Baron Benoît De Bonvoisin krijgt hersenbloeding

Benoît De Bonvoisin, bijgenaamd de zwarte baron, is zwaar ziek. Hij werd getroffen door een hersenbloeding. Baron Benoît De Bonvoisin ligt in een Brussels ziekenhuis nadat hij een paar dagen geleden een hersenbloeding heeft gekregen. Dat bevestigden gerechtelijke bronnen gisteren aan De Standaard. Over zijn toestand raakte gisteren niets meer bekend.

De Bonvoisin is een van de meest kleurrijke figuren uit de recente Belgische geschiedenis. Ooit was hij bij de Franstalige christendemocraten de rechterhand van de voormalige premier Paul Vanden Boeynants. Hij werd er door sommigen lang van verdacht dat hij banden zou hebben met extreem-rechts. Daar dankt hij ook zijn bijnaam de ‘zwarte baron’ aan.

De naam van De Bonvoisin werd ook genoemd in het dossier van de Bende van Nijvel. Volgens sommige theorieën zou extreem-rechts achter de aanslagen van de Bende zitten om op die manier de Belgische staat te destabiliseren. De Bonvoisin zou extreem-rechts gefinancierd hebben. Die bewering kon, ondanks ontelbare onderzoeken, nooit hard gemaakt worden. De carrière en het leven van De Bonvoisin werden kapotgemaakt door de vele geruchten die over hem de ronde deden.

De Bonvoisin stond recent nog samen met twee vermeende medeplichtigen terecht voor de Brusselse correctionele rechtbank wegens laster en eerroof. Albert Raes, de voormalige directeur van de Staatsveiligheid, diende klacht in tegen de drie omdat zij documenten zouden vervalst hebben om aan te tonen dat Raes en De Staatsveiligheid in de jaren 80 eigenlijk voor de Russische geheime dienst KGB werkten.

Raes en De Bonvoisin zijn gezworen vijanden. Volgens de baron ligt Raes aan de basis van alle ellende die hem overkomen is. Dat proces moest normaal volgende maand voortgezet worden maar wellicht zal dat nu niet meer kunnen.

Bron » De Standaard

Militaire inlichtingendienst kampt met personeelstekort

De Algemene Dienst Inlichtingen en Veiligheid (ADIV), de militaire inlichtingendienst, heeft problemen om nieuwe kandidaat-spionnen te vinden. ‘Wie wil er ook gaan werken voor een baas met een drankprobleem?’

Tijdens de recente bespreking van de beleidsnota van minister van Defensie Pieter De Crem in de Defensiecommissie van de Kamer bleek dat verschillende Kamerleden zich zorgen maken over het dreigende personeelstekort bij de ADIV.

“De mensen die op deze dienst werken hebben bekwaamheden en kennis die belangrijk zijn voor het leger. Daarom is het belangrijk dat hun rol meer gewaardeerd wordt”, meende Denis Ducarme (MR).

“De functie van analist en die van de andere personeelsleden van de ADIV moeten worden opgewaardeerd”, zei André Flahaut (PS). “Zo niet dreigen ze uit te wijken naar andere, financieel meer interessante diensten.”

En Geert Versnick (Open Vld) waarschuwde dat “bij Defensie een aantal taken niet meer raken ingevuld, zoals de gevechtseenheden en de inlichtingendienst”.

Naast de algemene problematiek om voldoende geschikte kandidaten te vinden voor het leger kampt de militaire inlichtingendienst met een bijkomende handicap. “Het is een publiek geheim dat de chef van de ADIV niet goed functioneert en een drankprobleem heeft”, zegt Versnick in een gesprek met de redactie.

“Dat schrikt potentiële kandidaten natuurlijk af, want wie wel er werken voor een baas met drankproblemen? Daarnaast waren er de laatste maanden enkele negatieve artikels in de pers, meer bepaald in De Morgen over de problemen van een militair attaché in Belgrado die in aanvaring kwam met zijn hiërarchie bij de ADIV.”

De eerste klachten over het drankmisbruik van ADIV-chef Michel Hellemans dateren al van vier jaar geleden. Na een anonieme klacht van een vrouwelijke medewerkster van Hellemans werd de zaak toen onderzocht door het Comité I, dat namens het parlement toezicht houdt op het werk van de inlichtingendiensten.

Naar verluidt bevestigde het rapport van het controlecomité de aantijgingen over overmatig drankgebruik, handtastelijkheden en ongewenste intimiteiten op het werk. Toenmalig minister van Defensie Flahaut reageerde echter niet op het rapport en Hellemans bleef gewoon in functie als topman van de militaire inlichtingendienst.

In tegenstelling tot de Staatsveiligheid is er over de ADIV vrijwel niets bekend. Defensie publiceert geen cijfers over het aantal personeelsleden of het budget van de dienst. De militaire inlichtingendienst zit letterlijk en figuurlijk verborgen in de lokalen van de generale staf in Evere. Naast de bescherming van militairen en militaire installaties, ook op buitenlandse missies, houdt de dienst zich onder meer ook bezig met de bestrijding van het terrorisme.

Bron » De Morgen

Megadatabank voor politie in de maak

Op voorstel van de ministers van Justitie en Binnenlandse Zaken beslist de regering-Leterme vandaag op het kernkabinet over de goedkeuring van een Koninklijk Besluit dat de federale en lokale politie in staat moet stellen zeer uitgebreide en gevoelige informatie op te slaan over miljoenen Belgen. De Morgen kreeg inzage in het KB. ‘Dat zo’n ingrijpende maatregel bijna ongemerkt door de regering wordt beslist, is onaanvaardbaar’, stelt de Liga voor de Rechten van de Mens.

Van bepaalde categorieën van burgers vanaf veertien jaar zal de politie voortaan een waslijst van gegevens kunnen opslaan. Die informatie hoeft niet uit strafrechtelijke onderzoeken te komen. Ze kan ook afkomstig zijn uit regulier politiewerk, verkeerscontroles, informanten, bewakingscamera’s, observaties van manifestaties of bijzondere opsporingsmethodes. Naargelang de aard van de informatie kan ze tien tot dertig jaar worden bijgehouden, zo staat in het KB.

De definitie van de personen over wie gegevens kunnen worden verzameld is erg vaag. Volgens het KB volstaat het dat iemand “aansluit bij een groepering van bijzonder belang voor de openbare orde”, of het voorwerp heeft uitgemaakt van minstens één proces-verbaal wegens het verstoren van de openbare orde, of geseind werd in het Schengen Informatie Systeem, of “een bedreiging kan vormen voor de veiligheid van personen of goederen”.

Volgens de Liga van de Mensenrechten is het gevaar reëel dat ook informatie wordt opgeslagen over onschuldige burgers die als getuige of slachtoffer in een dossier opduiken. Een verbetering is wel dat voortaan niet elke agent om de hoek het systeem kan raadplegen, al dan niet voor privédoeleinden. Het KB voorziet een getrapte toegang, zodat de gegevens afhankelijk van hun gevoeligheidsgraad enkel door bevoegde politiemensen kunnen worden geraadpleegd.

Volgens gegevens van het Comité P registreerde de Algemene Nationale Gegevensbank (ANG) van de politie in 2006 informatie over niet minder dan 1,6 miljoen personen, 1,8 miljoen auto’s, ruim 11 miljoen concrete feiten en meer dan 11.000 organisaties. Naast de sinds 1992 bestaande ANG beschikt de politie bovendien over allerlei ‘bijzondere databestanden’, bijvoorbeeld over hooligans, prostitués of terrorismeverdachten.

De bedoeling van het KB is om alle bestanden te centraliseren en meteen een wettelijke basis te verschaffen voor het verzamelen van gegevens en raadplegen van het systeem. “De ANG is niet één enkele computer”, preciseert de toelichting bij het KB. “Het is veeleer een geheel van al dan niet onderling verbonden, nu eens geheel dan weer gedeeltelijk geautomatiseerde of manuele informatiesystemen. Het is een concept of een geheel van systemen.”

De Privacycommissie heeft zware kritiek geformuleerd op het KB, maar die werd grotendeels weggewuifd door de opstellers ervan. Zo had de commissie bezwaren tegen de erg vage criteria voor het opslaan van gegevens. Het volstaat dat de politie oordeelt dat de gegevens “een concreet belang” hebben, een notie die verder niet wordt gedefinieerd.

De commissie heeft ook bezwaren tegen de lange bewaartermijnen en tegen het feit dat de burger geen inzage krijgt in de gegevens over hem en die eventueel foute informatie dus evenmin kan laten rechtzetten. “De realisatie en het beheer van een dergelijk systeem vormen een inmenging in het privéleven van particulieren”, geven de bevoegde ministers toe in hun verslag aan de koning. Niettemin oordelen ze dat de megadatabank “noodzakelijk is voor de operationele doeleinden, in de ruime betekenis van het woord” van de politie.

“Dat zo’n ingrijpende maatregel bijna ongemerkt door de regering wordt beslist, is onaanvaardbaar”, stelt Jos Vander Velpen van de Liga voor de Rechten van de Mens. De organisatie eist dat er tenminste een parlementair onderzoek en debat over de zaak komen. “Het gevaar is dat zachte informatie, afkomstig van informanten en andere bronnen, vaak onbetrouwbaar is en in de megadatabank wordt gecombineerd met harde informatie uit gerechtelijke dossiers”, zegt Vander Velpen.

“Als dit KB wordt goedgekeurd, bestaat er geen beschot meer tussen die informatiestromen. Omdat de politie bovendien steeds meer proactieve onderzoeken doet, dus nog voor een strafbaar feit werd vastgesteld, en omdat de technologische mogelijkheden verhogen, neemt ook die informatiestroom almaar toe. De databank zal gegevens opslaan over (potentiële) criminelen, maar ook over getuigen, slachtoffers en onschuldige burgers.”

Bron » De Morgen

Gemeente aast op gruwelhuis Dutroux

De gemeente Lobbes, waarvan Sars-la-Buissière een deelgemeente is, wil het huis van Marc Dutroux kopen. Het huis wordt op zes november openbaar verkocht. Lobbes zal een afgevaardigde van het schepencollege naar de openbare verkoop sturen. Hij krijgt de opdracht om het gruwelhuis aan te kopen.

Hoeveel de gemeente veil heeft voor het huis van Marc Dutroux is niet gekend. De gemeente wil het plafond niet bekend maken, staat in La Nouvelle Gazette. Het huis wordt per opbod verkocht. De gemeente wil vermijden dat het huis in verkeerde handen terechtkomt.

Bron » Gazet van Antwerpen

Michelle Martin moet in cel blijven

Michelle Martin, de ex-vrouw van Marc Dutroux, komt voorlopig niet voorwaardelijk vrij. Dat heeft de strafuitvoeringsrechtbank van Bergen beslist. Martin had een verzoek tot voorwaardelijke vrijlating ingediend, maar dat werd dus geweigerd. Volgend jaar kan ze in september een nieuwe poging doen.

Martin werd vier jaar geleden door het assisenhof van Aarlen veroordeeld tot een celstraf van 30 jaar. Sinds 14 augustus 2006 kan ze voorwaardelijk vrijgelaten worden. Vorig jaar diende ze een eerste verzoek in. De rechtbank vraagt dat er het komende jaar meer duidelijkheid komt rond de psychosociale rapporten en het risico op recidiven.

Er moet een geconcretiseerd plan voor sociale reclassering ingediend worden. Dat plan is moeilijk op te stellen, omdat alle aanvragen voor penitentiair verlof Martin automatisch geweigerd worden, zegt haar advocaat Thierry Bayet, die meent dat er talrijke contradicties in het dossier zijn. Omdat Martin in de cel zit voor misdrijven met een seksueel karakter, moet een rapport over een psychologische follow-up opgesteld worden. De directrice van de gevangenis waar Martin opgesloten zit, kan dan een nieuw advies geven.

De zitting, die achter gesloten deuren plaatsvond, duurde slechts enkele minuten. De vertegenwoordigers van de burgerlijke partijen waren niet aanwezig. Georges-Henri Bauthier, de advocaat van Laetitia Delhez, een slachtoffer van Dutroux en Martin, verklaarde een brief te hebben gestuurd en stelde dat hij zich niet verplaatst zolang Martin geen aannemelijke versie van de feiten geeft en haar deel van de verantwoordelijkheid niet erkent.

Bron » De Morgen