Inleiding

Geheim netwerk Gladio

In de jaren vijftig is in West-Europa het geheime netwerk Gladio opgericht. De Belgische tak, met de naam SDRA-8, is rond 1950 opgericht door de militaire inlichtingendienst en door de staatsveiligheid. Het is dan volop Koude Oorlog en Gladio is bedoeld als verweermiddel tegen een eventuele bezetting door troepen uit de Sovjetunie. In Gladio zitten zowel burgers als militairen.

De aandacht voor deze zogenaamde stay behind-netwerken raakt aangescherpt wanneer bekend raakt dat alvast in Italië dit Gladio-netwerk heeft bestaan. In november 1990 verklaren zowel eerste minister Wilfried Martens als minister van Landsverdediging Guy Coëme dat hun het bestaan van dit Gladio-netwerk nooit officieel is meegedeeld. Minister Coëme vind het tijd om Gladio op te doeken, want het is voorbijgestreefd. En zo beslist ook de kabinetsraad op 23 november 1990.

Het logo van Gladio.

Gladio-commissie

De Gladio-commissie werd opgericht op 20 december 1990. In 1991 is deze senaatscommissie actief om duidelijkheid te krijgen over het al dan niet bestaan van een Gladio-netwerk in België en over de activiteiten ervan. Over het bestaan van Gladio verwerft men zekerheid, maar men komt niet te weten wie er deel van uitmaakte of uitmaakt.

En men ontdekt geen relatie tussen Gladio en terroristische activiteiten of tussen Gladio en extreem-rechts. Men komt dus niet te weten of er een verband is tussen Gladio of Gladio-leden en de Bende van Nijvel, zoals wel eens is gesuggereerd. Ook justitie slaagt er niet om hier klaarheid over te scheppen.