Daders van zware misdrijven moeten niet extra lang in de cel blijven. Ze moeten in de gevangenis wel beter begeleid worden. Dat is het standpunt van Child Focus na een rondetafel- gesprek met ouders van vermiste en vermoorde kinderen.
De voorwaardelijke vrijlating van daders van geweld tegen kinderen hoeft niet verstrengd te worden. Maar daders moeten wel veel meer begeleid worden voor en na hun vrijlating. Er moet ook meer ingezet worden op therapie. Dat is de verrassende conclusie van een rondetafelgesprek dat Child Focus organiseerde met een aantal advocaten, hulpverleners en ouders van vermiste en vermoorde kinderen.
Het rondetafelgesprek kwam er naar aanleiding van de voorwaardelijke vrijlating van Michelle Martin eind augustus vorig jaar. “Voor de deelnemers aan de rondetafel bleek het niet de lengte van de straf te zijn die van tel is”, zegt Heidi De Pauw, de directeur-generaal van Child Focus. “Verschillende experts en ouders wezen erop dat er vooral een schrijnend gebrek is aan therapie en andere begeleiding, terwijl net dat van groot belang is voor het welslagen van hun re-integratie.”
“Onderzoek toont bovendien aan dat de kans op recidive lager is bij daders die voorwaardelijk in vrijheid zijn gesteld dan bij daders die hun straf volledig hebben uitgezeten. De laatste categorie moet zich namelijk aan geen enkele voorwaarde houden bij de vrijlating. Op hen is er helemaal geen controle.”
Een aantal oude verzuchtingen van slachtoffers en hun nabestaanden kwam ook tijdens de rondetafel opnieuw bovendrijven. “De slachtoffers vragen geen medebeslissingsrecht over de vrijlating”, zegt De Pauw.
“Maar ze willen wel beter op de hoogte gehouden worden van de strafuitvoering. Het gebeurt vandaag jammer genoeg nog altijd dat ouders de voorwaardelijke invrijheidstelling van de dader van een misdrijf ten aanzien van hun kind in de pers moeten vernemen. We pleiten ervoor dat slachtoffers en hun ouders automatisch geïnformeerd zouden worden over het verloop van het onderzoek en de strafuitvoering. Tenzij ze er uitdrukkelijk om gevraagd hebben om dat niet te worden. Vandaag is dat net het omgekeerde.”
Slachtoffers vragen ook inzage in de informatie die nodig is om het dossier beter te begrijpen. “Welk psychologisch parcours heeft de dader afgelegd? Welke inspanningen zijn er geleverd om de schade te vergoeden? Slachtoffers willen ook horen wat de dader daarover zegt voor de strafuitvoeringsrechtbank. Dan kunnen ze hem eventueel op leugens betrappen.”
“Als slachtoffers inzage krijgen in het volledige dossier, gehoord worden over hun visie erop en de volledige zitting mogen bijwonen, dan kan dat een meerwaarde betekenen voor de magistraat die een beslissing moet nemen. Maar de door ons gehoorde ouders zijn het erover eens dat het aan de magistraat moet blijven om de beslissing te nemen.”
De nota van Child Focus met de verzuchtingen van de slachtoffers is ondertussen overhandigd aan de minister van Justitie Annemie Turtelboom (Open VLD) en aan de leden van de commissie Justitie. “Wij beschouwen de nota voortaan als het officiële standpunt van Child Focus”, aldus De Pauw.
Opmerkelijk: het wetsontwerp van minister van Justitie Turtelboom om de wet Lejeune-strenger te maken werd gisteren in de Kamer besproken. De commissie Justitie keurde het ontwerp ondertussen al goed. En nog opmerkelijk: de toelagen voor centra die pedofielen behandelen, gingen drastisch naar beneden (DS 30 januari) . Dat alles lijkt alvast in tegenspraak met de conclusie die Child Focus haalt uit zijn rondetafelgesprek met experts en slachtoffers.
Bron » De Standaard