Twee ‘religieuze perfecte moorden’ aan elkaar gelinkt?

De oproep van Hilde en Christel Van Hiel, de nichten van de 25 jaar geleden verdwenen gevangenisaalmoezenier Herman Van Hiel, leverde enkele interessante tips op. Zo brengt auteur Kathelijne De Brauwer de verdwijning van Van Hiel in verband met de al even mysterieuze verdwijning van zuster Gabriëlle 25 jaar geleden uit het klooster van Dendermonde.

Gevangenisaalmoezenier Herman Van Hiel (toen 44), afkomstig uit De Klinge, werd op 7 mei 1982 voor het laatst gezien bij het verlaten van zijn appartement in Gent. Sindsdien ontbreekt ieder spoor van de idealistische priester die dagelijks nauwe contacten onderhield met de gedetineerden van De Nieuwe Wandeling in Gent.

De meest plausibele verklaring is dat hij op uiterst professionele manier werd vermoord door (ex)-gevangenen. Zelfs de naam van Freddy Horion, juist ontsnapt toen Van Hiel verdween, viel eventjes. Een lichaam werd nooit gevonden. Een kwarteeuw na de verdwijning hoopten zijn nichten met een ultieme oproep in de krant op nieuwe tips om de
moord op hun oom alsnog op te helderen.

Seksfuiven met kanunnik

”We kregen een mail van Kathelijne De Brauwer, auteur van het boek ‘Dood van een non, een dossier’. In dit boek schreef zij over de verdwijning van een Dendermondse kloosterzuster in maart 1982, twee maanden voor de verdwijning van onze oom. Zij beweert dat er ooit iemand van het bisdom tegen haar heeft gezegd dat er wel eens een verband zou kunnen zijn.”

De kloosternon in kwestie is Germaine Robberechts (56 op het moment van haar verdwijning), alias zuster Gabriëlle. In het onderzoek naar de verdwijning van zuster Gabriëlle werden minstens twee sporen gevolgd. Bij het eerste spoor werd ervan uitgegaan dat ze te veel wist over de kanunnik en seksfuiven waar die aan deelnam.

Het tweede spoor ging ervan uit dat zij uit de weg geruimd moest worden omdat ze te veel wist van duistere zaakjes binnen de christelijke mutualiteit. ”Ik bezit nog een brief
die een werknemer van het bisdom Gent mij kort na publicatie van mijn boek toestuurde”, vertelt Kathelijne De Brauwer. “Spijtig genoeg is de man intussen overleden. In beide gevallen gaat het om idealistische religieuzen die veel wisten, misschien zelfs té veel. In beide zaken werd eerst door het bisdom een vrijwillige verdwijning gesuggereerd en duurde het weken vooraleer op aandringen van de familie een officieel opsporingsbericht werd verspreid. De lichamen werden nooit gevonden.”

Hilde en Christel Van Hiel vonden ondertussen een Gentse commissaris bereid om hen verder te helpen. ”We hopen op zijn minst de DNA-gegevens van mijn oom in de databank van de cel Verdwijningen te laten opnemen. Van het parket kregen we een mail dat ze eens zullen nakijken of er nog een dossier is.”

Of zuster Gabriëlles DNA in de databank van de cel Verdwijningen zit, weet Kathelijne De Brauwer niet. “Ik denk van wel. Ooit werd kort voor de Ros Beiaardstoet in Dendermonde op de terreinen van de ABVV een geraamte opgegraven. De broer van zuster Gabriëlle heeft toen DNA afgestaan, maar naar ik achteraf hoorde was het een mannenskelet.”

Bron » Gazet van Antwerpen

Onopgeloste zaken in Waas en Dender: Bestaat de perfecte moord?

Dag op dag 25 jaar geleden verdween Germaine Robberechts uit het klooster van
Sint-Vincentius a Paulo in Dendermonde, waar zij de naam Gabrielle had aangenomen.
Zuster Gabrielle, ‘Gaby’ voor de vrienden, was 56. Zij werd nooit meer teruggezien. De verdwijning van zuster Gabrielle blijft tot vandaag een raadsel. Is ze dood of leeft ze nog? Iemand moet dat weten. Maar wie?

De non en het drumstel

Zuster Gabrielle was een buitenbeentje. Wie ooit les van haar kreeg, herinnert zich haar als een prima leerkracht technisch tekenen en kunstgeschiedenis. Maar de non gaf net zo goed cursussen pottenbakken en lessen zwemmen en turnen. Daarnaast speelde ze ook piano, orgel, accordeon en drums. In een bunker achter het klooster had ze een drumstel tussen de heiligenbeelden gezet. Daar kon ze zich dan ’s avonds op uitleven.

En zuster Gabrielle had een auto, waar ze ook wel ’s nachts mee op de baan was. Ook dat maakte haar speciaal. Net als het feit dat ze goed Italiaans sprak en regelmatig met haar leerlingen op studiereis naar Italië trok.

Nog iets: zij bezat als enige de sleutels van álle kamers van het klooster en zetelde in de beheerraad van de kloostergemeenschap. En ze was nieuwsgierig. Misschien kostte net dat haar het leven.

Onderzoek volgde twee sporen

In het onderzoek naar de verdwijning van zuster Gabrielle werden minstens twee sporen gevolgd. Bij het eerste spoor werd ervan uitgegaan dat ze moest verdwijnen omdat ze te veel wist over de kanunnik en de seksfuiven waar die aan deelnam. Toen ze al een tijdje
weg was, bleek dat haar fototoestel uit haar kamer weg was. Op de film die nog
in het toestel zat, zouden bijzonder compromitterende foto’s van de kanunnik, andere
hooggeplaatste religieuzen en politici van de katholieke zuil gestaan hebben.

Het tweede spoor ging ervan uit dat zij uit de weg geruimd moest worden omdat ze te veel wist van de geplogenheden binnen de christelijke mutualiteit. Pierre Mertens was secretaris van de christelijke mutualiteiten in Dendermonde. Hij werd op 17 december 1981 met een kogel door het hoofd gevonden op een parking in de Wetstraat in Brussel. Er circuleerden geruchten over verdachte partijfinanciering in de omgeving van wijlen CVP-minister Jan Lenssens.

Zuster Gabrielle was een buitenbeentje. Wie ooit les van haar kreeg, herinnert zich haar als een prima leerkracht technisch tekenen en kunstgeschiedenis. Maar de non gaf net zo goed cursussen pottenbakken en lessen zwemmen en turnen. Daarnaast speelde ze ook piano, orgel, accordeon en drums. In een bunker achter het klooster had ze een drumstel tussen de heiligenbeelden gezet. Daar kon ze zich dan op uitleven.

En zuster Gaby had een auto, waar ze ook wel ’s nachts mee op de baan was. Ook dat maakte haar speciaal. Net als het feit dat ze goed Italiaans sprak en regelmatig met leerlingen op studiereis naar Italië trok. Nog iets: zij bezat als enige de sleutels van álle kamers van het klooster en zetelde in de beheerraad van de kloostergemeenschap. En ze was nieuwsgierig. Misschien kostte net dat haar het leven.

Bron » Gazet van Antwerpen

“Zuster Gabriëlle is niet uit liefdesverdriet verdwenen”

Op 4 maart 1982 verdween Germaine Robberecht alias zuster Gabriëlle, uit het klooster van de Heilige Vincentius in Dendermonde. Haar moeder, ondertussen 104 jaar, wacht nog altijd op haar terugkeer. Of werd Gabriëlle vermoord? Kathelijne De Brauwer klutst allerlei ingrediënten bij mekaar tot een complottheorie met hoog X1-gehalte.

Kathelijne De Brauwer (47) begon haar auteursloopbaan als sprookjes- en cursiefjesschijfter, onder meer voor Kerk en Leven. Maar een geheimzinnig telefoontje zou haar leven in een heel andere richting sturen dan ze voor ogen had. Het gebeurde eind 1981, toen ze werkte voor het Sint-Vincentius-kindertehuis in Dendermonde. Ze kreeg een haar onbekende zuster aan de lijn, die het had over een verdachte aankoop van een luxehotel in Oostende door de Christelijke Mutualiteiten, over zwarte kassen en financiële transacties. Later volgden er nog andere vertrouwelijke telefoontjes van de Dendermondse zuster Gabriëlle.

“Haar laatste gesprek begin ’82 klonk zeer angstig. Ze vroeg me te noteren dat Piet Mertens onschuldig was. Deze secretaris van CM-Dendermonde was even voordien doodgeschoten teruggevonden in een Brusselse parking, op de dag dat Jan Lenssens voor ’t eerst minister werd. De officiële versie luidde zelfmoord.”

“Aanvankelijk distantieerde ik me van de hele zaak. Ook toen zuster Gabriëlle kort nadien verdween, rook ik nog geen onraad. Ondertussen werkte ik bij het ACW-Aalst. Pas begin jaren negentig, toen het gerecht eindelijk serieus begon te speuren, vond ik de moed om de waarheid te gaan zoeken.”

Justitie en pers zochten de verklaring voor de plotse verdwijning in een amoureuze affaire. Zuster Gabriëlle zou verliefd zijn geweest op kanunnik M., directeur van het klooster en een man met veel relaties in hogere kringen. Op een gegeven moment was de priester haar liefdesverklaringen beu en gaf hij haar brieven terug, in het openbaar, met het verzoek hem in het vervolg met rust te laten. “Daarop stak zuster Gabriëlle de speelplaats over, de brieven in de hand. En dat was het laatste wat men van haar heeft gezien.”

Foto’s

“Ik kon niet begrijpen waarom niemand, ook niet in de pers, een verband zag met de zelfmoord van Piet Mertens en dat terwijl zuster Gabriëlle zijn naam uitdrukkelijk had genoemd net vóór haar verdwijning. Ik ging met mijn informatie naar het parket maar vond er geen gehoor, net zomin als bij journalisten. De enige mogelijkheid was dat ik zelf op onderzoek uitging.”

Volgens haar medezusters was Gabriëlle misschien naar een missiepost in een ver land vertrokken. “Daarom besloot ik te solliciteren voor een job bij Missio, de katholieke missie-organisatie. Mijn tweede poging lukte, maar ik kwam niets te weten. Wat ik wél te weten kwam, was dat ik me gedeisd moest houden. Intimidatie alom! Ik werd ontslagen. Alle kerkelijke deuren gingen voor mij dicht.”

Om een lang verhaal kort te maken: volgens de schrijfster zijn het bezwarende foto’s die de verklaring kunnen vormen voor de dood van zuster Gabriëlle. “Als een echte Sherlock Holmes infiltreerde ze in milieus waar kanunnik M. met ander hoog volk seksfuiven hield. Ze nam daar foto’s. Daarmee wilde ze naar het bisdom Gent gaan, maar ze ving daar bot. Ze besloot vervolgens het Vaticaan op de hoogte te stellen. Maar een week voor de afreis verdween ze. De foto’s die op dat moment nog in haar toestel zaten, zijn haar fataal geworden.”

Bron » Gazet van Antwerpen