Michelle Martin getuigt over haar leven met Dutroux

De ondervraging van Michelle Martin heeft deze namiddag weinig verrassingen opgeleverd. De 44-jarige vrouw gaf toe dat Dutroux haar van al zijn ontvoeringen op de hoogte had gebracht en dat ze inderdaad niets had ondernomen om Julie en Mélissa te helpen of te redden.

Martins verklaringen zijn totaal tegenstrijdig met de verklaringen die Dutroux vandaag aflegde. Zo heeft ze het niet één keer gehad over Michel Nihoul, die volgens Dutroux de opdrachtgever van de ontvoeringen was.

Gedurende iets minder dan twee uur heeft assisenvoorzitter Stéphane Goux Michelle Martin ondervraagd. De vrouw sprak zonder aarzeling. Haar stem klonk zeker. Ze omschreef Dutroux als een absoluut despoot. “Leven met Dutroux is als binnentreden in een sekte”, zei ze. Toen ze zag dat Dutroux al haar verklaringen opschreef, moest ze even lachen. “Ha, hij noteert alles”, zei ze.

Haar verklaringen waren totaal in overeenstemming met haar eerdere verklaringen en de akte van beschuldiging van het openbaar ministerie.Uit het verhoor van Martin blijkt dat de ontvoeringen enkel bedoeld waren om aan de behoeften van Dutroux te voldoen. Zijzelf onderging alles, leefde naar eigen zeggen met een panische angst voor Dutroux en kon zich niet aan zijn invloed onttrekken.

“Bang mijn kind te verliezen”

De voorzitter vroeg zich af waarom ze Dutroux slaafs is blijven volgen. “Toen hij mij vertelde dat hij Julie en Mélissa had ontvoerd, was ik hoogzwanger en heb ik het hele gebeuren van mijn eerdere aanhouding herbeleefd”, antwoordde Martin. “De manier waarop ik toen opgesloten werd en uiteindelijk een miskraam heb gehad. Ik ben helemaal dichtgeklapt om deze keer mijn kind niet te verliezen”, legde ze uit.

Martin werd eerder samen met Dutroux veroordeeld voor ontvoering en verkrachting van minderjarigen. Ze beweerde vandaag dat Dutroux haar toen één keer had verplicht om de bestelwagen te besturen terwijl hij een meisje kidnapte om te verkrachten.

“Ik dacht dat hij mij zou vermoorden”

Zelfs toen Julie en Mélissa in de kelder zaten en Dutroux in de gevangenis verbleef, durfde ze niet naar de politie te stappen. Ze kon het echter ook niet aan om de kinderen te eten te geven, zoals Dutroux haar had opgedragen: “Ik kon me niet inbeelden dat die kinderen zouden sterven. Ik had enorm veel schrik en was totaal verlamd. Toen ik de poort van de kooi uiteindelijk toch opendeed en die uit de hengsels viel, dacht ik dat Dutroux mij zou vermoorden, ook al zat hij toen in de gevangenis.”

“Dutroux vermoordde An en Eefje”

Over de ontvoering van An en Eefje verklaarde Martin dat Dutroux op een nacht kwam aankloppen met de boodschap: “Ik heb er nog twee anderen.” Hij had hen ontvoerd omdat hij Julie en Mélissa, die toen ook in Marcinelle opgesloten zaten, te jong vond.

Martin herhaalde dat, volgens haar, Dutroux samen met Weinstein de twee Limburgse meisjes heeft vermoord. Dat had Dutroux haar tenminste verteld. Dat moet een tiental dagen na hun ontvoering gebeurd zijn, denkt Martin. “Dutroux zei dat het te veel werd met die vier meisjes in dat huis”, aldus Martin.

Martin vertelde ook dat Dutroux haar over de moord op Weinstein vertelde toen ze op het kraambed lag: “Ik heb goed en slecht nieuws. Het goede is dat ik je een mobilhome gekocht heb, het slechte dat ik Weinstein heb moeten uitschakelen”, zo zou Dutroux gezegd hebben.

“Ik betreur wat er gebeurd is”

Aan het slot van haar ondervraging richtte Martin zich naar de ouders van de slachtoffers. “Ik betreur oneindig wat er gebeurd is”, zei ze hen.

Bron » De Standaard

Lelièvre pleit Nihoul vrij

Ook de anderhalf uur lange ondervraging van Michel Lelièvre heeft geen verrassende elementen opgeleverd. Een bij momenten nerveuze Lelièvre bekende, net zoals in zijn eerdere verklaringen, zijn betrokkenheid bij de ontvoeringen van An en Eefje en Sabine en Laetitia. Net als Michell Martin zei hij dat Nihoul niets met de ontvoeringen te maken had.

Lelièvre geeft betrokkenheid toe

Tijdens de ondervraging van Lelièvre werd het beeld van de drugsverslaafde met een moeilijke jeugd bevestigd. Toch weigert Lelièvre zichzelf te beschouwen als een slachtoffer in dit dossier. Hij bevestigde wel het beeld van Dutroux als de dominante manipulator. “Hij heeft een manier om de dingen te verwoorden waardoor je begrijpt dat je geen verdere vragen mag stellen.”

Lelièvre benadrukte ook dat hij niets te maken had met de ontvoering van Julie en Mélissa. Toen Lelièvre Dutroux op die verdwijning wees, reageerde Dutroux met “Ik ben niet de enige die in België dat soort dingen doet”, aldus Lelièvre.

“Na de ontvoering van An en Eefje was ik volledig in de war. Toen Dutroux in december 1995 werd gearresteerd, voelde ik me dan ook bevrijd. Ik dacht dat, gezien de feiten waarvoor hij veroordeeld was en wat hij intussen had gedaan, hij lange tijd zou binnenzitten. Maar toen Dutroux in het voorjaar van 1996 opnieuw vrijkwam, is alles herbegonnen.” Daarna pleegden Lelièvre en Dutroux nog samen de ontvoeringen van Sabine en Laetitia.

Lelièvre benadrukte dat Nihoul niets te maken had met de ontvoeringen en dat de drugs die hij van Nihoul kreeg niet mogen beschouwd worden als een betaling voor die ontvoeringen.

Omstreeks 17.40 uur rondde voorzitter Stéphane Goux het verhoor van Lelièvre af en begon hij met een deel van de ondervraging van Michel Nihoul. Die rammelde in sneltempo de zes ontmoetingen af die hij volgens hem met Dutroux gehad heeft. Hij ontkende in alle toonaarden ook maar iets te maken te hebben gehad met de ontvoeringen.

De drugsfeiten hadden volgens hem alles te maken met zijn werk als tipgever van de BOB van Dinant. Verschillende keren liet hij in dat verband de naam vallen van zijn contactpersoon, rijkswachter Gérard Vanesse, die intussen overleden is.

De zitting werd even voor 18 uur beëindigd. De ondervraging van Nihoul wordt morgen voortgezet.

Bron » De Standaard

Dutroux schuift schuld in schoenen Nihoul

Op de derde dag van het proces-Dutroux is hoofdverdachte Marc Dutroux vanmorgen ondervraagd. Die kroop meteen in de slachtofferrol en schoof de schuld op Michel Nihoul. “De ontvoering van An en Eefje was een opdracht van Nihoul. Hij had me met de dood bedreigd omdat ik hem had laten geloven dat ik Julie en Mélissa naar een ander netwerk had laten vertrekken”, aldus Dutroux.

Dutroux, die rechtstaand het woord voert, verontschuldigde zich eerst voor het feit dat hij maandag enkele keren indutte tijdens de zitting. “Ik had gezondheidsproblemen, maar die zijn nu opgelost. Ik bied mijn excuses aan aan iedereen die dacht dat ik de debatten niet volgde”, verklaarde hij.

Vervolgens kroop Dutroux meteen in de slachtofferrol. Hij verwees naar de moeilijke jeugd die hij heeft gekend. “Het was altijd hetzelfde probleem. Mijn moeder steunde me niet en mijn vader had het moeilijk om mij te aanvaarden als zoon”, aldus Dutroux. “De vakanties waren verschrikkelijk. Bij een vakantie in Middelkerke kreeg ik in tegenstelling tot andere kinderen geen ijs omdat mijn moeder me te dik vond. Beeldt u zich eens in wat dat is voor een kind”, klonk het.

Kelder voor werktuigen

Sinds zijn aanhouding heeft Dutroux alleen over zijn misdaden gesproken tijdens debatten achter gesloten deuren, voor de raadkamer en de kamer van inbeschuldigingstelling, ofwel tijdens verhoren met speurders. Vandaag spreekt hij voor het eerst in het openbaar.

Dutroux verklaarde dat hij een schuilkelder heeft gemaakt in zijn huis in Marcinelle. Die diende aanvankelijk om zijn werktuigen in op te bergen. Bij een eerdere huiszoeking was hij zijn spullen kwijtgespeeld en voelde hij zich naar eigen zeggen “geamputeerd”. “Ik wilde mijn nieuwe spullen opbergen”, aldus Dutroux.

Wederdienst voor Nihoul

De schuilkelder kreeg echter een andere bestemming in juli 1995. Toen trof hij plots in zijn huis de twee jonge meisjes Julie en Mélissa aan in het gezelschap van Lelièvre, Weinstein, Nihoul en Michelle Martin. “Mijn vrouw vertelde me dat we hen enkele dagen thuis gingen houden. Ik wist niet dat zij waren ontvoerd want ik had geen televisie gekeken”, aldus Dutroux. Hij beweert dat het om een wederdienst ging voor Nihoul, die er op zijn beurt voor gezorgd zou hebben dat Dutroux niet vervolgd werd.

“Na enkele dagen stelde ik vast dat Weinstein met Mélissa had ‘gespeeld’, zoals hij dat zelf noemde. Ik keurde dat af. Hij (Weinstein) verklaarde dat dat niets was in vergelijking met wat hen te wachten zou staan bij Nihoul en co. Ik stemde er daarna mee in om met Weinstein en Martin af te spreken om Lelièvre te doen geloven dat Julie en Mélissa aan een ander, fictief netwerk waren uitgeleverd”, verklaarde Dutroux in een poging om de aanwezigheid van de meisjes in zijn schuilkelder te rechtvaardigen.

Dutroux gaf ook een nieuwe versie over de dood van Julie en Mélissa. Daarin legt hij de schuld voor het overlijden van de meisjes opnieuw bij anderen. Hij verklaarde dat hij vóór zijn arrestatie van 6 december 1995 eten had gekocht voor de twee Luikse meisjes, “voor 1 maand ver”. Hij zou zijn vrouw Michelle Martin 5.700 euro (destijds zo’n 230.000 frank) hebben gegeven om zich over de kinderen te ontfermen.

Hij verklaarde dat hij verwacht had de kinderen levend aan te treffen na zijn vrijlating in maart 1996. “Maar zij waren al overleden”, aldus Dutroux. Assisenvoorzitter Stéphane Goux merkte op dat Dutroux in het verleden had verklaard dat de kinderen nog leefden toen hij thuiskwam en dat hij heeft geprobeerd de stervende meisjes te redden. Dutroux zei daarop dat hij gelogen had “om anderen te beschermen”.

“Ontvoering An en Eefje was opdracht van Nihoul”

“De ontvoering van An en Eefje was een opdracht van Nihoul. Hij had me met de dood bedreigd omdat ik hem had laten geloven dat ik Julie en Mélissa naar een ander netwerk had laten vertrekken”, aldus Dutroux.

Dutroux kwam met nog meer nieuwe elementen op de proppen. Zo zegt hij dat de ontvoering van An en Eefje samen met twee “politieagenten” of “mensen van de ordediensten” is gebeurd. Dutroux beweert dat hij de avond van die ontvoering in een bestelwagen met één van de “politieagenten” zat, terwijl Lelièvre met een andere “politieagent” in zijn Citroën CX voorop reden. “Plots stapten twee meisjes die aan het liften waren in de CX”, vertelt Dutroux.

Hij beweert ook dat Lelièvre en één van de “politieagenten” de twee meisjes in de bestelwagen in de duinen misbruikt hebben. Vervolgens was het de bedoeling om hen met de bestelwagen mee te geven aan de “politieagenten”. Zij zouden met hen naar Brussel rijden, maar door de panne van de CX is dat niet gebeurd, aldus Dutroux. Uiteindelijk belandden An en Eefje in Marcinelle.

Dutroux beweert voorts nog dat hij dacht dat de meisjes zich in het netwerk zouden moeten prostitueren. “Ik wist niet dat ze zouden moeten sterven. Ik wil trouwens zeggen dat ik het heel spijtig vind dat de meisjes gestorven zijn”, aldus nog Dutroux.

“Ontvoeringen Sabine en Laetitia ook bevel van Nihoul”

Ook de ontvoeringen van Sabine Dardenne en Laetitia Delhez waren bevelen van Michel Nihoul, vervolgde hij. “Maar toen Sabine een paar dagen bij me was, ben ik van idee veranderd. Ik wilde ze bij me houden, want ik gaf haar wat affectie.”

“Ik heb opnieuw aan Nihoul gezegd dat ik ze aan een ander netwerk had gegeven omdat ze te lang gewacht hadden om haar te komen afhalen. Daarom heeft Nihoul mij vervolgens verplicht om snel een ander meisje (Laetitia, nvdr) te ontvoeren. Ik stond onder zware druk”, aldus Dutroux.

De beschuldigde legde uit dat hij in die periode depressief was en soms van humeur veranderde. De ene keer deed hij wat Nihoul van hem verlangde, de andere keer kwam hij tegen hem in opstand en wilde hij de kinderen niet meer afgeven.

Dutroux ontkende ook zijn kompaan Bernard Weinstein te hebben vermoord. Toen hij terug kwam uit voorhechtenis, zou Gérard Pinon hem hebben gezegd: “Ga aan je vrouw vragen wat er met Weinstein is gebeurd”, zo beweerde Dutroux. Michelle Martin zou hem gezegd hebben dat Pinon haar zou verplicht hebben om Weinstein slaapmiddelen toe te dienen. Vervolgens zou Pinon Weinstein levend begraven hebben, aldus nog Dutroux.

Bron » De Standaard

Families slachtoffers verbijsterd

“Pure lafheid”, zo noemt meester Georges-Henri Beauthier, de advocaat van Laetitia en haar moeder, de verklaringen van Marc Dutroux. “Zo te horen heeft hij zelf helemaal niets gedaan. Dat is ondraaglijk voor ons. Dat hij zich bewust wordt van wat hij gedaan heeft”, aldus Beauthier vanmiddag tijdens de onderbreking van de zitting.

Paul Quirynen, advocaat van de familie Marchal, zei dat zijn cliënten wisten dat Marc Dutroux altijd manipuleert en dat dit vandaag ook is gebleken.

Paul Marchal zelf herhaalt zijn visie dat er een ander soort proces moet komen vanaf de doorverwijzing naar assisen van Michel Nihoul. De vader van het vermoorde meisje An beklemtoont nogmaals de nood aan een reconstructie van de zaak om de waarheid te achterhalen.

Ook bij de verdediging van de andere beklaagden hebben de verklaringen van Dutroux voor verbijstering gezorgd. Sarah Pollet, de advocate van Michelle Martin, noemt het verhoor van Dutroux “hallucinant”. Ze is onder meer geschokt over de tijd die Dutroux heeft genomen om allerlei details te vertellen.

Bron » De Standaard