Hardnekkig op zoek naar het netwerk achter Dutroux

Witte Mercedessen, bars in Charleroi, wapenhandelaars in Brussel, de policriminele bende rond het tankstation in Anthée. Een hele dag wandelde de assisenzaal van het ene zijspoor naar het andere, op zoek naar een netwerk achter Nihoul en Dutroux. Tot iedereen aan het einde van de dag verdwaald leek.

Het vreemdste moment van de dag: voor het eerst in bijna negen weken proces waren Marc Dutroux, Michelle Martin en Michel Nihoul het eens. Ze vonden alledrie dat de uitbater van een pittabar onzin uitkraamde toe die kwam vertellen dat ze alledrie op 15 september 1995 om 3 uur ’s nachts samen met een Joegoslaaf bij hem twee brochettes en twee pitta’s zijn komen eten.

Dutroux “eet geen pitta”, wegens zijn gezondsheidstoestand. Nihoul houdt niet van pitta, hij heeft het meer voor echte restaurants. En Martin heeft Nihoul maar een keer gezien, in Sars-la-Buissière. “Hebt u niets speciaals gemerkt aan mevrouw Martin”, wilde Martins advocate nog weten van de getuige. “Neen? Vreemd, ik wil de jury er toch even aan herinneren dat Martin toen 7,5 maanden zwanger was.”

Vooral de houding van Dutroux was eigenaardig. De man van de pitta’s was een van de getuigen die moest komen aantonen dat Dutroux, Martin en Nihoul veel nauwere contacten hadden dan ze toegeven. En dat is nu net wat ook Dutroux al weken beklemtoont. Hij doet er alles aan om Nihoul bij alle ontvoeringen te betrekken en een zo groot mogelijk deel van de schuld naar hem door te schuiven. En dat terwijl hij bijna acht jaar lang is blijven herhalen dat Nihoul niets met de ontvoeringen te maken heeft.

Michelle Martin zegt dat ook al jaren en daar blijft ze bij. “Mijn cliënte is er van overtuigd dat Nihoul op geen enkele manier betrokken is bij de ontvoering van kinderen. En welke reden zou zij kunnen hebben om te liegen? Het zou voor haar juist beter zijn mocht er sprake zijn van een netwerk en van Nihoul. Dan zou ze de schuld kunnen doorschuiven. Nu niet, nu moet ze haar verantwoordelijkheid zelf opnemen”, zei haar advocate Sarah Pollet gisteren.

“Misschien omdat Nihoul haar iets beloofd heeft voor als ze later vrij komt?”, suggereerde Martine Van Praet, een van de advocaten van Dutroux. Pollet kon er alleen om lachen. “Nihoul iets regelen? Nihoul een lange arm? Hij is een mooiprater, dat wel. Maar hij heeft nog nooit iets kunnen regelen voor iemand.”

Talloze zijsporen

De advocaat van Nihoul was het er volledig mee eens: “Een arm zo lang als de Donau? Kijk eens waar die macht hem gebracht heeft? In deze glazen kooi.” En toch is dat wat de advocaten van Laetitia, gesteund door Paul Marchals advocaat Quirynen en Michel Bourlet, willen aantonen: dat Nihoul een machtig man is met tal van gevaarlijke contacten in de wereld van de bars, van de wapenhandelaars. Alle zijsporen die onderzoeksrechter Jacques Langlois heeft opzijgeschoven omdat hij oordeelde dat ze vals waren, willen zij weer volgen.

Het spoor van Michel Piro bij voorbeeld, de wat louche figuur uit Charleroi die tijdens een speciaal etentje onthullingen wilde doen over Julie en Mélissa, maar die kort voordien vermoord werd. Zijn vrouw is ondertussen veroordeeld voor die moord en niemand heeft een idee wat die onthullingen hadden kunnen zijn. Maar toch blijven de advocaten van Laetitia geloven in het spoor.

Voor hen telt vooral dat Michel Nihoul gezien is in een van de bars van Piro, en dat een getuige ooit Julie en Mélissa heeft gezien voor de dancing Carré Blanc, eigendom van een vriend van Piro. “Ik wil toch een ding vragen”, reageerde de advocaat van Nihoul. “Als iemand hier belangrijke informatie zou hebben over de Bende van Nijvel. Wat zou die dan doen? Een etentje organiseren voor de slachtoffers om daar zijn grote onthulling te doen, zoals Piro? Of rechtstreeks naar het dichtstbijzijnde politiekantoor lopen.”

En er waren gisteren nog van die zijsporen. Het Hotel Brazil, waar een getuige ooit An en Eefje zag en dat zes jaar nadien ging melden. Het spoor van de witte Mercedessen van waaruit kinderen werden gefotografeerd voor een pedo-album dat later de basis zou worden voor ontvoeringen. Als kers op de taart kwam een getuige een verhaal doen over de criminele wereld in Brussel, waar niemand kop of staart aan kreeg.

En zo was het proces-Dutroux, een dag na het bezoek aan de kelder, plots weer heel ver weg van de kern van het proces. Xavier Magnée, de advocaat van Dutroux, was tevreden. Hij wil graag nog heel lang doorwandelen op al die zijsporen. Frédéric Clement de Cléty diende hen. Iets waarvoor hij steun vindt bij de advocaten van Laetitia, bij Paul Marchal en bij procureur Michel Bourlet.

Bron » Het Nieuwsblad

L’épouse Piro à la barre

A la question de savoir si elle pensait que Michel Piro avait été assassiné parce qu’il s’apprêtait à faire des révélations sur l’affaire Julie et Mélissa, son ex-épouse, Véronique Laurent, a répondu: “Je ne le pense pas”. Et elle doit forcément en savoir long.

Véronique Laurent est actuellement en prison, condamnée par la cour d’assises du Hainaut pour avoir commandité le meurtre de son propre mari! Les deux tueurs présumés, deux Français, ont été jugés en France, mais acquittés faute de preuve. Sur place, l’avocat des familles Lejeune et Russo avait déclaré que ce crime était sans doute en rapport avec l’affaire Dutroux.

Michel Piro, un entrepreneur carolo, tenait avec sa femme un petit zoo, L’Arche de Noé, et un bar attenant, La Terrasse, à Nalinnes. Véronique Laurent est formelle: elle a vu Michel Nihoul plusieurs fois, entre 1988 et 1991, dans le bar qu’elle tenait à l’époque. Diakostavrianos et Weinstein étaient aussi des gens qui y venaient. Et Michel Piro connaissait aussi très bien le grand patron des boîtes de nuit de Charleroi, dont le Carré Blanc dont on parle souvent dans cette affaire.

Peu de temps avant son assassinat, Michel Piro avait lancé l’idée de faire un repas dans son établissement au profit de Julie et Mélissa. Il a déclaré à 21 personnes différentes qu’il ferait aussi des révélations lors de cette soirée sur l’enlèvement des enfants. Pour les avocats de Laetitia, tout est probablement lié. L’avis de Me de Cléty est à l’opposé, évidemment: “La cour d’assises de Mons a jugé: M me Laurent a été condamnée. Dutroux, Nihoul: rien à voir, rien!”

La cour a aussi entendu Nicolo Mazzara, qui a fréquenté le quartier de Sars et rencontré Dutroux régulièrement. Un témoin embrumé, déclare le procureur Bourlet, mais qui a des choses à dire. C’est Mazzara qui met Dutroux en contact avec l’exploitant du Brazil , pour un trafic de filles de l’Est. Il précise aussi que Derochette (le meurtrier de Loubna Benaïssa) passait parfois à Sars. Il dit aussi avoir vu Nihoul et Lelièvre à Sars la veille du 15 août 96. Dommage pour sa crédibilité: ce jour-là, Lelièvre était déjà en prison.

Bron » La Dernière Heure

Welles-nietes-discussie tussen Dutroux en Martin

Assisenvoorzitter Stéphane Goux heeft, op vraag van advocaat Georges-Henri Beauthier (Delhez), Marc Dutroux en Michelle Martin enkele minuten ondervraagd over het huis in Marcinelle. In de zomer van 1995 verbleven én Julie en Mélissa, én An en Eefje, én Weinstein én Martin met de drie kinderen in het huis. Beauthier acht dat totaal onmogelijk gezien het huis zo klein is.

Dutroux en Martin wijzigden hun versies niet. Dutroux herhaalde dat hij Julie en Mélissa op een dag in juli 1995 bij hem thuis vond toen Nihoul, Lelièvre en Martin daar waren. Volgens hem ontvoerde hij de vier andere meisjes op verzoek van Nihoul.

Er ontstond een welles-nietes-discussie met Martin. Neen, zei die, Dutroux had haar verteld dat hijzelf samen met Weinstein in juli 1995 Julie en Mélissa ontvoerde. Martin probeerde andermaal haar rol in de hele zaak te minimaliseren en benadrukte heel sterk de druk die Dutroux op haar uitoefende en het geweld dat hij daarbij gebruikte.

Onderzoek naar het Brazil hotel

De Dutroux-speurders gaven vanochtend toe dat het onderzoek naar het Brazil hotel in Blankenberge niet duidelijk gevoerd is. Hotel Brazil bevindt zich vlakbij het casino van Blankenberge, de plek waar An en Eefje vlak voor hun verdwijning een hypnoseshow bijwoonden. De buurman van het hotel beweert An en Eefje die avond voor het hotel gezien te hebben.

De familie Marchal vraagt al lang naar een onderzoek naar de rol van dat hotel in de ontvoering van An en Eefje. De familie Marchal acht het niet onmogelijk dat An en Eefje de avond voor hun verdwijning in hotel Brazil geweest zijn. Het openbaar ministerie sluit zelfs niet uit dat de uitbater van het hotel er Dutroux van op de hoogte bracht dat de meisjes hun tram gemist hadden.

Papiertje met naam Marcel M.

Peter Demeulemeester deed het volledige onderzoek naar hotel Brazil uit de doeken. Dat startte bij een huiszoeking in de woning van Dutroux in Marcinelle. Toen werd een papiertje gevonden met de voornaam en het telefoonnummer van Marcel M., de uitbater van het hotel.

In het hotel gebeurde ook een huiszoeking. Op dat moment wisten de speurders echter nog niet dat de uitbater er een bordeel van wilde maken en dat tegen hem zelfs een onderzoek voor mensenhandel liep. “Hadden mijn collega’s dat geweten, dan zouden ze de huiszoeking helemaal anders hebben uitgevoerd”, zei De Meulemeester.

Spoor niet prioritair

Onderzoeksrechter Langlois en hoofdspeurder Demoulin vonden het onderzoeksspoor van het hotel Brazil “niet prioritair”. Daardoor sleepte het grafologisch onderzoek van het papiertje maanden aan. Intussen was het hotel al lang gesloten en de uitbater naar Brazilië vertrokken.

“Het zou zeker interessant zijn geweest om Marcel M. en zijn vrouw te ondervragen”, zei De Meulemeester, Hij had het ook over een andere getuige die verklaarde dat Marcel M. en Marc Dutroux twee handen op één buik waren. Ook die kon niet meer verhoord worden.

Meester Beauthier wees erop dat de verdediging van Dutroux De Meulemeester had opgeroepen als getuige, maar dat Dutroux zélf weet hoe de zaak in elkaar zit. Dutroux antwoordde hierop dat hij helemaal niets wist over het hotel Brazil.

28 getuigen

Vandaag buigt het assisenhof in Aarlen zich ook opnieuw over de bendevorming waarvoor de vier beschuldigden terechtstaan. Achtentwintig getuigen doen een boekje open over verschillende onderdelen van het onderzoek. Ook de relaties tussen Dutroux en Claude Thirault, Lelièvre en Thirault en Lelièvre en Diakostavrianos staan op het programma.

Op de lijst van 28 staat onder meer een buurman van Dutroux’ huis in Marcinelle. Hij beweert dat hij in de zomervakantie van 1995 zag hoe Dutroux aarde uit het huis wegsleepte. Twee andere getuigen voerden renovatiewerken uit in de huizen van Dutroux. Een eerste hielp bij het uitgraven van de kelder van het huis in Marchienne Docheries. De tweede legde samen met Dutroux een nieuwe tegelvloer in het huis in Marcinelle.

Ook een student die Marc Dutroux leerde kennen via Claude Thirault zit op de getuigenbank. Hij gaf Dutroux computerprogramma’s waarmee hij beurskoersen wou volgen en digitale wegenkaarten.

Verder worden een aantal getuigen verwacht die in Grâce-Hollogne waren op de dag dat Julie en Mélissa zijn ontvoerd. Zij werden door de verdediging van Marc Dutroux opgeroepen. Het gaat onder meer om een man die op die bewuste dag, 24 juni 1995, in die gemeente een verdacht persoon meent te hebben gezien. Een andere man vond ’s anderendaags kinderkleren in de omgeving.

Bron » De Standaard