Décès de Jean-Michel Schlicker

Jean-Michel Schlicker avait fondé la confrérie de la Tarte al djote en 1980.Il s’était trouvé sousles feux de l’actualité judiciaire en instruisant le dossier des tueurs du Brabant wallon.

Jean-Michel Schlicker est décédé jeudi. Il était membre du Lion’s de Nivelles et, en 1980, il avait fondé la confrérie dèl târte al djote. Mais sa vie a également été marquée par des déboires professionnels.

L’instruction des premiers faits sanglants du début des années 1980, le Colruyt de Hal, le Delhaize de Genval, l’Auberge du Chevalier et le Delhaize de Beersel ainsi que le Colruyt de Nivelles, fut initialement confiée à quatre juges différents.

En 1985, décision fut prise de centraliser les enquêtes avec, comme seul magistrat instructeur, Jean-Michel Schlicker dont la tâche ne tarda pas à se révéler quasi surhumaine car l’intéressé ne fut pas déchargé des autres dossiers d’instruction.

La pression du procureur du Roi Deprêtre, qui ne cessait de qualifier les criminels de “prédateurs” et alla jusqu’à accompagner en prison le magistrat instructeur désireux d’entendre un prévenu, se révéla de plus en plus lourde à supporter, d’autant qu’un rapport balistique de Wiesbaden, qui innocentait en quelque sorte la bande des Borains, resta durant neuf mois au frigo.

Bref, le 21 janvier 1987, un arrêt de la cour de Cassation lui retira tous les dossiers d’instruction des tueurs qui furent déférés au parquet de Charleroi, en ce compris ceux des tueries de Braine-l’Alleud, d’Overijse, le “pistolet à la Bolognese” de l’affaire Mendez et le dossier Latinus.

Entendu à trois reprises par la Commission d’enquête parlementaire instaurée en 1988 dans l’espoir de faire la lumière sur la manière dont la lutte contre le banditisme et le terrorisme était organisée, Jean-Michel Schlicker confirma qu’il avait été “continuellement harcelé par le parquet”.

Ses activités professionnelles ne l’empêchèrent pas de s’investir dans la vie associative locale. Il était âgé de 68 ans. Ses funérailles auront lieu ce mardi à 10h à la collégiale de Nivelles.

Bron » L’Avenir

Nog steeds geen schuldigen voor moord op cafébaas Kaster

Voor het hof van assisen in Bergen zijn Daniël Becker, zijn twee zonen en een neef vrijgesproken voor de roofmoord op cafébaas André Maroyin Kaster. De kans dat de daders – intussen 22 jaar na datum – ooit nog worden gevonden, lijkt zo weer een pak kleiner.

Daniël Becker (63), Laurent Becker (43), Johnny Becker (41) en René Claus (48) mochten gisteren als vrije mannen het hof van assisen in Bergen verlaten. Een volksjury vindt dat er onvoldoende bewijzen zijn voor de schuld van de vier leden van de zigeunerclan en oordeelde dat ‘de redelijke termijn’ was overschreden.

De vier werden verdacht van de moord op André Maroy in mei 1991 in Kaster. Ze werden pas in 2010 opgepakt, bij een spectaculaire inval in hun zigeunerkamp in de buurt van Bergen. Een tijdlang zaten vier andere leden van deze familie in de cel, maar ook zij gingen bij gebrek aan bewijzen vrijuit.

Het parket baseerde zich vooral op het DNA dat ze na onderzoek vonden op enkele flesjes cola en bier die achterbleven in het café van Maroy. Specialisten vonden daarop sporen van Daniël Becker, zijn twee zonen en hun neef. Genoeg om de vier na 22 jaar alsnog voor de assisenjury te krgiejn op beschuldiging van roofmoord op de 69-jarige baas van café ’t Oud Gemeentehuis.

Toen André Maroy in de nacht van 4 op 5 mei 1991 niet terugkeerde nadat hij zijn pony op stal had gezet, vond zijn vrouw Elza Desmet hem vastgebonden in de stal. Er zat een jas rond zijn hoofd en André was gestikt. De daders knevelden ook Elza, voor ze verdwenen met 175.000 Belgische frank cash geld, 1,8 miljoen frank aan kasbons en een rits juwelen.

Al van bij de start van het assisenproces werd duidelijk hoe moeilijk het zou worden om na 22 jaar nog de waarheid te achterhalen. Er waren heel wat twijfels bij de resultaten van het DNA-onderzoek en veel getuigen zijn intussen overleden of kunnen zich nog maar weinig van de gebeurtenissen in 1991 herinneren.

Ook de jury bleek gisteravond laat van oordeel dat de redelijke termijn om nog in eer en geweten te oordelen, is overschreden én dat de bewijslast rammelde. Dat een ander lid van de familie de vier op zijn sterfbed zou genoemd hebben als daders, woog evenmin zwaar genoeg om de verdachten te veroordelen.

De verdachten hadden al bij de start van het proces om de vrijspraak gevraagd. Christian Vandenbogaerde uit Kortrijk, advocaat van de jongste betichte, reageerde gisteravond dan ook opgelucht. “Van Johnny waren zelfs geen DNA-sporen gevonden”, aldus Vandenbogaerde.

Vader Laurent zei tevreden te zijn “als mens en niet als lid van een zogezegd beruchte familie te zijn beoordeeld”. “Telkens er iets gebeurt, denken ze meteen aan de familie Becker”, zei hij bij het verlaten van de zaal. “Maar het gerecht heeft het bij het rechte eind: wij waren het niet.”

Ook vorig jaar werden twee broers van de familie Becker, Samson en Steve, vrijgesproken voor het hof van assisen in Bergen, toen voor de doodslag op Laurette Derudder (40). Zij was in december 2009 gevonden in het water van een rivier aan de Frans-Belgische grens, met meer dan zestig messteken. Ook toen kwamen de Beckers in het vizier.

Het parket van Kortrijk, dat in 2010 uitpakte met de hoopgevende resultaten van het DNA-onderzoek wenste gisteravond niet te reageren op de vrijspraak van de vier.

Bron » Het Nieuwsblad

Zigeunerfamilie uit Bergen naar assisen voor 19 jaar oude roofmoord

Vier mannen uit een zigeunerfamilie uit Bergen moeten zich voor het hof van assisen verantwoorden voor roofmoord in 1991 op een cafébaas in het West-Vlaamse Kaster. Dat heeft de kamer van inbeschuldigingsstelling in Gent beslist.

Het gaat om een van de oudste zaken ooit die door een assisenjury beoordeeld zal worden. De vier verdachten zijn Daniël Becker (61), zijn zonen Laurent Becker (41) en Johnny Becker (39), en Réné Claus (45).

Ze worden beschuldigd van roofmoord op cafébaas André Maroy op 9 mei 1991 in Kaster, deelgemeente van Anzegem. Het 69-jarige slachtoffer werd overvallen en doodgeslagen in een stal achter zijn café ’t Oud Gemeentehuis.

De daders drongen nadien het café binnen, knevelden zijn echtgenote en gingen ervandoor met juwelen, 70.000 Belgische frank cash en 1,8 miljoen Belgische frank aan waardepapieren.

De echtgenote had ook gezien hoe de dieven enkele flesjes cola en bier uit het café hadden leeggedronken. De vier leden van de zigeunerclan uit Bergen kwamen kort na de feiten al in beeld, maar de speurders hadden onvoldoende bewijzen.

In april 2010 vielen de speciale politie-eenheden echter binnen in het zigeunerkamp en pakten de vier verdachten op. Nieuw DNA-onderzoek op de drankflesjes linkte de verdachten namelijk aan de plaats van de feiten. Het DNA werd gevonden onder een laag van acrylaatdampen, die destijds gebruikt werden om vingerafdrukken tevoorschijn te halen.

Bron » De Morgen

Yves de Prelle part en retraite

Le palais de justice perd une figure très “vieille France”, qui avait ramé à contre-courant devant la commission d’enquête sur les tueries du Brabant.

Le plus fin lettré de la maison de justice de Nivelles tire sa révérence. Ce premier substitut du procureur du roi (depuis 1988) est atteint par la limite d’âge. Il va pouvoir se consacrer à l’entretien de ses propriétés de Nivelles, des Cévennes et de la Provence ainsi qu’à l’éducation de Jean-Baptiste, son petit-fils qu’il arrive à sa cantatrice de mère de devoir abandonner bien malgré elle. L’homme de loi met alors le cap sur la butte Montmartre où il se transforme en baby-sitter.

Fin lettré? Voilà qui lui joua un mauvais tour lorsqu’il brigua la place de procureur du roi. L’avis du barreau, via son bâtonnier, ne lui fut guère favorable. “Il parle un langage inaccessible aux justiciables.” L’intéressé, reconnaît, sourire aux lèvres: “Il m’arrivait de faire des citations latines ou grecques, de m’exprimer en allemand, en espagnol ou en anglais . Mais je donnais les traductions.” Perfide, il commente. “Tous les avocats n’appréciaient pas. Sans doute ne comprenaient-ils pas…”

Élégant dans sa mise et ses propos, il fait les délices des fins esprits du palais. Des palais, plutôt. “L’ancien palais de la place Albert Ier, c’est celui des bas-fonds, qui est bouffé par les acariens et le vert-de-gris. L’autre (NDLR, celui dans lequel il vient de terminer sa carrière tout en étudiant le chinois), c’est celui de la Haute.” Comprenez celui qui est construit sur les hauteurs de la rue Clarisse.

Magistrat-dirigeant du parquet de police de l’arrondissement judiciaire de Nivelles depuis le 1er mai 2000, Yves de Prelle de la Nieppe jette un regard professionnel sur le mode de vie des Brabançons wallons.

“On constate une diminution du nombre des grands excès de vitesse. Mais qu’est-ce qu’on peut ingurgiter comme boissons alcoolisées du côté de Wavre! À Nivelles, ce sont surtout des cas sociaux.” Une de ses premières autopsies l’a marqué, celle d’un homme pendu à une branche d’arbre. À ses côtés, un vélo. Il ne restait que quelques lambeaux de chair.

“À notre grand étonnement, il portait une chaussette blanche intacte. À y regarder de plus près, on découvrit une myriade de vers qui avaient colonisé le bas de la jambe. Il m’a été impossible d’avaler les pâtes à la grecque commandées par l’équipe du juge d’instruction Alfred Joris.”

Un autre gros morceau qui, passez-nous l’expression, lui resta sur l’estomac, c’est l’enquête sur les tueries du Brabant. “La piste des Borains? Pas crédible. Celle de prédateurs? Encore moins. Les deux commissions d’enquête parlementaire devant lesquelles je me suis présenté ont confirmé mes dires, une entreprise de démolition de l’État belge, la seule hypothèse de travail, que des Français, Hollandais et Anglais ont d’ailleurs avalisée.”

“Je ne me suis certes pas attiré la sympathie agissante de mes pairs ni de mes supérieurs, mais j’avais tenu à rendre compte de ma volonté largement éprouvée de toujours faire primer les valeurs d’honneur, de vérité et d’intégrité sur toutes les autres considérations telles qu’une confortable loyauté corporatiste.”

Bron » L’Avenier

Vier zigeuners in cel voor oude moord in Kaster

In 1991 was het Eurosongfestival nog een mediagebeuren waarvoor iedereen thuis bleef. Die zaterdagavond 4 mei liep café ’t Oud Gemeentehuis van André Maroy (69) en Elza Desmet in Kaster (Anzegem) dus iets vroeger leeg dan anders. Toen de laatste klanten weg waren en het café was opgeruimd, ging André Maroy zoals gewoonlijk zijn pony op stal zetten en de hond eten geven. Maar de oud-slager bleef abnormaal lang weg.

Elza Desmet werd ongerust, maar toen ze Maroy wilde gaan zoeken in de stal werd ze door vier kerels vastgegrepen en aan handen en voeten vastgebonden met stropdassen van haar man. De vier doorzochten de hele woning en verdwenen met juwelen, kasbons ter waarde van 1,8 miljoen Belgische frank en nog eens 175.000 frank aan baar geld.

Toen de overvallers waren verdwenen, kon Elza Desmet zich bevrijden en hulp gaan zoeken. Samen met haar overbuur, landbouwer Odo Festjens, vond ze André. Hij lag gekneveld op de grond van de stal en was overleden. Enkele dagen later onderschepte de toenmalige rijkswacht een verdacht voertuig met vier zigeuners. Ze beweerden op egeljacht te zijn, maar getuigen hadden hen op de avond van de moord in Kaster zien rondhangen.

Twee broers van de clan Becker, hun neef Emile en een Fransman werden aan de tand gevoeld, maar uiteindelijk bleef alleen Emile Becker aangehouden. Toen het parket van Kortrijk de man voor assisen wilde brengen, oordeelde de kamer van inbeschuldigingstelling dat de bewijslast te licht woog.

De moord van Kaster leek voorbestemd om onopgelost te blijven, tot het dossier met de hulp van de nieuwe wetenschappelijke onderzoek- en analysemethodes opnieuw werd onderzocht. Cruciaal daarbij was het DNA-onderzoek op sporen die werden teruggevonden op bier- en colaflessen en stukken chocolade die na de moord in het café waren aangetroffen en die alleen van de daders konden zijn.

Een en ander leidde op 14 april jongstleden tot een spectaculaire inval van speciale politie-eenheden en de gerechtelijke diensten in een zigeunerkamp in de buurt van Bergen, waarbij een 120-tal politiemensen met behulp van een pantservoertuig het omheinde kamp binnenstormde. Daarbij werden zeven leden van de clan Becker aangehouden.

Enkele van hen zouden in aanmerking komen voor de moord op de veertigjarige Laurette Derudder, wier lijk op 19december 2009 werd aangetroffen in een rivier in Marchipont, op de grens met Frankrijk. Clanchef Daniël Becker (61), Laurent Becker (41) en Claus Becker (45) werden aangehouden op verdenking van de moord op André Maroy. Even later werd ook Johny Becker (39) van zijn ziekenhuisbed gelicht en opgepakt.

“Tegen drie van hen beschikken we over voldoende DNA-bewijzen om hen te beschuldigen voor de roofmoord op Maroy. Van de vierde hebben we sterke aanwijzingen dat hij mogelijk als chauffeur bij de feiten in Kaster was betrokken”, maken Bernard Lebrun als directeur van de federale gerechtelijke politie Kortrijk en parketwoordvoerder Tom Janssens zich sterk. De vier verschenen dinsdag voor de raadkamer in Kortrijk, die hun aanhouding bevestigde. Ze ontkennen en tekenden beroep aan tegen hun arrestatie.

Bron » De Standaard