Meer dan ooit is oud-rijkswachter Bouhouche verdachte nummer één

De avond van de laatste aanslag van de Bende van Nijvel, op de Delhaize in Aalst, werd oud-rijkswachter Madani Bouhouche herkend in een cafeetje daar vlakbij. Dossierstukken daarover werden vernietigd en nu wil het federaal parket achterhalen hoe. Meer dan ooit rust de verdenking op Bouhouche.

‘Ik dacht we in deze zaak echt wel alles hadden gezien”, zegt de Aalsterse advocaat Peter Callebaut. “Blijkbaar niet.” Hij is al 35 jaar de advocaat van Marie-Jeanne Callebaut. Zij is de weduwe van Jan Palsterman, een van de acht doden bij de laatste raid van de Bende van Nijvel, op 9 november 1985 op de Delhaize in Aalst. Vorige week meldde zich een team van de federale politie met een huiszoekingsbevel bij de 73-jarige dame.

Callebaut beheerde jarenlang samen met de Brusselse advocaat Xavier Magnée de kopie van het strafdossier die de nabestaanden van de 28 dodelijke Bende-slachtoffers in 1995 ontvingen. Een papieren toren van een meter of tien. “Ze hebben álles in beslag genomen”, zegt haar advocaat.

Verbrande dossierstukken

“Er was ons gezegd dat daar mogelijk interessante informatie te vinden was”, zegt Wenke Roggen van het federaal parket. Haar collega-woordvoerder Eric Van Duysse sprak eerder over “documenten die mogelijk niet of niet meer in het dossier zitten, maar er wel in thuishoren”.

Dat dossierstukken verdwijnen uit een strafzaak kan normaal niet. In de zaak van de Bende van Nijvel kan helaas alles. “Het interne wantrouwen onder speurders is enorm”, zegt een ex-speurder. “Ik heb vaak discussies weten eindigen waarbij de ene politieman tegen de andere riep: ‘En trouwens, waar waart gij in de avond van 9 november 1985?!’”

Een van de vele interne oorlogen leidde in 2012 tot het vertrek van commissaris Eddy Vos. Net voor zijn exit beklaagde hij zich in een rapport: “De archieven van de onderzoekscel, met daarin listings en kopieën van processen-verbaal, maken het voorwerp uit van een ‘opruiming’. Een groot deel van deze archieven is verbrand.”

Guy Bouten, ex-VRT-journalist en auteur van het begin dit jaar verschenen boek Bouhouche, Beijer, Beuckels, zijn vierde Bende-boek intussen, zegt te weten welke stukken het federaal parket bij mevrouw Callebaut hoopte te recupereren: “Het draait om café ’t Christoffelken. Toen ik laatst werd ondervraagd, bleken ze daar bij het federaal parket nog nooit van te hebben gehoord.”

Pierre S.

24 februari 1988. De dan 49-jarige marktkramer Pierre S. meldt zich bij de speurders in Dendermonde. Hij vertelt hoe hij op 9 november 1985 om 19 uur een pintje ging drinken in zijn stamcafé ’t Christoffelken, op een paar honderd meter van de Delhaize. Na een kwartier kwamen twee Franstalige mannen binnen. Ze posteerden zich zo dat ze een perfect zicht hadden op de supermarkt. “Ze bestelden een consumptie”, verklaart S. “De ene een trappist, de andere een watertje. De aanwezigheid van deze twee mensen viel mij op, om reden dat het zeker geen habitués waren.”

In die tijd val je op als je als man, en zeker in Aalst, in een volks cafeetje water bestelt. Later die avond bekijkt S. de weekendfilm op BRT1. Daarna volgt een extra journaal. Over het bloedbad in Aalst. “Ik legde onmiddellijk het verband met de twee vreemden”, zegt S. “Ik trok mijn kleren weer aan en ging terug naar de herberg.”

Daar smeken de uitbaters S. om de politie vooral níét te contacteren. Uitbater Rony V.C. heeft “schrik voor represailles”. In 1988, twee jaar later, merkt S. in de krant een foto op van een verdachte in het Bende-onderzoek, Michel Cocu. Hij herkent er een van die twee mannen in en gaat daarom naar de politie. Cocu was in 1985 al een Bende-verdachte. Van zodra na Aalst het landelijke alarm afging, was de politie bij hem komen aanbellen. Hij zat gewoon thuis en had dus een alibi.

De agenten laten S. foto’s van andere verdachten bekijken. “Die daar”, zegt S., met grote overtuiging. Dat was degene die water dronk. De foto die hij aanwijst, is er een van oud-rijkswachter Madani Bouhouche. Hij is in 1983 met zijn kompaan Robert Beijer uit de rijkswacht gestapt. Samen zijn ze daarna met een detectivebureau gestart.

Een dag na S. wordt ook Rony V.C. ondervraagd. Hij beaamt het verhaal over de twee mannen. Hij zegt: “Ze stonden op een plaats waar zicht is op de Leo de Bethunelaan.” Met zicht op Delhaize, kortom. Als Rony V.C. met foto’s van verdachten wordt geconfronteerd, haalt ook hij er Bouhouche uit.

Bouhouche-Beijer

Twee Franstaligen in een Aalsters café, vlak bij de Delhaize en exact 20 minuten voor dat het doelwit wordt van de Bende van Nijvel: de speurders vinden het in 1988 op z’n minst de moeite om erover te rapporteren. Van Bouhouche is geweten dat hij zijn hele leven geen druppel alcohol dronk.

De namen van Bouhouche en Beijer worden al jaren in één adem genoemd met de Bende. Vanaf 1981 huurde het duo op meerdere plaatsen in Brussel geheime garageboxen waar ze wapens en gestolen auto’s stalden. In 1981 beschoten ze het huis van hun eigen majoor Herman Vernaillen. Ze bestalen het wapendepot van de groep-Dyane, de anti-banditisme-eenheid van de rijkswacht. Ze beroofden geldkoerier Francis Zwarts van een partij goud en vermoordden hem.

Een van de garageboxen van Bouhouche-Beijer werd door Bruno Vandeuren, een jonge autodief, aangewezen als bergplaats voor de buit na de eerste grote raid: de overval bij wapenhandelaar Daniel Dekaise in Waver in 1982. Kort nadat Vandeuren een afspraak maakte met de politie werd hij geliquideerd. De moord werd nooit opgehelderd.

Beijer en Bouhouche zagen zich in 1995 veroordeeld tot 14 en 20 jaar cel voor enkele van hun misdaden. Beijer kwam vrij in 1999 en emigreerde naar Pattaya, Bouhouche volgde in 2000 en trok zich terug in Fougax-et-Barrineuf, een gehucht aan de voet van de Franse Pyreneeën.

Het dagboek

Madani Bouhouche is officieel dood, al lijkt federaal procureur Capelle niet helemaal overtuigd. Zij reisde begin 2019 met onderzoeksrechter Martine Michel naar Fougax-et-Barrineuf, waar de man in november 2005 zou zijn omgekomen bij het omhakken van een boom. Journalist Guy Bouten kreeg daar destijds als eerste lucht van en reisde lang voor de speurders naar Fougax-et-Barrineuf. Het lichaam was al gecremeerd en zo ging de deur open voor speculaties. “Het gezicht van de man die is gecremeerd als zijnde Bouhouche was in elk geval totaal onherkenbaar”, merkt Bouten op.

In zijn laatste boek publiceert hij fragmenten uit een dagboek dat Bouhouche ten tijde van zijn proces in 1994-1995 bijhield. Hij schrijft dat hij het terugvond “in een postzak, volgepropt met wapentijdschriften, achtergelaten in de kelder van een buur in Fougax-et-Barrineuf”.

In zijn dagboek schrijft Bouhouche: “Leopoldsburg. De T121. Mijn favoriete club, omdat we er schieten met oorlogswapens. Instinctief vuren. Er is een foto gepubliceerd in NEM van onze favoriete oefening. Ik loop op kop, gevolgd door Tonio, Alain… (…)” NEM staat voor het extreemrechtse tijdschrift ‘Nouvelle Europe Magazine’. Tonio is de in 1986 vermoorde FN-wapeningenieur Juan Mendez. Alain is Alain Weykamp, een wapenhandelaar en goede vriend van Bouhouche, die begin jaren 2000 iets huurde in de buurt van Fougax-et-Barrineuf en tot het laatst contact met hem had.

Toen Capelle dat las, wou ze meteen een huiszoeking laten uitvoeren bij Bouten. Ze wou dat dagboek, het origineel. Op 26 mei belegde Pol Deltour van journalistenbond AVBB een bijeenkomst met Bouten en Capelle in Brugge. “Guy zei dat het dagboek met het huisvuil was meegegeven”, zegt Pol Deltour. “Dat verraste ons wel een beetje.”

Nochtans is het dagboek echt. Vanuit Pattaya bevestigt Robert Beijer per mail het bestaan ervan, en volgens hem is Bouten ermee “in zijn gebruikelijke stijl aan het borduren geslagen”. Beijer zegt dat Bende-speurders hem ooit wilden confronteren met het na de dood van zijn kompaan gevonden dagboek, maar dat hij “geen interesse” had.

‘Stom, heel stom’

Dat is dan een tweede keer in korte tijd dat de Bendespeurders op zoek moeten naar dossierstukken die ze waren verondersteld al te hebben. En telkens handelen ze over Bouhouche.

Guy Bouten: “In de zomer van 2006 ben ik teruggekeerd naar Fougax-et-Barrineuf. Ik heb toen de buur- en klusjesman van Bouhouche ontmoet. Hij wees me die postzak aan. Die zat vol wapentijdschriften, en die heb ik meegenomen als trofee. Drie jaar geleden verhuisden wij. Bij het opruimen maakte ik die zak leeg en ontdekte ik helemaal onderaan die notities. Veertig pagina’s. Ik kon me voor m’n kop slaan. Ik had mijn echtgenote beloofd dat ik na dit laatste boek die hele Bende van Nijvel zou laten rusten. Zij heeft nadien een deel van mijn archief weggedaan. Stom, heel stom, maar zo is het gegaan.”

In het dagboek schrijft Bouhouche: “Box 179, Louise genaamd, Beau Sitestraat in Elsene. Des armes chaudes? Geen commentaar.” Dit is de box waarover Bruno Vandeuren zei dat hij daar een auto met daarin de gestolen Dekaise-wapens naartoe moest brengen.

Bouhouche schrijft over schietclubs: “Leopoldsburg. De T121. Mijn favoriete club, omdat we er schieten met oorlogswapens. Instinctief vuren. Er is een foto gepubliceerd in NEM van onze favoriete oefening. Ik loop op kop, gevolgd door Tonio, Alain… Dat waren nog eens tijden!!!”

NEM staat voor het extreemrechtse tijdschrift Nouvelle Europe Magazine. Tonio is de in 1986 vermoorde FN-wapeningenieur Juan Mendez. Alain is Alain Weykamp, een wapenhandelaar en goede vriend van Bouhouche, die begin jaren 2000 iets huurde in de buurt van Fougax-et-Barrineuf en tot het laatst contact met hem had.

Opsporingsfoto

Begin vorige week verspreidde het federaal parket een foto van een man met een machinegeweer van het Italiaanse merk Franchi. Ze hopen dat iemand de man herkent. De foto werd aan de Dendermondse procureur Willy Acke overhandigd door Michel Libert, een van de kopstukken van het extreemrechtse Westland New Post. Acke zou later van het onderzoek worden verwijderd en zelfmoord plegen. Hij liet wel schriftjes achter, waarin hij op 11 mei 1989 noteerde: “Michel Libert overhandigt foto. Zou dader Aalst zijn.”

Gevraagd om uitleg, mailde Libert vorige week aan journalisten: “Vergeef me dat ik me een halve eeuw later niet kan herinneren aan wie ik die of die foto heb bezorgd.”

Wat hij vergat, was dat hij op 12 april 2018 al eens over dezelfde passage in de schriftjes van Acke werd aangesproken door mijnheer J., die dagelijks theorieën uitwisselt op internetfora rond de Bende. Libert had toen geen last van een haperend geheugen. Hij mailde: “Deze is genomen door een vriend tijdens een aanvankelijk ongepland bezoek aan wapenhandelaar Alain Weykamp.”

Het lijkt helder in welke richting het federaal parket aan het zoeken is, al wou woordvoerster Wenke Roggen dat gisteren niet bevestigen.

Bron » De Morgen | Douglas De Coninck

Is ‘de man met het geweer’ ook degene die de foto aan de speurders gaf? “Niet zo vreemd als het lijkt”

Het aardige getal van 150 tips over de man met het grote geweer zijn gisteren binnengelopen bij het federaal parket. “Het gaat om compleet nieuwe tips en zaken die al in het dossier stonden”, klinkt het. De meest markante tip komt van advocaat Kristiaan Vandenbussche uit Gent. “Michel Libert, de man die de foto in 1986 aan de speurders gaf is ook de persoon op de foto. En dat is niet zo vreemd als het lijkt”, beweert de advocaat die in naam van een cliënt spreekt.

Wie is de man met het grote geweer? Vanaf vandaag beginnen Bende-speurders met het onderzoeken van alle tips die binnengelopen zijn en nog zullen binnenlopen. “De tips gaan in alle richtingen. Er zijn helemaal nieuwe zaken aangehaald maar er zijn ook dingen bij die al ergens in het dossier stonden. De man is echter nog niet geïdentificeerd”, zeggen bronnen bij het federale parket.

Zoals geweten beweren speurders dat het Michel Libert was die hen die foto in 1986 overhandigde. Libert was toen een leider van WNP een extreem rechtse ‘verzetsorganisatie’ waarvan men ooit vermoedde dat ze de Bende van Nijvel was. Libert werd toen ondervraagd en zou indertijd deze foto aan de speurders gegeven hebben met de melding: “Deze man is belangrijk voor uw onderzoek”, zonder meer informatie.

“Hij is het zelf, met een pruik op”

De meest markante tip die tot nog toe binnenliep, lijkt die van advocaat Kristiaan Vandenbussche uit Gent, zo vernamen we. “Libert speelde de foto door maar hij is ook de man op de foto zelf. Het is Libert zelf, met een pruik op. Hij droeg vaak pruiken”, beweert Vandenbussche die in naam van een cliënt spreekt. “En die cliënt zat ooit bij de marine, net als Libert en bij Westland New Post, net als Libert. Ze kenden mekaar heel goed maar mijn cliënt is uiteindelijk opgestapt bij WNP na een ruzie na een commando-oefening in het Zoniënwoud.”

De cliënt beweerde eerder ook al dat Michel Libert de reus van de Bende van Nijvel zou geweest zijn. “Mijn cliënt is zeker van zijn stuk, toen en nu. Hij herkent op deze nieuwe foto ook de kin en de handen van Libert. Ook het feit dat Libert een ring aan zijn pink droeg, net zoals de man op de foto is mijn cliënt niet ontgaan. Mijn cliënt zegt dat hij voor 99,99 procent zeker is”.

Waarom Libert zijn eigen (met pruik vermomde) beeltenis aan de speurders zou geven en zo’n risico zou lopen, is minder duidelijk. “We vermoeden dat hij de speurders op een verkeerd been wou zetten en misleiden”, zegt de advocaat. Het speciale wapen, de Spas 12, zou ‘de cliënt’ nooit gezien hebben bij Libert.

Eergisteren hadden we al contact met Michel Libert. Hij ontkende daarbij stellig dat hij de man op de foto is. Hij zei ook dat hij zich niet herinnerde dat hij die foto ooit zou doorgegeven hebben aan de speurders. “Ik heb hen zoveel documenten doorgegeven maar dit beeld zegt me niet direct iets. Ik herinner me vaag dat die foto ophing op het politiebureau in Charleroi. Dat zag ik tijdens één van mijn vele ondervragingen”.

Eerder had Libert ook al gereageerd op de beschuldigingen van zijn ex-collega als zou hij de reus van de Bende zijn. Hij ontkent dat formeel en legde toen een klacht neer voor laster en eerroof. Omdat er geen bewijzen – alleen verklaringen – tegen Libert zijn, besloten de speurders in 2015 om het WNP-spoor in het onderzoek naar de Bende van Nijvel links te laten liggen. Maar nu, met de publicatie van ‘de foto van de man met het geweer’, lijkt men toch opnieuw dat spoor te bewandelen.

De Bende van Nijvel maakte 28 doden bij overvallen op warenhuizen begin jaren tachtig. De daders werden nooit gevonden.

Bron » Het Nieuwsblad

Al 155 tips over foto Bende van Nijvel: was deze man ook betrokken bij Agusta-schandaal?

Er liepen al 155 tips binnen over de man met het machinegeweer op een foto uit 1982 die betrokken zou zijn bij de Bende van Nijvel. Een van de terugkerende namen is die van de in 1991 vermoorde Claude Delperdange. Zijn naam viel al eerder.

De opsporingsfoto toont een man met krullend haar die staat te pronken met een Spas 12-machinegeweer. De foto dateert van 13 maart 1982 en werd wellicht genomen tijdens een extreemrechts paramilitair trainingskamp van Westland New Post (WNP) of het Front de la Jeunesse. Jarenlang dachten de speurders dat het WNP’er Leopold B. was, maar die woonde ten tijde van de Bende-feiten in Israël. Recent bleek dat het B. helemaal niet is.

Een terugkerende naam onder de tips is die van Claude Delperdange. Hij werd al eerder aangewezen als de ‘reus’ van de Bende van Nijvel, onder meer door wijlen Michel Nihoul in de nasleep van de zaak-Dutroux. Delperdange was aandeelhouder in de Luikse Trident-groep. Die kreeg in 1988 na een interventie door PS-kopstuk André Cools 12,5 miljoen euro toegeschoven bij de corruptie rond de aankoop van Agusta-gevechtshelicopters. De man was daarnaast een goed getrainde schutter en actief bij het extreemrechtse Front National. De toen 43-jarige Delperdange werd op 12 juli 1991 met een jachtgeweer neergemaaid door zijn echtgenote. Zij was het huiselijke geweld beu was. De rechtbank oordeelde dat ze uit wettige zelfverdediging handelde.

De foto, zo viel dinsdag te vernemen, werd de speurders bezorgd door oud-WNP-kopstuk Michel Libert. Soortgelijke foto’s werden ook ooit aangeleverd door wijlen privé-detective André Rogge. Die zei daarover op 1 februari 2003 in De Morgen: “Iemand uit het extreemrechtse milieu heeft mij een stapeltje foto’s toegespeeld van extreemrechtse trainingskampen in de jaren 80. Over een man in battle dress zei mijn contactpersoon: ‘En dat, dat is nu de legendarische reus van de Bende van Nijvel.’ Dat was Delperdange.”

Fysieke gelijkenissen zijn er zeker, maar dan zou de man op de foto een pruik moeten dragen. Op de weinige beelden die er zijn van Delperdange is die zo goed als kaal. Een van de andere tips viseert een ex-rijkswachter die eind jaren 70 actief was bij de groep Diane, de anti-banditisme-eenheid. Hij wordt “met grote, maar geen absolute zekerheid” herkend door ex-collega’s.

Bron » De Morgen | Douglas De Coninck

Wordt al 34 jaar gezocht: man met zeldzaam geweer

Al 34 jaar zit er in het dossier van het onderzoek naar de Bende van Nijvel één korrelige kleurenfoto van een onbekende man met een zeldzaam geweer. De persoon die het plaatje destijds doorspeelde aan de politie noemde de gewapende man “heel belangrijk voor hun onderzoek”. Maar na 34 jaar zoeken in schietclubs, wapenfabrieken en bij bekenden in het dossier is zijn naam nog altijd onbekend.

De man draagt een lichtkleurig kaki hemd en kaki broek met een brede, fel aangesnoerde broeksriem. Op zijn neus een grote, donkere bril. Zijn haarcoupe doet nog het meeste denken aan een Monchhichi. Hij staat in een beukenbos. Wat nog het meeste opvalt: een joekel van een geweer, stevig in zijn handen geklemd. Specialisten identificeerden dat wapen jaren geleden al: een geweer met dubbele functie (pompactie/ semi-automatisch) van het Italiaanse merk Franchi type Spas 12 – kaliber 12. Eind jaren 90 werd een soortgelijk wapen, helemaal verroest, uit het kanaal van Vilvoorde gevist.

Het geweer – dat ook werd gebruikt in films als ‘Jurassic’ Park en ‘The Terminator’, met Arnold Schwarzenegger – is zeldzaam. Het wapen is één meter lang, vijf kilo zwaar en het bevat acht patronen per lader. Het zou mogelijk gebruikt zijn bij de overval op de Delhaize van Aalst in 1985. Al zijn daar geen ballistische bewijzen voor.

Tipgever bekend

De foto van ‘de man zonder naam’ werd de voorbije jaren regelmatig in alle discretie onder iemands neus geduwd. Telkens met dezelfde vraag: kent u deze man? Voor de buitenwereld bleef de korrelige foto een goed bewaard geheim. Geheim van het onderzoek, zoals dat officieel heet. Gisteren liet de politie plots de foto op de wereld los. Met dezelfde vraag: kent u deze man? Het federaal parket trok eind 2018 het dossier naar zich toe. “De foto belandde in 1986 in het dossier”, zegt Eric Van Duysse van het federaal parket. Details over wie en wat wil hij niet kwijt. Ze zouden wel de naam van de tipgever kennen. “Volgens hem was de man op de foto heel belangrijk voor het onderzoek naar de Bende van Nijvel. Die piste is uitvoerig onderzocht, tevergeefs.”

De speurders trokken onder andere naar schietclubs en naar de fabrikant van het wapen. Ooit zou er een naam op de man geplakt zijn. Maar dat zou fout geweest zijn. “We kennen vandaag nog altijd niet de naam van de man op de foto”, zegt Van Duysse. “Daarom schakelen we nu de hulp in van het publiek. We willen er alles aan doen om deze zaak op te lossen.”

Uit kot lokken

Michel Libert – voormalig kopstuk van de extreemrechtse militie Westland New Post – is één van de mensen die de foto al op zijn bord kreeg. Dat gebeurde bijna twee jaar geleden, nadat een anonieme getuige Libert had aangeduid als de Reus van de Bende van Nijvel. De speurders vroegen Libert – die al vaker genoemd werd in het dossier – of hij ook vond dat hij zelf op de man op de foto leek. Hij ontkende – de man op de foto zou ook Libert niet zijn. De speurders wilden hem vooral uit zijn kot lokken. Maar volgens Libert kent ook hij de man op de foto niet. Ook Jean Bultot (69) – voormalig directeur van de gevangenis van Sint-Gillis – kreeg de foto eerder al onder ogen. Bultot was in de ogen van de speurders lange tijd verdacht wegens zijn liefde voor wapens en schietclubs. Hij kende persoonlijk maar één iemand met eenzelfde Italiaanse wapen, maar de man op de foto was niet die persoon.

“Ik geloof dat de onderzoekers nu van heel goede wil zijn”, reageert David Van de Steen, die zijn ouders en zus verloor bij de overval op de Delhaize in Aalst, in 1985. “Maar het is een heel zwaar dossier, waarin veel onwaarheden en leugens zijn verteld. Speurders verliezen veel kostbare tijd met zoeken naar tips die achteraf niet blijken te kloppen.”

Van de Steen vergelijkt het dossier en zijn situatie met dat van het vermiste Britse meisje Maddie McCann. “Die ouders zijn hun kind kwijt, maar de vraag of hun dochter nog leeft of niet, blijft spelen. Dat blijft een onderdeel van hun leven. Wij, Bendeslachtoffers, zijn allemaal mensen kwijt – zonder enige reden. Wij weten niet door wie of waarom. Wij willen daar graag een antwoord op. Zelfs al is het maar een stukje. Dat is beter dan niks.”

De Bende van Nijvel maakte bij een reeks inbraken, diefstallen en overvallen in ons land 28 doden. Er vielen ook meer dan 40 gewonden.

Publieke oproep

Wie de man herkent, wordt gevraagd contact op te nemen met de speurders op het gratis nummer 0800/30.300 of vanuit het buitenland op 0032/25.54.44.88. Getuigen kan ook via opsporingen@police.belgium.eu. “Discretie wordt verzekerd.”

Bron » Het Laatste Nieuws

Al 120-tal tips na nieuw opsporingsbericht in Bende-dossier

De federale politie had woensdagmiddag al een 120-tal tips ontvangen nadat dinsdag een nieuw opsporingsbericht werd verspreid in het onderzoek naar de Bende van Nijvel. Dat meldt Het Laatste Nieuws en het bericht wordt bevestigd door de persdienst van de federale politie. Over de inhoud van de tips, die nu allemaal moeten onderzocht worden, geeft de politie voorlopig geen commentaar.

Het opsporingsbericht met foto werd dinsdag verspreid op vraag van de onderzoeksrechter van Charleroi. Op een foto is een man te zien met een krullenbol die een geweer vasthoudt van het Italiaanse merk Franchi type Spas 12 – kaliber 12.

Eind jaren 90 van vorige eeuw werd een soortgelijk wapen, helemaal verroest, uit het kanaal van Vilvoorde gevist. Het is een zeldzaam wapen dat mogelijk gebruikt werd bij de dodelijke overval van de Bende van Nijvel op de Delhaize van Aalst in 1985. Het wapen is één meter lang, vijf kilo zwaar en het bevat acht patronen per lader.

De foto was in 1986 al bezorgd aan de Bende-speurders van de cel Dendermonde en de man die hem aan de speurders bezorgde, verklaarde dat de man op de foto zeer belangrijk was in het onderzoek naar de Bende. Ondanks jarenlang onderzoek hebben de onderzoekers nooit kunnen achterhalen wie de man op de foto is. Daarom werd uiteindelijk besloten de foto onder het grote publiek te verspreiden, in de hoop dat die foto iemand nog iets zegt.

Bron » De Morgen