Maandelijks archief: april 1996

Laatste onderzoek Bende van Nijvel gestrand op onwil

Geplaatst op door

Waarom lukte het de Belgische justitie in de jaren tachtig niet om de beruchte Bende van Nijvel te pakken? Zes maanden geleden verzocht minister van Justitie Stefaan De Clerck de professoren Cyrille Fijnaut en Raf Verstraeten deze kwestie te onderzoeken …

Hun argumenten: het onderzoek kan niet ‘in volle sereniteit’ verricht worden; het is moeilijk om toegang te krijgen tot alle relevante stukken; en het bende-dossier is wanordelijk.Dat wilde De Clerck met eigen oog zien. Op 18 maart was hij daarom een kijkje gaan nemen in Jumet, waar hem ’twaalf kasten met zorgvuldig bijgehouden documenten werden getoond’. Maar, zo bleek, hiermee toonde justitie de minister slechts een deel van het dossier.

Een boze De Clerck besloot een disciplinair onderzoek te laten instellen. De advocaten-generaal Morlet (Brussel), Du Four (Gent) en Michaux (Bergen) zijn met deze klus belast.Tegelijkertijd bepleit de CVP de oprichting van een nieuwe parlementaire ‘Bende- commissie’, die grotere bevoegdheden zou krijgen dan de gelijknamige commissie die tussen mei 1988 en 1990 het raadsel Bende van Nijvel onderzocht. Ook dat parlementaire onderzoek bleef vruchteloos.

De bende maakte tussen het voorjaar van 1982 en de herfst van 1985 België onveilig: 23 gewelddadige inbraken en roofovervallen, achtentwintig doden, twintig gewonden – en het is Belgische justitie nooit gelukt de bende te ontmaskeren.

Juist vanwege het ogenschijnlijke onvermogen van de justitie wordt er over de Bende van Nijvel veel gegist. De bende, zo luidt een van de gedachten, zou de gewapende arm zijn geweest van rechts- extremistische groepen in België, zoals de zogenoemde Westland New Post (WNP).

WNP-leider Paul Latinus werd in april 1984 dood aangetroffen in de kelder van de woning van zijn vriendin. Hij zou zichzelf verhangen hebben. Maar hij zou ook vermoord kunnen zijn. Latinus bezat een dossier-Pinon met gegevens over de zogenaamde ‘roze balletten’ – seksfeestjes met als gasten hooggeplaatsten zoals ministers, rijkswachtofficieren en andere hoge omes.Een tweede optie is dat rechts-extremistische militairen en rijkswachters met de Bende gemene zaak maakten. De verklaringen van de ex-rijkswachter Martial Lekeu (zelf oud-lid van het extremistische Front de la Jeunesse) duiden in die richting.

Met de bende wilde extreem-rechts de Belgische staat destabiliseren om vervolgens de aartsconservatieven van de Franstalige christelijk-sociale PSC in het zadel te helpen. Lekeu zou zelf hebben meegewerkt aan de opleiding van paramilitaire groeperingen.Een ander mogelijk verband tussen extreem-rechts en de Bende waren de schietclubs. De bendeleden bleken ervaren schutters. Zouden zij het niet geleerd hebben bij Madani Bouhouche, een ex-rijkswachter?

Rijkswachtkolononel Vernaillen ontsloeg Bouhouche en zijn vriend Bob Beijer, omdat zij collega’s hadden afgeluisterd.Na hun ontslag gebeurden er merkwaardige dingen: op 12 oktober 1981 werd een aanslag gepleegd op een auto van de Bijzondere Opsporingsbrigade (BOB), waar Bouhouche ook had gewerkt. Op 25 oktober werd een moordaanslag op rijkswachtkolonel Vernaillen gepleegd. Bouhouche is voor deze feiten vrijgesproken.

Voormalig rijkswachter Bouhouche zou ook de spilfiguur zijn geweest bij een brutale wapenroof uit de rijkswachtkazerne in Etterbeek. De dieven namen alleen de modernste wapens mee. Voor sommigen is deze Bouhouche een van de kopstukken van de Bende van Nijvel geweest. Maar echte bewijzen zijn nooit serieus gezocht.Tenslotte is er Jean Bultot, voormalig directeur van de gevangenis van de Brusselse gemeente Sint-Gillis. Hij was bevriend met Francis Dossogne, de leider van het rechts-radicale Front de la Jeunesse. Deze Bultot heeft BRT-verslaggever Dirk Barrez (auteur van het boekje Het onderzoek: een bende) verteld dat België de draaischijf was voor de wapenhandel tussen Israël en Arabische landen. Daar zou de verklaring liggen voor de bendemoorden.

Eind 1995 besteedde het programma Panorama van de BRTN twee reportages aan de bende. Dat stimuleerde minister van Justitie De Clerck om de professoren Fijnaut en Verstraeten te vragen om de flaters van de justitie te onderzoeken.Onmiddellijk rijst er verzet in justitiële hoek. Volgens het Hof van Cassatie is ‘de democratie in gevaar’. Aan alle gerechtshoven schreef het Hof dat zij vanwege hun beroepsgeheim niet mochten meewerken met Fijnaut en Verstraeten. De Nationale Commissie voor de Magistratuur (justitie-functionarissen) deed nog een duit in het zakje en stuurde in december 1995 een brief aan koning Albert, waarin zij bezwaar maakten tegen de minister. En zo faalden Fijnaut en Verstraeten.

Bron » Volkskrant | Jos Klaassen

Francis “le Belge” opnieuw vrij

Geplaatst op door

Een rechtbank in Marseille heeft Francis Vanverberghe, alias Francis le Belge, gisteren vrijgesproken. Vanverberghe, die wordt beschouwd als een der laatste peetvaders van de Zuid-Franse georganiseerde misdaad, de beruchte “French Connection”, moest zich verantwoorden voor het smokkelen van 20 kilo heroïne. Die partij zou in 1980 van Spanje naar de VS zijn “verhandeld”.

Het openbaar ministerie achtte Vanverberghe schuldig en eiste een straf van 15 jaar cel en een boete van negen miljoen fr. Voor twee andere betichten vroeg de openbare aanklager eveneens zware straffen: 10 jaar en drie miljoen tegen Claude Raffanelli (48), en drie jaar cel tegen Jean-Claude Kella (50).

De aanklager steunde zich op de verklaringen van François Scapula, een tot inkeer gekomen gangster die in Zwitserland in de cel zit en eerder al de moordenaars van de Marseillaanse onderzoeksrechter Pierre Michel verklikte.

De verdedigers van de drie beklaagden betoogden dat het gerechtelijk dossier, afgezien van de beschuldigingen van Scapula, niets inbracht tegen hun cliënten en eisten daarom de vrijspraak. De rechtbank sloot zich gisteren aan bij deze visie en sprak iedereen, ook Scapula zelf, vrij.

Daarmee krijgt Vanverberghe voor de tweede keer het gelijk aan zijn kant. Eerder werd hem door het Europese Hof voor de Rechten van de Mens een half miljoen Belgische frank schadeloosstelling toegekend omdat hij in België tussen 1988 en 1992 zonder proces gevangen werd gehouden.

Vanverberghe, de in Marseille geboren zoon van een Belgische vader, heeft een lang strafblad. Zijn eerste veroordeling liep hij op toen hij 18 jaar was. In 1977 werd hij tot twaalf jaar cel veroordeeld voor zijn rol in de Marseillaanse internationale drugbende die model stond voor de kaskraker “The French Connection”, met Gene Hackman in de hoofdrol.

Bron » Gazet van Antwerpen

Professoren beëindigen onderzoek Bende-dossier

Geplaatst op door

De Leuvense professoren Fijnaut en Verstraeten stoppen met hun doorlichting van het onderzoek naar de Bende van Nijvel. Hun argumentatie: weigering om dossiers in te zien, het verstoppertje-spelen achter het beroepsgeheim, de wanorde van het dossier. Minister van Justitie Stefaan de Clerck speelt de opdracht door naar drie advocaten-generaal, en beveelt een disciplinair onderzoek naar de gebeurtenissen in de onderzoekscel van Jumet.

Maakten sommige gerechtelijke onderzoekers zich tijdens het onderzoek naar de Bende van Nijvel, al dan niet bewust, schuldig aan ‘fouten of schendingen van de rechten van de burgerlijke partijen’? Eind november was het de tiende verjaardag van de laatste aan de bende toegeschreven overval. Na een stroom van nieuwe klachten, vond minister van Justitie De Clerck het hoog tijd om meer klaarheid in de zaak te brengen. Hij gelastte de Leuvense professoren Cyriel Fijnaut en Raf Verstraeten een gedetailleerde analyse te maken van de pijnpunten van het Bende-onderzoek.

Bijna onmiddellijk kwam vanuit de gerechtelijke wereld kritiek over het miskennen van de scheiding der machten, en de schending van het geheim van het onderzoek. Begin januari leken de plooien echter gladgestreken: De Clerck kon de procureurs-generaal over de streep trekken door de opdracht van de academici te versmallen tot het opmaken van een ‘inventaris van alle publiek gemaakte grieven’.

Die inventarisering is vervroegd spaak gelopen. Enkele weken geleden deelden Fijnaut en Verstraeten De Clerck mee dat ‘het hen niet mogelijk is hun opdracht in volle sereniteit en met de nodige methodologische waarborgen op een adequate wijze uit te voeren’. Het gerecht verleent hen geen toegang tot het volledige Bende-dossier. Andere hinderpaal is het beroepsgeheim. Nogal wat onderzoekers schrokken er voor terug om hun medewerking te verlenen, uit angst voor tuchtrechterlijke en zelfs strafrechterlijke vervolging.

Ook materieel bleek het niet mogelijk om de opdracht binnen de afgesproken tijdspanne (zes maanden) af te ronden. Het bendedossier, zoals het opgeslagen ligt bij de onderzoekscel van Jumet, is een warboel, zo mochten de professoren vaststellen. Een ‘mankement’ dat procureur-generaal Demanet verborgen heeft gehouden voor minister De Clerck. Bij diens bezoek aan Jumet midden maart, kreeg hij alleen twaalf kasten met ‘zorgvuldig bijgehouden documenten’ te zien.

De Clerck is over het voorval niet te spreken en start een disciplinair onderzoek.
De opdracht van Fijnaut en Verstraeten wordt nu overgenomen door de advocaten-generaal Morlet (Brussel), Du Four (Gent) en Michaux (Bergen). Daarnaast komt er ook een nieuwe parlementaire commissie die het onderzoek naar de Bende zal doorlichten.

Bron » De Morgen