“Werklast rechtbanken verminderen en minder hard besparen”

Minister van Justitie Koen Geens (CD&V) erkent de problemen bij de rechtbanken en hoven door het nijpende personeelstekort. In De ochtend op Radio 1 kon hij geen mirakeloplossingen beloven, maar de minister probeert wel de grootste noden op korte en lange termijn te lenigen.

“Het zou erg zijn als ik er na vier maanden als minister van Justitie nog van zou schrikken”, reageerde de minister op het nieuws dat er een tekort van 180 personeelsleden is bij de rechtbanken in Vlaanderen en Brussel.

Dat tekort is deels te wijten aan krappe personeelskaders. “Die bepalen hoeveel gerechtspersoneel een bepaalde rechtbank, hof of ministerie nodig heeft”, legt Geens uit. De minister geeft toe dat die kaders wellicht niet meer aangepast zijn aan de noden van de tijd.

“Daarom gaan wij over een jaar of twee overstappen naar budgetten in plaats van personeelskaders. Daardoor zullen de hoven, rechtbanken en het openbaar ministerie zelf binnen hun budgetten kunnen zeggen hoeveel mensen zij willen aantrekken.”

Tot die verschuiving plaatsvindt, moeten de rechtbanken zich nog behelpen, beseft ook Geens, “en daarover praat ik bijna dagelijks met de verschillende hoven, rechtbanken en het OM, om de ergste noden te lenigen binnen ons strakke budgettaire kader”.

En de situatie wordt er niet beter op, integendeel, want in het regeerakkoord staat dat de minister de komende jaren moet besparen. Op korte termijn vindt Geens dat te zwaar. Daarom zal hij er bij de begrotingscontrole voor pleiten om het lineaire besparingen van vier procent te laten dalen.

Bovendien wil de minister de werklast verlagen door drie nieuwe wetten. Die moeten een aantal taken minder routineus te maken, de rechtbanken uitrusten met betere informatica en het aantal cassatieberoepen verminderen.

Door deze ingrepen op korte termijn denkt de minister “dat we al een heel eind komen” totdat de kaders door budgetten worden vervangen. “Ik ben er gerust in dat we die uitdaging samen aankunnen.”

Bron » VRT Nieuws

Groot personeelstekort bij de rechtbanken

De rechtbanken kampen met een groot personeelstekort. Alles samen gaat het om ongeveer 180 mensen die te kort zijn bij de rechtbanken van eerste aanleg en bij de hoven van beroep in Vlaanderen en Brussel. Dat blijkt uit een telling van onze redactie.

Het tekort heeft twee grote oorzaken: enerzijds zijn er veel langdurig zieken, anderzijds zijn er sinds 2010 richtlijnen om mensen die vertrekken (bijvoorbeeld omdat ze met pensioen gaan of overgeplaatst worden) met vertraging te vervangen.

Dat laatste is destijds gebeurd om te besparen, maar door iemand pas na een aantal maanden te vervangen, loopt intussen de gerechtelijke achterstand op.

De situatie is vooral dramatisch in Oost-Vlaanderen, want daar werden 12 kamers van de rechtbank gesloten door het personeelstekort. Elders, zoals in Antwerpen, vermijdt men om kamers te sluiten. Maar daardoor wordt de werkdruk wel heel hoog.

Dat blijkt ook uit een werklastmeting van een paar jaar geleden die onze redactie kon inkijken. Volgens dat onderzoek zouden er bij de vijf hoven van beroep 40 rechters en tientallen griffiers extra nodig zijn.

Maar zelfs als de bezetting volledig zou zijn is het krap, zegt Antoon Boyen, de eerste voorzitter van het hof van beroep van Oost- en West-Vlaanderen.  “De kaders van magistraten en griffiers zijn al decennia geleden berekend en vastgelegd. Ondertussen is de complexiteit, de techniciteit en de omvang van de materies die wij moeten behandelen enorm toegenomen.”

Boyen stelt dat de vastgelegde bezetting slechts een minimumbezetting is om te kunnen doen wat van de rechtbanken verwacht wordt.

Het ziet ernaar uit dat het personeelstekort niet meteen zal worden weggewerkt, want de komende jaren moet er 10 procent bespaard worden bij de hoven en de rechtbanken. Daardoor dreigen er nog eens honderden banen te verdwijnen.

Tegelijk lijkt de magistratuur overtuigd van de goede wil van minister van Justitie Koen Geens (CD&V), en ziet men dat hij ook wel een oplossing wil vinden.

Daarom hoopt het personeel dat hij zijn collega’s in de regering kan overtuigen om, ondanks de besparingen die in het regeerakkoord werden afgesproken, het personeelstekort op te vangen. En dat zal ook deels gebeuren, zei de minister in De ochtend op Radio 1, zonder mirakeloplossingen te beloven.

Bron » VRT Nieuws

Zonechef schrijft boek als afscheid

Johan Vanwezer, zonechef van de politiezone Halle, ging op 1 februari met pensioen. Tijdens een afscheidsfeest verraste hij iedereen door een boek voor te stellen over zijn ervaringen bij de politie.

Een kwarteeuw stond Johan Vanwezer aan het hoofd van de Halse politie. Met hem ging afgelopen weekend dan ook een icoon met pensioen. Vanwezer maakte de hele evolutie van een gemeentepolitie met een korps van amper 35 politieagenten in 1990 tot de geïntegreerde lokale politie van vandaag met zo’n 100 manschappen, van op de eerste rij mee.

“Deze politiehervorming, maar ook de affaire Dutroux, de Bende van Nijvel, de aanslagen van de CCC, en nu binnenkort de fusie van de zones van Sint-Pieters-Leeuw en Beersel …: allemaal hebben ze het politieleven veranderd”, zegt de zonechef.

“Enkele weken geleden volgde ik een studiedag in de politieschool voor politiemensen die binnenkort met pensioen gaan. Hier gaven ze ons de raad om niet te lang te speechen. Vandaar mijn keuze om mijn memoires in een boek te gieten dat ik in eigen beheer uitgaf”, vertelt Vanwezer.

“Al die verhalen en anekdotes heb ik vooral neergeschreven voor mijn kleinkinderen. Zij zijn nu nog te klein om te beseffen dat hun opa bij de politie werkte maar met dit boek zullen ze dit later wel beseffen”, lacht hij.

Het boek heet dan ook toepasselijk Opa vertelt over de politie, met op de cover Johan Vanwezer tussen zijn kleinkinderen. “Ik heb niet de pretentie een volledige evolutie te beschrijven. Dit boek gaat over hoe ik bepaalde zaken heb ervaren en bevat anekdotes die ik meemaakte”.

Die anekdotes had Johan Vanwezer voldoende. Hij begon zijn carrière bij de politie in 1979, als burgerpersoneelslid bij de toen pas opgerichte sociale dienst van de politie van Leuven. In 1984 verhuisde hij naar Sint-Pieters-Leeuw, waar hij adjunct-commissaris was. Later maakte hij de overstap naar Halle. Sinds 16 januari 1990 stond hij aan het hoofd van de Halse politie.

Commissaris Isabel Stalpaert volgde Vanwezer op als vervangend korpschef. Vanaf 2016 fuseren de politiezones van Halle, Sint-Pieters-Leeuw en Beersel tot de politiezone Zennevallei waarvan vermoedelijk Mark Crispel zonechef wordt. Zijn kandidatuur werd inmiddels voorgedragen.

Het boek van Johan Vanwezer is niet te koop in de boekhandel. Wie een exemplaar wil, kan de auteur mailen op johanvanwezer@live.be

Bron » Het Nieuwsblad

Telefoons afluisteren wordt goedkoper en eenvoudiger

De medewerking van Telenet, Belgacom en andere telecombedrijven kost Justitie handenvol geld. De achterstallige factuur bedraagt liefst 24 miljoen euro. “De tarieven gaan naar beneden en de administratieve procedure wordt eenvoudiger”, verzekert het kabinet van Justitie.

In gerechtelijke dossiers is het schering en inslag dat speurders gegevens over communicatie van een verdachte gebruiken. Een telefoon afluisteren, bijvoorbeeld van een lid van een drugsbende, ligt het meest gevoelig, omdat het een verregaande inbreuk is op de privacy. De meest recente cijfers over afluisteren dateren van 2012. Toen werden 6.712 toestellen ‘getapt’, gespreid over 870 gerechtelijke dossiers.

Nog veel vaker worden de telefoongegevens van verdachten opgevraagd. Dat kan ook bij minder zware feiten dan drugs dealen. Maar de regeling voor het doorspelen van informatie van telecombedrijven naar het gerecht is compleet gedateerd. Ze stamt uit een tijd waarin internet en mobiele communicatie veel minder verspreid waren dan vandaag en de technologie lang niet op het huidige niveau stond. Een telefoonnummer linken aan een persoon vroeg toen meer werk.

Het gevolg is dat er 27 verschillende tarieven bestaan voor allerlei zaken die bedrijven zoals Belgacom of Telenet moeten doen. Er zijn drie grote categorieën: identificatie (wie is de eigenaar van een telefoonnummer, gsm of e-mailadres?), historiek (met wie heeft iemand gecommuniceerd, waar is die persoon geweest?) en uiteraard het afluisteren van gesprekken.

Zo’n tap opstarten kost buiten de kantooruren 25 euro. Dat is evenveel als een gsm lokaliseren. Om de belhistoriek op te vragen, moet het gerecht 12,5 euro betalen. Die gegevens leveren op een cd-rom of floppy disk – zoals het nog in de wet staat – kost anderhalve euro.

Omdat er nog altijd van wordt uitgegaan dat het intensief werk is om bijvoorbeeld een computer te linken aan een gebruiker én die methodes zo vaak worden gebruikt, loopt de factuur voor het gerecht sterk op.

Ook al werden de tarieven al twee keer gehalveerd (in 2011 en 2013), volgens cijfers van de bevoegde minister, Koen Geens (CD&V), is Justitie nog altijd 24 miljoen euro verschuldigd aan de telecombedrijven. Geens heeft gesprekken gestart met die bedrijven om de tarieven en de administratieve last te verlagen.

“We gaan proberen de kosten zo sterk mogelijk te reduceren”, zegt Geens. De bedoeling is minstens 7 miljoen euro per jaar minder te betalen aan de telecombedrijven.

Justitie krijgt voor de onderhandelingen de hulp van telecomregulator BIPT omdat die op de hoogte is van de technische mogelijkheden – en de kostprijs ervan – bij de telefoniebedrijven.

“Door de tarieven te vereenvoudigen, zullen de bedrijven en het gerecht minder administratie moeten verwerken”, klinkt het op het kabinet-Justitie. “Daarnaast willen we de tarieven aanpassen aan de ons omringende landen.”

Op sommige plaatsen werken de telefoniebedrijven volledig gratis mee met het gerecht, maar dat is hier niet meteen een mogelijkheid. “In België is het de gewoonte dat er wordt betaald voor die diensten. Je kunt dat niet van de ene dag op de andere gratis maken. Als de bedrijven kosteloos meewerken, schiet de dienstverlening er soms ook bij in”, is de redenering.

De verlaging van de telefoniekosten past in het algemene plan van Geens om de opsporingsmethodes een grondige update te geven. Eerder werd al duidelijk dat ‘online afluisteren’ – zoals chatgesprekken of ander dataverkeer – ook eenvoudiger zal worden voor speurders. De lijst met misdrijven waarvoor politie en gerecht verdachten mogen afluisteren, krijgt alvast een uitbreiding als het gaat over terrorisme.

“De waarborgen van controle op die opsporingsmethodes door een onderzoeksrechter en andere rechters blijven uiteraard wel bestaan”, verzekert het kabinet-Geens.

Bron » De Standaard