Hoorzittingen

Februari

4 Februari 1997

Op 4 februari 1997 tracht gewezen onderzoeksrechter Schlicker de tegenwerking die hij ondervond te minimaliseren. Maar zijn toenmalige substituut Yves de Prelle de la Nieppe spreekt heel andere taal. Volgens hem heeft het parket – vooral de procureur des konings van Nijvel Jean Deprêtre en advocaat-generaal van Brussel Jean-Pierre Jaspar – het onderzoek de verkeerde richting uitgestuurd, de richting van de Borains namelijk, en voor jaren achterstand gezorgd. Zware druk zorgde ervoor dat Schlicker het onderzoek naar extreem-rechts heeft stopgezet. Toenmalig procureur-generaal Victor Van Honste heeft Schlicker tevens ontraden om in het dossier van Latinus de eventuele banden tussen WNP en de staatsveiligheid te onderzoek. Dat het parket niet wilde weten van de politiek-criminele hypothese verbaasde vele onderzoekers.

5 Februari 1997

De volgende dag ontkent Jean Deprêtre alle aantijgingen. Maar niet al zijn antwoorden overtuigen en soms zijn er helemaal geen antwoorden. Zo blijkt dat onderzoeksrechter Schlicker van Nijvel in mei 1985 drieëntwintig onderzoeksopdrachten gaf in de richting van extreem-rechts. Deprêtre kan zich dat niet herinneren. Die onderzoeken werden nooit uitgevoerd, de betrokken speurders kregen zelfs nooit een sanctie alhoewel ze toch verzuimd hebben hun werk te doen. Deprêtre moet dat toegeven maar uitleggen is er niet bij. Al in januari 1986 wordt op een coördinatievergadering gesproken over onderzoek naar de mogelijke betrokkenheid van rijkswachters of ex-rijkswachters van de groep Dyane. van speurwerk daarover is niets te vinden.

Deprêtre kan zich maar weinig herinneren. Deprêtre beaamt dat hij inderdaad voortdurend contact had met Albert Raes, de baas van de staatsveiligheid ‘enkel in belang van het onderzoek’. Raes lachte met het spoor van extreem-rechts, aldus Deprêtre, die daaraan nog toevoegt dat ‘voor dat spoor geen enkel materieel bewijs is gevonden’. De roze balletten dan, volgens Deprêtre zijn dat roddels en is er geen materieel verband met het Bende-dossiers. Hij weigerde het dossier aan andere magistraten over te maken om ‘het privé-leven van onschuldigen te beschermen’. Waarom niet is onderzocht of prostitutienetwerken eind jaren zeventig minderjarigen misbruikten, zoals prostituees hadden verklaard, kon hij zich niet meer herinneren, wel ‘dat in Nijvel nooit een pedofiliedossier is geseponeerd’.

21 Februari 1997

Op 21 februari getuigen de toenmalige rijkswachters Gérard Bihay en Frans Balfroid dat de rijkswachttop en de hoge magistratuur een ernstig onderzoek naar het extreem-rechtse spoor hebben verhinderd. Zij beschuldigen toenmalig rijkswachtgeneraal Fernand Beaurir en procureur Deprêtre persoonlijk. Onderzoeksrechter Christian Baeyens van Nijvel bevestigt dat Deprêtre optreed als een dictator, iedereen zijn oordeel opdringt en vooral ‘elk onderzoek tegenwerkt dat belastend kan zijn voor de rijkswacht, de staatsveiligheid en de hogere instellingen in het algemeen’. Ook Baeyens zegt duidelijk dat Deprêtre het onderzoek in de richting van de Borains heeft omgebogen zodat drie jaar verloren gingen. Meer algemeen wijst hij erop dat de onafhankelijkheid van onderzoeksrechters meer schijn dan werkelijkheid is.

25 Februari 1997

Op 25 februari klagen de Brusselse onderzoeksrechters Jean Kesteloot – belast met de zaak Auberge du Chevalier – en Wilfried Mahieu – die de overval op de Colruyt in Halle onderzoekt – over onduidelijke en falende besluitvorming en over kostbare tijd die verloren is gegaan. Allebei kregen ze zelfs het verzoek om hun onderzoek enige tijd stil te leggen. De Brusselse substituut Jean-François Godbille wijst de commissieleden erop dat het wellicht vooral om geld te doen is en dat vermoedelijk maffiose zakelijke belangen schuil gaan achter de Bende-misdaden, bedoeld wordt bijvoorbeeld illegale wapenhandel, drugshandel of diamanthandel. Oppervlakkig bekeken kan het volgens hem om extreem-rechts opzet gaan, in feite is het wellicht een gevaarlijk samenspannen van die sterke maar criminele zakelijke krachten met uiterst-rechtse en rechtse patriottische verenigingen. Daarbij zouden de rechtse ‘idealisten’ wel eens misbruikt kunnen zijn. Benoît de Bonvoisin luistert op de tribune aandachtig.