Op zoek naar de man met het Terminator-geweer

Wie is de man die in 1982 trots poseerde in het bos met een imposant Franchi Spas 12-geweer in zijn handen? En wat heeft hij te maken met de Bende van Nijvel?

Een nieuw en zoveelste mysterie in het onderzoek naar de Bende van Nijvel. De federale politie is op zoek naar de naam van een man die in maart 1982 poseerde in wat militaire kledij lijkt. In zijn handen heeft hij een Spas (Special Purpose Automatic Shotgun) 12 van de Ita­liaanse wapenmaker Franchi. Dat zware vuurwapen was in die tijd vrij onbekend. Het werd pas twee jaar later populair toen Arnold Schwarzenegger ermee ging ­zwaaien in de Hollywood-film The Terminator, net zoals de Nederlandse acteur Rutger Hauer dat in 1986 deed in The Hitcher.

De foto werd gisteren verspreid op vraag van onderzoeksrechter Martine Michel in Charleroi. Hij zou gemaakt zijn op 13 maart 1982. Volgens het federaal parket kreeg het gerecht de foto in 1986 in handen ‘door toedoen van een persoon die al eerder geïdentificeerd werd’. ‘Die man heeft ons gezegd dat de man op de foto heel belangrijk is voor het onderzoek. Dat werd onderzocht, maar zonder resultaat.’

Gekregen van Libert?

Volgens onze informatie is de man die de foto in 1986 aan de speurders bezorgde niemand minder dan Michel Libert (63). Die laatste werd er in het verleden ook al van verdacht dat hij de reus van de Bende van Nijvel zou zijn geweest. In 2014 werd hij voor de zoveelste keer opgepakt en weer vrijgelaten.

Libert stond in de jaren 80 aan het hoofd van de extreemrechtse organisatie Westland New Post (WNP). Volgens sommigen leken de technieken die de leden van WNP hanteerden, sterk op de manier waarop de Bende van Nijvel later overvallen pleegde.

Aan De Standaard liet Libert vanuit het buitenland weten dat hij ‘de mediatieke en juridische storm waarin hij al jaren verwikkeld is, zeer vermoeiend vindt’. Naar eigen zeggen heeft hij in de jaren 80 stapels documenten aan het gerecht overgemaakt en weet hij niet meer of deze foto daar deel van uitmaakte. ‘Ik meen me wel te herinneren dat ik die foto tijdens mijn ondervragingen al eens ergens aan een muur heb zien hangen bij de politie.’ Volgens Libert is hij zelf zeker niet de man op de foto.

Waterdicht alibi

Volgens onze bronnen hebben de speurders in de jaren 80 een hele tijd gedacht dat de man met het ­wapen Leopold B. was, een andere militant van WNP. Maar die heeft een waterdicht alibi. Daarom proberen de speurders nu uit te vissen wie het wel was.

Tot nader order is bij geen enkele van de door de Bende van Nijvel gepleegde overvallen een dergelijk wapen gebruikt. Ze gebruikte in de eerste plaats riotguns. In de vroege jaren 90 werd in het kanaal in Vilvoorde wel een Spas uit het water gehaald. Daarvan werd toen gezegd dat de Bende die er ‘misschien’ gedumpt had.

Het federaal parket neemt sinds een aantal jaar het hele onderzoek opnieuw onder de loep. Het laatste nieuws dateert van januari van dit jaar. Toen vroegen de speurders aan honderden oude verdachten om nieuw DNA-materiaal en vingerafdrukken in te leveren. Dat onderzoek heeft door de coronacrisis vertraging opgelopen. De zoektocht naar de man op de foto is een andere onderzoekspiste.

De Bende van Nijvel pleegde in de jaren tachtig van de vorige eeuw een reeks gewelddadige overvallen, onder meer in supermarkten. 28 mensen lieten daarbij het leven, tientallen mensen raakten gewond.

Wie een tip heeft, kan die kwijt op het gratis nummer 0800/30300 of via opsporingen@police.belgium.eu.

Bron » De Standaard | Mark Eeckhaut

Ex-rechter rekent af met Justitie: ‘Ondenkbaar wat die rijkswachters allemaal uitspookten’

Het land van de onbestrafte misdaden heet het pas verschenen boek van de gepensioneerde rechter Walter De Smedt. De ondertitel Waarom faalt justitie? laat er geen misverstand over bestaan: België is volgens hem door jarenlange manipulatie uitgegroeid tot een failed state. ‘Ik ben niet de enige die ze gepakt hebben.’

Van de Tweede Wereldoorlog tot nu ziet Walter De Smedt (71) een rode lijn van een door de VS geïnspireerde, extreemrechtse, ondergrondse macht die de staat probeert te ontwrichten. “Wat is een complot?”, repliceert hij als we hem vragen of hij een complottheoreticus is. “De parlementaire onderzoeken over het stay-behindnetwerk Gladio en de Bende van Nijvel stopten toen het te lastig werd. Wie greep toen in? In het eerste Bende-onderzoek omschreef het parlement dat als ‘de duistere macht’.”

De Smedt begon zijn magistratencarrière als substituut bij het Antwerpse parket. Later werd hij er onderzoeksrechter. In 1993 stapte hij over naar het Comité P, dat de politiediensten controleert. Acht jaar later werd hij lid van het Comité I, controleur van de inlichtingendiensten. Als enige Belg ooit zetelde hij in beide comités. In 2007 werd hij strafrechter in Antwerpen. “Na mijn passage bij Comités P en I had ik nooit als rechter mogen terugkeren”, beseft hij nu. “Andere rechters zagen me als een afvallige, ook al was ik juist voor hen in de politiek gestapt.”

Toen De Smedt in mei 2009 een recidiverende gps-dief wegens ‘uitlokking’ vrijsprak, veroorzaakte dat een storm van protest. Dat vonnis leidde twee jaar later tot De Smedts vervroegde pensionering. “Die dag stond er een man voor mij die al negen veroordelingen had opgelopen. Een zware drugsdealer en -gebruiker die een paar maanden eerder voor identieke feiten tot achttien maanden effectieve gevangenisstraf was veroordeeld. Nu bleek dat die straf nooit was uitgevoerd. Ik kreeg het niet verteerd dat die man zonder straf op straat was gezet en zo de kans kreeg om gewoon verder te doen. Als je zo iemand laat gaan, weet je toch dat hij meteen dezelfde feiten pleegt? Daarom was mijn stelling: het feit dat zijn straf níét is uitgevoerd, is uitlokking. Dat was toch zo gek niet? Waarom daar toen zo heftig op gereageerd is? Uit schrik dat nog rechters zouden zeggen: ‘Wij zitten hier niet voor nougatbollen.’”

Schreef u dit boek als verwerking?

“Zo ben ik het beginnen schrijven, maar toen tekenden zich die contouren af van waarom het in dit land al vele jaren misgaat. In essentie komt het altijd op hetzelfde neer: het achterhouden van informatie die door occulte inlichtingendiensten is ingezameld, verwerkt en niet gerapporteerd.”

“Ik was nog substituut toen ik voor de allereerste keer tijdens de zaak-François met zo’n parallelle inlichtingendienst geconfronteerd werd. In 1971 richtte de toenmalige socialistische minister van Justitie Alfons Vranckx het Bureau van de Criminele Informatie (BIC) op. De Amerikanen voerden met hun Drug Enforcement Administration (DEA) een globale war on drugs en het BIC sloot daar naadloos bij aan. De DEA gebruikte bijzondere methoden zoals werken met informanten en infiltratie en uitlokking door undercoveragenten. Bij het BIC waren ook undercoveragenten actief die volledig buiten het gerecht om werkten. Zij waren vogelvrij.”

“De rijkswacht wou ook zoiets en richtte het Nationaal Bureau voor Drugs (NBD) op. Ze pasten de technieken toe die ze van de Amerikanen geleerd hadden. Maar dat liep faliekant af: die mannen werden zelf criminelen. Dat eindigde in 1982 met het proces-François, waarbij rijkswachtcommandant Leon François veroordeeld werd tot één jaar gevangenis met uitstel voor 27 misdrijven, waaronder handel in drugs. Dat belette de rijkswacht niet om de man tot majoor te bevorderen.”

“In 1988 ontdekte ik als onderzoeksrechter in Antwerpen een nieuwe geheime inlichtingendienst van de rijkswacht, de Gerechtelijke Informatiedienst (GID). Niemand had daar ooit over gehoord.”

Hoe kwam u hen op het spoor?

“Bij toeval. Dat was in een zaak van Duitse oplichters die in Antwerpen als ‘beleggingsadviseurs’ actief waren. De rijkswacht had huiszoekingen uitgevoerd, aanhoudingen verricht en ik kreeg als onderzoeksrechter het proces-verbaal op mijn bureau. Dat was opgesteld door liefst acht rijkswachters. Dat waren er bijzonder veel, vond ik, dus belde ik de chef voor meer uitleg. ‘Die kan ik niet geven, want ik was er niet bij’, zei hij. Ik riep ze alle acht bij me. Ze bekenden dat geen van hen bij die operatie betrokken was. Ik stond perplex en vroeg wie dan wel. ‘De mensen van de GID.’ Ik viel uit de lucht. Ze zeiden: ‘Het is een informatieonderzoek van adjudant Willy Van Mechelen waar wij verder niets van weten.’”

‘Topspeurder’ Willy Van Mechelen werd in 2002 veroordeeld tot vijf jaar gevangenis voor de smokkel van 20 ton marihuana.

“Jaren werkte ik onwetend met hem samen. Ik nodigde Van Mechelen uit op mijn kantoor, bleek dat hij zijn huiszoekingen had uitgevoerd samen met Duitse politieambtenaren van een Einsatzkommando. Mijn oren tuitten. Het pv was vervalst en de huiszoekingen waren zonder mandaat uitgevoerd. Ze hadden geld in beslag genomen, maar daar was in het pv niets van terug te vinden. Het stonk langs alle kanten. Ik had toen mijn ogen kunnen sluiten om mijn eigen carrière niet in het gedrang te brengen, maar zo zit ik niet ineen. Ik besloot om een huiszoeking bij de generale staf van de rijkswacht in Brussel te organiseren. Daar vond ik op mijn knieën de complete blauwdruk voor de parallelle GID.”

Dat was geen hobbyclub van een paar gefrustreerde rijkswachtofficieren?

“Dat was een door de rijkswachtstaf opgerichte inlichtingendienst die zich niet enkel beperkte tot het verzamelen van informatie, maar ook geheime operaties uitvoerde. De magistratuur wist daar niets van en werd om de tuin geleid met vervalste pv’s. Ik stelde de onderofficieren in verdenking. Nog voor ik aan Van Mechelen toekwam, vroeg het parket-generaal het dossier op ‘om het te bestuderen’. Zij maakten een ‘eindvordering tot buitenvervolgingsstelling’, want er was zogezegd geen enkel misdrijf gepleegd. Mijn collega van de raadkamer was het daar niet mee eens, het dossier kwam voor het hof van beroep en vervolgens hoorden we er nooit nog iets van.”

Achter de schermen was druk uitgeoefend om de GID uit de wind te zetten?

“Natuurlijk, mijn dossier verhuisde naar de catacomben. Nu moet u weten dat collega’s van de gerechtelijke politie zonder dat ik het wist al een jaar bezig waren met een onderzoek naar die mannen. Wij werden bedrogen met 100 per uur. Toen ik later in conflict raakte met de toenmalige Antwerpse procureur-generaal Roger Van Camp kreeg ik de kans om te gaan werken bij het pas opgerichte Comité P. Daar heb ik geprobeerd om die toestanden écht aan te pakken, maar Freddyke Troch wou niet.”

U bent in uw boek ontzettend hard voor magistraat Freddy Troch die net als u in Dendermonde geboren is, onderzoeksrechter werd en voorzitter van het Comité P was toen u er lid van was.

“Troch heeft mij ontgoocheld. We zijn generatiegenoten en in het begin steunde ik hem. Hij had het onderzoek naar de Bende van Nijvel geleid en beweerde dat toenmalig minister van Justitie Melchior Wathelet hem eraf had gehaald. Ik geloofde hem, tot ik een brief onder ogen kreeg waarin hij schreef dat hij het Bende-onderzoek wou verlaten als hij in ruil gepromoveerd werd tot ondervoorzitter van de rechtbank.”

Ging het in die tijd niet altijd zo?

“Ja, maar toen besefte ik ook dat Troch op de onvoorwaardelijke steun kon rekenen van zijn goede vriend en jaargenoot Tony Van Parys, de CD&V’er die het tot minister van Justitie schopte en Troch in het Comité P katapulteerde. Diezelfde Van Parys begon een afzettingsprocedure tegen mij.”

U was zelf geen politieke maagd: u was van liberale signatuur.

“Ik heb dat nooit onder stoelen of banken gestoken. Ik was wel altijd duidelijk: ‘Ik zit in het Comité P als liberaal, niet als vertegenwoordiger van de liberale partij.’ De liberalen wisten dat ik een dwarsligger ben en dat ze me nooit iets moesten vragen wat niet door de beugel kan. Ik mocht mijn zin doen, met alle gevolgen van dien. (lacht) Herman De Croo is een vriend en zelfs met hem raakte ik ooit in de clinch. Dat was naar aanleiding van de Turkse dossiers, toen bleek dat de rijkswacht halverwege de jaren negentig alweer met haar geheime dienst GID haar boekje ver te buiten gegaan was. U kunt zich niet voorstellen wat die rijkswachters indertijd allemaal uitspookten.”

De rijkswacht is intussen al lang opgedoekt.

“Ze is van naam veranderd. De organisatie van de politie is hervormd, maar het échte probleem werd niet aangepakt: het inwinnen, verwerken en bewaren van informatie. Kennis is macht. Daar ging het altijd over en dat weegt nog steeds als een erfelijke belasting op de politie. In gelijk welke zaak kom je dat probleem van vergaren van informatie in geheime operaties tegen.”

Donald Trump klaagt altijd over tegenwerking door the deep state. U gelooft dat er in België ook zo’n deep state actief is?

“Ik kwam ze zelf tegen. Die deep state is net die ideologisch extreemrechtse stroom van na WO II die het communisme wou tegenhouden. Om dat te begrijpen moet u de boeken over de moord op Julien Lahaut in augustus 1950 lezen. Een week nadat iemand tijdens de eedaflegging van koning Boudewijn in het parlement riep ‘Vive la république!’ werd Lahaut, de voorzitter van de communistische partij, in zijn huis doodgeschoten. Die moord raakte nooit opgehelderd, tot wetenschappers er zich mee gingen bemoeien. Hij werd vermoord door leden van het door de Amerikanen opgerichte stay-behindnetwerk Gladio. De politie kende de daders, maar de onderzoeksrechters wisten van niets. Een identiek scenario als dat van de GID.”

Zijn de spelletjes en afrekeningen onder magistraten niet een groter probleem dan de deep state?

“Ik ben niet de enige die ze gepakt hebben. Kent u het verhaal van de fiscale substituut Peter Van Calster? In 2011 werd de afkoopwet ingevoerd. Justitie oordeelde dat in grote fraudezaken een minnelijke schikking soms beter is dan verjaring of overschrijding van de redelijke termijn. Over de toepassing van die wet ontstond tijdens de diamantoorlog een meningsverschil tussen Peter Van Calster en de Antwerpse procureur-generaal Yves Liégeois. Van Calster was niet tegen de afkoopwet, maar wou de minnelijke schikking eerst voorleggen aan een rechter. Dat kon voor Liégeois niet. Van Calster werd gepest, kreeg strafrechtelijke onderzoeken over zich heen. Ze haalden alles uit de kast, maar vonden niets want hij is een correcte gast. Uiteindelijk straften ze hem toch met één jaar ontzetting uit zijn ambt, wat opgetrokken werd tot twee jaar. Die man zit nog altijd thuis, terwijl hij van het Grondwettelijk Hof volledig gelijk kreeg. Ze pleegden een karaktermoord op hem.”

Walter De Smedt, Het land van de onbestrafte misdaden, Kritak, 288 blz., 22,99 euro

Bron » De Morgen

Nieuwe foto in onderzoek Bende van Nijvel met opvallend wapen bekend uit ‘The terminator’ en ‘Jurassic park’, maar wat is de SPAS-12?

De federale politie heeft in het kader van het onderzoek naar de Bende van Nijvel een nieuwe foto verspreid. Opvallend is het wapen dat de persoon vast heeft. Het gaat om een Franchi SPAS-12, “een soort mobiel kanon dat moorddadig snel kan vuren.”

Het wapen is vooral bekend als the weapon of choice van Arnold Schwarzenegger in The terminator. Ook in Jurassic park kwam het wapen voor. Het was het geprefereerde geschut van parkopzichter Robert Muldoon (gespeeld door Bob Peck). Laatstgenoemde is vooral bekend vanwege de iconische quote ‘clever girl’. In de scene is te zien hoe hij zijn SPAS-12 richt op de Velociraptor om kort daarna opzij aangevallen te worden door een andere dino.

De SPAS-12 is “een geweer met dubbele functie (pompactie/semi-automatisch) van het Italiaanse merk Franchi”, aldus het opsporingsbericht. De fabrikant heeft er slechts 30.000 stuks van geproduceerd en verkocht het voornamelijk aan ordediensten of voor militaire toepassingen. Het model is een letterwoord en staat voor Special Purpose Automatic Shotgun 12. Later veranderde de fabrikant dat naar Sporting Purpose Automatic Shotgun 12.

Het is een semiautomatische shotgun, wat het moorddadig potentieel van het wapen enorm vergroot. “Als je de trekker overhaalt, vliegen alle patronen erdoor aan een moordende cadans ”, zegt Yves Barbieux, die voor deze krant al jarenlang het dossier van de Bende van Nijvel volgt. “Het is een soort riot gun op steroïden. Het resultaat is een slachtpartij. Het is een enorm krachtig wapen, enkel mensen die ervaring hebben met zulk zwaar geschut kunnen ermee omspringen zonder zelf letsels op te lopen.”

“Futuristisch in die tijd”

“Dat wapen werkte eigenlijk niet zo goed,” aldus Alfons Baeyens (82), in de jaren tachtig twee keer Belgisch kampioen practical shooting én wapenhandelaar in Aalst. “Het was futuristisch in die tijd, helemaal iets anders dan de klassieke shot gun. Door de plooibare kolf kon je het bijvoorbeeld op de rug dragen. Het was dubbel zo duur als een riotgun, maar sommigen willen dat dan hebben. Ik heb een paar exemplaren van die SPAS verkocht aan klanten die ik me niet meer kan herinneren – de verkoop was vrij – maar ik herinner me vooral dat ik aan die monsters heb zitten sleutelen. Dat systeem stond niet op punt. Iets nieuws was bijvoorbeeld dat je niet moest herladen na elk schot, het wapen deed dat semi-automatisch. Maar met elke keer herladen, verloor je ook aan schietkracht.”

Wat een Bende-lid met zo’n wapen kon aanrichten? Baeyens weet het niet, zegt hij. Vroeger liet hij zich (in Humo) al eens ontvallen dat de schutters van de Bende van Nijvel veeleer in het wilde weg schoten dan ze goed getraind leken. Hij was getuige van de kogelinslagen in de buurt van de Aalsterse Delhaize na de laatste Bende-overval. “Wat ik denk,” zegt hij, “is dat iemand met zo’n SPAS-wapen in de jaren tachtig vooral veel naar de cinema ging. Ge moogt dat niet onderschatten, films hebben de handel in wapens altijd sterk beïnvloed.”

Zwaar kaliber

“De SPAS-12 is een zwaar wapen, maar dat kaliber is gangbaar in de jacht op groot wild”, zegt Marc Pirlot, professor in wapensystemen en ballistiek verbonden aan de Koninklijke Militaire School. “In militaire context wordt dit type wapens en kaliber gebruikt om deuren te openen. Men vuurt hiermee op de scharnieren om deuren te breken. Op het slot schieten, dat is iets uit de films. Indien criminelen dit op mensen gebruiken, is het zeer effectief.”

Bron » Het Nieuwsblad

Een “belangrijke” gift, een verkeerde identificatie en een foute piste: het verhaal van de ‘nieuwe’ Bende van Nijvel-foto

Liefst 34 jaar nadat de Bendespeurders een foto van een grote man met gigantisch geweer in handen kregen, lanceert de politie eindelijk een opsporingsbericht. “Ze dachten lange tijd dat ze de man op de foto kenden, en dat die niks met de zaak te maken had. Het eerste blijkt een vergissing, het tweede moet bijgevolg opnieuw onderzocht worden”, klinkt het bij het federale parket. En daarvoor kijken de speurders opnieuw in de richting van het extreemrechtse Westland New Post.

We schrijven 1986, één jaar na de overval in Aalst waarbij 8 van de 28 slachtoffers van de Bende van Nijvel vielen. De Bende is gestopt, lijkt van de aardbodem verdwenen en speurders van de Deltacel zoeken in alle richtingen naar de daders.

Een van die vele richtingen is het “spoor van extreemrechts”. De anticommunistische en pseudomilitaire organisatie Westland New Post zou verkenningen gedaan hebben voor de Bende Van Nijvel, zo luidt een piste. De leden worden allemaal opgepakt en aan de tand gevoeld. Onder hen ook Michel Libert, een van de voormannen van WNP die wel vaker als verdachte ter sprake kwam in het dossier. Volgens onze informatie zou Libert – die altijd zijn onschuld staande hield, en tegen wie er wel verklaringen maar geen bewijzen zijn – de foto van de man met het geweer aan de speurders overgemaakt hebben. “Deze persoon is heel belangrijk voor uw onderzoek”, was het enige wat hij er toen bij verteld zou hebben.

Speurders gingen op zoek en konden de persoon op de foto identificeren als een zekere Leopold B. Maar na een snel onderzoekje bleek die niets met de hele zaak te maken te hebben. Hij had een alibi: zat in het buitenland op het moment van de overvallen.

Aan muur in politiekantoor

Jaren en jaren gaan voorbij en dan blijkt “uit nader onderzoek” van de speurders plots dat de man op de foto níét Leopold B. is, zo vernamen we nu uit goede bron. “We zaten op een foute piste”, zegt het federaal parket. Het onderzoek naar de foto is daarmee terug naar af. “Omdat we echt álles uit de kast willen halen, onderzoeken we opnieuw wie die man op de foto kan zijn, en of hij iets met de Bende te maken heeft. Vandaar het nieuwe opsporingsbericht. Het is slechts één van de 3.000 potentiële verdachten die we nu onderzoeken.”

Opmerkelijk. Temeer omdat de door ons gecontacteerde Michel Libert zich absoluut niet herinnert dat hij de foto ooit doorgespeeld heeft aan de speurders. “Vooreerst: ik ben niet de man op die foto. Ik heb veel documenten overhandigd aan de speurders, maar die foto herinner ik me niet en ik heb evenmin gezegd dat de persoon op de foto belangrijk was. Ik herinner me wel vaagjes dat die foto in het politiekantoor in Charleroi aan de muur hing. Ik ben daar toen heel veel ondervraagd geweest, vandaar.”

Het mysterieuze wapen

Al even opmerkelijk: het speciale wapen van de grote man met zonnebril en krullenkop. Dat blijkt een Franchi Spas-12 van Italiaanse makelij. Een automatische riotgun eigenlijk – ook gebruikt door Schwarzenegger in de Terminator – die acht patronen na mekaar kan afschieten. Een uiterst uniek wapen dat voor zover geweten vier keer in de Belgische misdaadgeschiedenis genoemd is. In drie van die vier gevallen gaat het – minstens deels – over De Bende.

Er is ook ooit verklaard geweest dat de Bendeleden met een soort riotgun geschoten hebben, maar dat dat wapen geen kolf had. De vergelijking met de Spas-12 lag voor de hand. Maar uit ballistisch onderzoek zou dan weer gebleken zijn dat er bij geen enkel aan de Bende toegeschreven feit met een Spas geschoten is, zo melden speurders ons.

Ook de vondst van een Spas in het Kanaal van Willebroek in de vroege jaren 90 werd in verband gebracht met de Bende van Nijvel. Dat wapen was fel verroest en lag er dus al enige tijd. Het werd mogelijk gebruikt bij een juwelenoverval, maar het kan ook gedumpt zijn geweest door de Bende. Eén van de theses is dat de Bende Delhaize wou afpersen, en dat de leden met losgeld in een bootje over het Kanaal wilden vluchten. Allemaal ongeveer op de plek waar het speciale wapen later gevonden werd.

Tot slot zou een Spas-12 jaren geleden opgedoken zijn bij onderwereldfiguur Christian G., die bekendstond als “de wapenverhuurder van de overvallers”. G. is inmiddels overleden, maar zou op de hoogte geweest zijn van een overval op een wapenhandel die ook aan de Bende van Nijvel toegeschreven wordt.

Spook

De slachtoffers reageren verdeeld op deze nieuwe demarche van het gerecht. “Er wordt gezocht. Ik heb vertrouwen in het federaal parket”, zegt David Van De Steen, die bij de aanslag in Aalst zijn ouders en zus verloor.

Advocaat Peter Callebaut, die ook slachtoffers verdedigt, ziet het minder optimistisch in. “Die kerel op de foto lijkt een jaar of 35. Dat wil zeggen dat hij nu 69 is. Die felle haren heeft hij niet meer. Ik ben eens benieuwd in welke bubbel ze die gaan terugvinden. Ik vrees dat men een ghost aan het najagen is.”

Bron » Het Nieuwsblad