Hoofd antiwitwascel: “Wij rijden met 2pk, terroristen met Ferrari”

De Cel voor Financiële Informatieverwerking (CFI), zeg maar de antiwitwascel, mag binnenkort gegevens rechtstreeks doorgeven aan de Staatsveiligheid. Tot nu mocht ze dat enkel aan het gerecht. “Een heel goede zaak om terrorisme aan te pakken”, zegt afscheidnemend baas Jean-Claude Delepière.

Het was al jaren een zorg van Delepière. Zijn antiwitwascel, een onafhankelijk orgaan onder toezicht van de ministers van Justitie en Financiën dat onder meer onderzoek doet naar geldstromen die gelinkt zijn aan terrorisme, mocht informatie aan geen enkele inlichtingendienst doorspelen, dus ook niet aan de Staatsveiligheid. Dat was wettelijk bepaald. Alle info ging naar het gerecht, dat vaak jaren nodig had om de dossiers af te ronden. Dat kon efficiënter.

Door de verhoogde aandacht voor terreur wordt de wet aangepast. De wijziging is onderdeel van de Potpourri II-wet, die deze week finaal wordt gestemd. Delepière: “Het is duidelijk dat het aanpakken van geldstromen een cruciaal element is in de strijd tegen IS. Ze maken gebruik van systemen die criminelen al heel lang kennen: fiscale constructies en belastingparadijzen. Ze hebben enorm veel inkomsten die ze op een of andere manier moeten kunnen investeren.”

Na de inval in Verviers en de aanslagen in Parijs heeft de antiwitwascel in ons land meerdere dossiers van teruggekeerde Syrië-strijders doorgespeeld aan het federale gerecht. “Klopt, het zijn er dubbel zoveel als het jaar ervoor. Van 34 ging het naar 74.” Een kwestie van verhoogde waakzaamheid bij banken vooral.

De geldstromen van terroristen aanpakken is de meest efficiënte manier om hen te bestrijden?

“Ja, maar het is een heel ongelijke strijd. Zij kennen geen grenzen en kunnen de wereld rondgaan, terwijl wij aan allerlei regels zijn gebonden. Wij rijden met een 2pk, zij met een Ferrari. Als wij informatie willen van Franse collega’s, dan moeten we aan een heleboel regels en voorwaarden voldoen. Terecht, maar het maakt de strijd heel moeilijk. En dan heb ik het nog over Frankrijk; je kunt je voorstellen hoe het is als je informatie wilt van Panama of Singapore.

“Dan moeten de diensten ook nog eens de middelen hebben om een analyse te maken van die informatie en een strategie te ontwikkelen. Daar komen we op dit moment niet eens aan toe. We missen al jaren een doordachte strategie om de financiering van terrorisme en extremisme efficiënt aan te pakken. We hebben het al lastig om afdoende informatie te verzamelen en daar een analyse van te maken.”

U klinkt behoorlijk pessimistisch.

“Ik zie niet veel om optimistisch over te zijn. Er is een explosie van financiële criminaliteit. Onze economie is steeds meer in handen van criminelen. Logisch: de overheden zitten in geldnood, sommige zijn bijna failliet. De criminaliteit neemt toe, de middelen om ze te bestrijden nemen af. Is het dat wat we willen?”

Wel positief: er is nationaal en internationaal veel grotere druk om agressieve belastingontwijking tegen te gaan.

“Dat is inderdaad positief. Bewustwording is cruciaal. Hoe meer aandacht, hoe beter. Toch is het afwachten wat LuxLeaks en SwissLeaks zullen opbrengen. Ik heb het gevoel dat de allerrijksten gewoon doorgaan met wat ze aan het doen waren. Bovendien verschuiven de problemen alleen maar. Als Luxemburg en Zwitserland niet meer kunnen, dan trekken ze wel naar Singapore, China en Panama. Ik heb het gevoel dat de strijd tegen financiële fraude uitzichtloos is. Maar we moeten blijven proberen.”

Bron » De Morgen

EU verzamelt niet-Europese criminelen in één databank

EU-commissaris voor Justitie Vera Jourova stelt vandaag een gemoderniseerde databank voor: magistraten en politiediensten kunnen veroordelingen en vingerafdrukken van niet-Europese burgers uitwisselen. Het moet verhinderen dat criminelen met valse identiteiten hun activiteiten verplaatsen van lidstaat naar lidstaat.

De uitbreiding van het European Criminal Records Information System (ECRIS), dat magistraten al mochten raadplegen voor EU-burgers met een strafblad, kwam in een stroomversnelling na recente aanslagen. Zo bleek de gedode Tunesische aanvaller die op 7 januari, één jaar na de raid op Charlie Hebdo, een politiecommissariaat aanviel in Parijs een strafblad te hebben in Frankrijk én Duitsland. Dit onder twee verschillende identiteiten. Magistraten in beide landen wisten dat niet van elkaar. De man had Syrische, Marokkaanse en Georgische identiteitsdocumenten bij zich.

“Hadden veroordeelde niet-Europese burgers al in de ECRIS-databank gestaan, dan waren mogelijk aanslagen en misdaden voorkomen”, zegt commissaris Jourova in een gesprek met deze krant. “Als magistraten vandaag informatie wensen over de veroordeling van een niet-Europese burger in andere lidstaten, dan moeten ze soms 28 aparte verzoeken versturen, wat duur en tijdrovend is.”

Sommige veroordeelde misdadigers en terroristen vestigen zich daarom onder aliassen in meerdere lidstaten, zonder dat deze op de hoogte zijn van hun strafrechtelijke verleden elders. “Het is de hoogste tijd om dit probleem aan te pakken. Door niet-Europese burgers met een strafblad nu ook op te nemen in de databank, mét vingerafdrukken, krijgen we een sterk hulpmiddel in handen om het gebruik van valse identiteiten tegen te gaan.”

De nood aan gegevensuitwisseling wordt onderstreept door de misdaadstatistieken. In 2014 werden in de EU 688.354 strafvonnissen geveld tegen niet-Europese verdachten, maar omwille van de complexe procedure vroegen lidstaten elkaar slechts 23.000 keer informatie over niet-EU-daders.

De bestaande databank voor veroordeelde EU-burgers bewees daarentegen al haar efficiëntie, met 288.000 inzageverzoeken per jaar, wat de strijd tegen rondtrekkende Europese daderbendes vergemakkelijkt. Magistraten kunnen hierdoor ook strenger zijn voor veelplegers, omdat bij de strafmaat rekening wordt gehouden met criminele voorgeschiedenis in andere lidstaten.

Buitengrenzen

De databank zal volgens Jourova ook haar nut kunnen bewijzen aan de buitengrenzen, waarlangs de Syrië-strijders die de aanslagen pleegden in Parijs met valse identiteiten binnenkwamen. In de hotspots waar vluchtelingen worden geregistreerd, zijn er nu wel magistraten die moeten nagaan of iemand ooit een veroordeling opliep in een lidstaat. Maar ook zij moeten nog inlichtingen vragen aan elke lidstaat.

Bezwaren ingecalculeerd

Een beperking van de databank is dat veroordelingen van daders in hun land van herkomst niet automatisch zullen worden opgenomen. Dat kan alleen als een lidstaat die een bilateraal justitieakkoord heeft met een derde land – zoals België met Marokko – beslist om criminele antecedenten die zijn doorgegeven in ECRIS te vermelden.

Jourova verwacht dat de Informele Raad van Justitie en Binnenlandse Zaken, op 26 januari, én het EU-parlement snel groen licht geven. Mogelijke bezwaren over data- en privacybescherming zijn ingecalculeerd. Jourova: “Alleen bevoegde magistraten en politiediensten krijgen inzage. De databank wordt ook niet gekoppeld aan andere systemen.”

In de nabije toekomst volgen ook andere initiatieven, die stap voor stap moeten leiden naar één Europese justitieruimte. “Een van de prioriteiten wordt het opzetten van een EU-instrument voor het verzamelen van ‘e-evidence'”, legt Jourova uit, “opdat Europol en Eurojust in overleg met de internetindustrie nog meer digitale bewijzen kunnen verzamelen. Als de misdaad geen digitale grenzen kent, dan mag ons strafrechtsysteem er ook geen hebben.”

Bron » De Morgen

Meer personeel voor analyse politiebeelden

Minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon belooft een personeelsuitbreiding van de arrondissementele communicatie- en infodiensten SICAD. Die moeten de beelden analyseren van de camera’s voor nummerplaatherkenning, de zogenaamde ANPR-camera’s.

De minister wil ook een nationale server om deze lokale ANPR-camerasystemen te voeden. Jambon maakte een en ander bekend op vraag van volksvertegenwoordiger Tim Vandenput (Open VLD) in de Kamercommissie Binnenlandse Zaken. De gegevens kunnen worden gebruikt voor trajectcontroles, maar ook voor het opsporen van dievenbendes of terroristen.

Aanleiding voor de vraag van Vandenput was het personeelstekort van het SICAD in Leuven. Daar worden de beelden van de Vlaams-Brabantse camera’s geanalyseerd. Na de politiezone Druivenstreek maken nu ook Sint-Pieters-Leeuw en KASTZE gebruik van het systeem. Het personeel van het SICAD in Leuven kan dit bijkomend analysenetwerk echter niet aan.

“In de context van de versnelde uitrol van het nationale ANPR-netwerk, als één van de 18 antiterreurmaatregelen, zal er parallel voorzien worden in een personeelsuitbreiding van de SICAD’s. De extra middelen die hiervoor nodig zijn zullen voortkomen uit de nieuw geïnstalleerde ANPR-trajectcontroles.

“Wij denken dus dat door personeel toe te voegen er een betere opvolging van de trajectcontroles komt, waardoor een en ander zichzelf terugbetaalt”, aldus Jambon, die ook een nationale server plant om via een nationale database de lokale ANPR-camerasystemen te kunnen voeden.

Vandenput, zelf ook burgemeester van Hoeilaart en zo betrokken bij het ANPR-project, reageert positief op de voorstellen van de minister en dit niet alleen met betrekking tot de beloofde personeelsuitbreiding. Het kamerlid feliciteert de minister eveneens met zijn ‘landelijke aanpak’.

Een synchronisatie op Belgisch niveau die via een nationale server gegevens uitwisselt tussen elke provinciale server maakt volgens Vandenput een echte Belgische aanpak op vlak van het oprollen van inbraken en bendes, evenals van anti-terreuracties mogelijk. “In de strijd tegen criminaliteit en terreur is het belangrijk om deze cameranetwerken met elkaar te verbinden om de pakkans te vergroten”.

Bron » De Standaard

Tueries du Brabant: un ancien enquêteur attaque l’Etat belge en justice

Lionel Ruth ancien enquêteur du dossier des “tueurs du Brabant” attaque l’État belge en justice. Il accuse ses anciens patrons d’avoir monté des dossiers judiciaires contre lui pour l’écarter du dossier.

Paris Match livre aujourd’hui les détails de cette affaire. Deux dossiers ont permis de mettre l’enquêteur sur la touche durant cinq ans. Le premier dossier concerne une arme trouvée dans une armoire qui n’avait pas été correctement répertoriée. L’autre est une suspicion de fraude à l’Inami dans le cadre des activités de son épouse. Ces deux dossiers se sont dégonflés par la suite et se sont terminés par un acquittement.

L’homme ne conteste pas l’ouverture d’enquête lorsque c’est nécessaire. Mais, ici, la légèreté des accusations aurait dû apparaitre. Il avait espéré obtenir un non-lieu en chambre du conseil, dit-il aujourd’hui: “Ce ne fut pas le cas puisqu’on est allé devant le tribunal de première instance, et puis même devant la cour d’appel”. Lionel Ruth est amer, il évoque aussi les dégâts en termes d’image.

Lors d’un récent Devoir d’enquête le procureur général De Valkeneer l’avait accusé d’avoir pris des libertés avec les procédures. Une déclaration faite alors qu’il n’avait pas encore été acquitté par la justice. Lionel Ruth dispose de tous les éléments prouvant le magistrat n’a pas dit la vérité.

C’est la raison pour laquelle il assigne également le ministre de la Justice pour obtenir réparation.

Bron » RTBF

Tueries du Brabant: le rebondissement

L’ancien commissaire Lionel Ruth attaque l’Etat belge: la police fédérale et le Procureur général de Liège visés. “On m’a volé cinq ans de ma vie et bousillé ma fin de carrière”. Ainsi s’exprime Lionel Ruth dans les colonnes de Paris Match.

L’ancien commissaire, retraité depuis 2014, qui dirigea pendant près de quinze ans la cellule d’enquête sur les tueries du Brabant attaque l’Etat belge en justice. Son avocat, Maître Uyttendaele, a déposé des plaintes au civil contre les ministres de la Justice et de l’Intérieur, mais c’est la police fédérale et le procureur général de Liège, Christian De Valkeneer, qui sont visés.

Lionel Ruth demande réparation à son ancien employeur pour son écartement, injustifié selon lui, d’une durée de cinq ans à la suite de déboires judiciaires dont il est sorti blanchi à la faveur d’un double acquittement. Quant au procureur Devalkeneer, qui conserve la haute main sur l’enquête relatives aux tueries du Brabant, le commissaire retraité lui reproche des propos mensongers qu’il aurait tenus à son égard dans l’émission Devoir d’enquête de la RTBF.

Lionel Ruth dit avoir été victime d’acharnement et de chasse aux sorcières. Derrière ces agissements, il suspecte une volonté délibérée de lui nuire aux fins de l’écarter de la cellule Brabant wallon au moment où, en 2010, il gênait l’orientation prise par l’enquête.

Bron » La Dernière Heure