdat hij illegaal in het land verblijft. Het is voor Beijer de zoveelste kennismaking met het gerecht, sinds hij samen met zijn kompaan Bouhouche – nog een Bende-verdachte van het eerste uur – de goede kant van de wet voor de duistere inwisselde.

Twee boswachters die zelf stroper werden. Zo kunnen de Franstalige Brusselaar Robert Beijer en zijn spitsbroeder Madani Bouhouche omschreven worden. Ze kenden elkaar van bij de toenmalige rijkswacht en de Bewakings- en opsporingsbrigade (BOB), waar ze onder meer gespecialiseerd waren in drugsonderzoeken. Maar daar stapten ze in 1983 op na een disciplinaire schorsing en een degradatie tot straatgendarm.

Ze startten hun eigen detectivebureau op: Agence des Recherches et des Informations (ARI). Andere collega’s hadden hen dat al met succes voorgedaan. Maar Beijer en Bouhouche lieten zich snel verleiden door de duistere kant van de wet. Want door zo lang in het criminele milieu te hebben gezeten – aan de goede kant dan –, hadden ze er veel contacten en wisten ze hoe en waar gemakkelijk geld te verdienen was.

Sluw als ze waren, en af en toe met wat hulp van ex-collega’s, konden ze jaren uit de handen van de politie en het gerecht blijven. Zo brak de BOB ooit een reeks garageboxen open waar volgens een infiltrant een schat aan informatie en bewijsmateriaal zou liggen tegen Beijer en Bouhouche. Helaas, alles was leeg. Ze waren vooraf op de hoogte gebracht van de komst van hun vroegere collega’s.

Bij de moord op Juan Mendez, ingenieur bij de Belgische wapenfabrikant FN in Herstal en wapenverzamelaar, kregen de speurders Beijer opnieuw in het vizier. Hoofdverdachte in het onderzoek was Bouhouche, maar omdat die niet alleen handelde, kwamen ze automatisch bij Beijer uit. In 1986 doorplozen ze zijn huis en moest de ex-rijkswachter op politieverhoor. Hij ontkende dat hij iets met de zaak te maken had.

Het onderzoek naar de moord op Mendez leidde de speurders wel naar andere misdrijven waar de twee aan gelinkt konden worden. Bouchouche werd opgepakt, Beijer niet. Maar dat veranderde wanneer de vrouw van Bouhouche de politie vertelde dat ze een pistool bezat in een pot ingevroren spaghettisaus, dat Beijer het bij haar in bewaring had gegeven. De onderzoekers hadden sterke vermoedens dat het gebruikt werd bij een van de overvallen van de Bende van Nijvel, de beruchte groep zwaarbewapende en goed getrainde commando’s die begin jaren 80 een reeks Delhaizes binnenviel en daar 28 dodelijke slachtoffers en 40 gewonden maakte. Vanaf het begin werd er gezegd dat er rijkswachters bij betrokken waren. Tegen Beijer, die in Spanje verbleef, werd een internationaal aanhoudingsbevel uitgevaardigd.

Maar na acht maanden voorarrest liet het gerecht Beijer in augustus 1988 opnieuw voorlopig vrij, en enkele maanden later ook zijn partner in crime Bouhouche. Beijer hervatte zijn privédetectivewerk. Toch duurde het niet lang voor hij weer op het verkeerde pad terechtkwam.

Diamantair doodgeschoten

Op 2 september 1989 trok Beijer samen met Bouhouche naar Antwerpen om de Libanese diamanthandelaar Ali Suleïman Ahmad op te zoeken. Waarom ze dat precies deden, is nog altijd een raadsel. Het kwam er tot een vuurgevecht waarbij de diamanthandelaar stierf. Ook Beijer raakte gewond.

Nadien sloeg hij op de vlucht. Eerst naar Paraguy, waar de in opspraak gekomen Brusselse gevangenisdirecteur Jean Bultot woonde. Later naar Thailand, dat hem in 1991 uitleverde aan ons land. Om hem te verhoren over de Bende en een aantal andere dossiers waarin zijn naam voorkwam als mogelijke verdachte.

Drie jaar later startte het proces tegen Beijer en Bouhouche voor de moord op de Libanese diamanthandelaar. Beijer werd veroordeeld tot veertien jaar gevangenis voor zijn betrokkenheid bij de moord, en ook voor heling, illegale wapendracht en nog enkele andere, kleinere misdrijven.

Op het proces werden hun namen ook gelinkt aan een reeks andere feiten zoals een aanslag tegen rijkswachtvoertuigen, de aanslag met automatische geweren op een rijkswachtcommandant, de diefstal van speciale wapenuitrusting bij de speciale antiterreureenheid van de rijkswacht, en de eerder genoemde wapendiefstal bij en moord op Juan Mendez.

Over die diefstal bij de Speciale Eenheden schreef de toenmalige commandant van de rijkswacht begin jaren ‘80 een brief naar de procureur-generaal van Brussel waarin hij de twee B’s expliciet bij naam noemde als verdachten.

In december 1999 kwam Beijer voorwaardelijk vrij en nam hij de eerste vlucht naar Thailand, waar hij sindsdien woont. Zijn kompaan Madani Bouhouche stierf in 2005 in Frankrijk.

Francis Zwarts

Jaren van stilte gingen voorbij, tot Bijer in 2010 toch nog eens met de politie wilde praten. Niet over de Bende van Nijvel, maar over de zaak-Zwarts. “Om de familie en nabestaanden van de man innerlijke rust te geven”, klonk het. Maar ook om zichzelf definitief vrij te pleiten en alles in de schoenen van Bouhouche te schuiven, die intussen toch dood was.

Francis Zwarts was veiligheidsagent bij Sabena en moest op 25 oktober 1982 een diplomatieke koffer met papieren, goud en diamanten van de tarmac naar de kluizen van BruCargo op de luchthaven brengen. Maar onderweg werd hij tegengehouden door twee mannen die verkleed waren als rijkswachter. De wagen van Zwarts werd de volgende dag leeg teruggevonden. De buit was weg. Van Zwarts ontbreekt nog altijd elk spoor.

In ruil voor bescherming en een nieuwe identiteit, wilde Beijer de speurders in de zaak-Zwarts helpen. Volgens Beijer biechtte Bouhouche de feiten op. Maar de nieuwe identiteit kwam er niet. En de graafwerken naar het lichaam van Zwarts, op plaatsen die Beijer had aangeduid, leverden niets op.

Beijer werd wel veroordeeld voor heling van een aantal dure horloges die bij die overval buit zijn gemaakt, niet voor de overval en de vermoedelijke moord op Zwarts zelf.

Onderzoek gesaboteerd

Eind 2017 dook de naam van Beijer nog eens op in het Bende-onderzoek. De broer van wijlen Christiaan Bonkoffsky, heel even genoemd als de vermeende reus van de Bende van Nijvel, duidde Beijer aan als een van de mannen die hij samen met zijn broer had gezien ten tijde van de aanslagen. Maar het spoor liep nog maar eens dood.

Een gewezen Brusselse magistraat, die indertijd onderzoek deed naar terreurorganisatie CCC en de Bende van Nijvel, verklaarde een jaar later in een brief aan onder meer de partijvoorzitters dat het onderzoek naar de Bende van Nijvel gesaboteerd werd en dat Bouhouche en Beijer bescherming kregen.

Illegaal verblijf

Beijer, die met ‘de laatste leugen’ een boek schreef over zijn carrière, is nu opgepakt na een huiszoeking in Thailand. In zijn woning in Pattaya wordt door het Belgische gerecht gezocht naar elementen die hem aan de Bende van Nijvel kunnen linken. Maar het zijn de Thaise autoriteiten die Beijer hebben gearresteerd omdat hij illegaal in het land verbleef.

Minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) zegt in een korte reactie dat het federaal parket er alles aan doet om de “waarheid naar boven te brengen”. De minister herinnert er ook aan dat de verjaringsregels werden aangepast zodat dergelijke feiten niet meer kunnen verjaren.

Of dit dan de doorbraak betekent, valt af te wachten. Vast staat wel dat, hoewel hij al zo’n drie decennia wordt genoemd als verdachte in het dossier van de Bende van Nijvel, Beijer nooit is aangeklaagd voor de bloedige overvallen. Hij heeft verschillende andere criminele feiten wel toegegeven, maar nooit de aanslagen in onder meer Overijse, Eigenbrakel en Aalst. Zelfs de leugendetector kon hem niet leugens betrappen tijdens zijn verhoren daarover.

Bron » Gazet van Antwerpen

In Thailand is oud-rijkswachter Robert Beijer opgepakt na een huiszoeking in zijn woning in het kader van het onderzoek naar de Bende van Nijvel. Het was RTBF die het nieuws meldde en het werd aan De Standaard bevestigd.

De huiszoeking vond plaats in het huis van Beijer in Pattaya. Een Belgische rogatoire commissie die bestaat uit politiemensen, de onderzoeksrechter Martine Michel en een federaal magistraat is al een aantal dagen ter plaatse. De huiszoeking en arrestatie lijken een van de laatste kansen om een doorbraak te forceren in het onderzoek naar de Bende van Nijvel in de hoop zaken te vinden die Beijer zouden linken aan de Bende van Nijvel.

Beijer zelf werd opgepakt door de Thaise autoriteiten omdat tijdens de huiszoeking aan het licht kwam dat hij illegaal in het land verbleef maar ook voor een aantal financiële inbreuken. Dat vernam De Standaard.

Geen bewijs

Robert Beijer en de Bende Van Nijvel zijn sinds de jaren tachtig vaak in één adem genoemd. Maar tot vandaag is er geen bewijs gevonden dat hij er iets mee te maken heeft. Zelf heeft hij zijn betrokkenheid altijd ontkend in tientallen interviews en zelfs in een boek. Beijer en zijn toenmalige kompaan bij de rijkswacht, Madani Bouhouche, pleegde in de jaren ‘80 verschillende criminele feiten maar hun betrokkenheid bij de Bende hebben ze altijd ontkend.

Eind 2017 noemde de broer van wijlen rijkswachter Christian Bonkoffsky, heel even de vermeende Reus van de Bende van Nijvel, Beijer nog als een van de mannen die hij samen met zijn broer had gezien ten tijde van de aanslagen. Het was de zoveelste keer dat ex-rijkswachter Robert Beijer werd genoemd in het dossier van de Bende van Nijvel. Maar ook deze keer was het een maat voor niets. Bonkoffsky vroeg een confrontatie, Beijer stemde daarin toe, maar die kwam er niet. Volgens het gerecht omdat de kans op succes of een doorbraak nihil zou zijn.

Bron » De Standaard