Nihoul ondervraagd over moord Christine Van Hees

Jean-Michel Nihoul, gekend uit het dossier-Dutroux, en zijn vriendin Annie Bouty zijn verhoord over de moord op Christine Van Hees. Deze laatste werd in 1984 vermoord teruggevonden in een champignonkwekerij, dichtbij de Brusselse universiteit. Het verhoor is rechtstreeks het gevolg van de bekentenissen van Pascal Lamarque, een gedetineerde die zegt Nihoul goed te kennen.

Of Pascal Lamarque meteen de meest betrouwbare getuige is, valt te betwijfelen. Na zijn ontsnapping uit de gevangenis van Doornik – waar hij voor hold-ups en gewapende overvallen vastzat – beweerde Lamarque aan een weekblad dat hij Nihoul goed kende. Hij voegde eraan toe dat Nihoul betrokken was bij de moord op Christine Van Hees, in de champignonkwekerij in 1984. Die moord vormde ook een deel van de getuigenis van Régina Louf, getuige X1, die ook verklaarde dat Nihoul erbij betrokken was.

Volgens Lamarque vertelde Nihoul hem, onder bedreiging van een vuurwapen, dat Annie Bouty (zijn advocate-vriendin) Christine had vermoord. Aan de basis zou jaloezie liggen. Lamarque heeft altijd gezegd dat hij Christine kende. Hij voegde eraan toe dat hij op een avond Christine had gebeld en een afspraak met haar had geregeld. Samen met Nihoul ging hij naar die afspraak. Anie vermoordde de tiener omdat ze haar van een relatie met Nihoul verdacht.

Nihoul zelf ontkent elke betrokkenheid, Hij had, op het moment dat Christine werd vermoord, zelfs geen relatie meer met Annie Bouty. Hij ontkent ook dat hij Lamarque na 1982 heeft ontmoet. Nihoul heeft nu zelf dringend een confrontatie met Lamarque en Régina Louf gevraagd.

Bron: Gazet van Antwerpen | 14 September 2000

BOB zoekt bij vzw Morkhoven naar Neufchâteau-diskettes

De Bijzondere Opsporingsbrigade (BOB) van de rijkswachtbrigades van Geel en Turnhout heeft vrijdagavond huiszoekingen verricht bij leden van de vzw Morkhoven in Herenthout en Morkhoven. De BOB’ers zochten naar de gegevens die zijn uitgelekt in Neufchâteau, zo heeft Marcel Vervloesem namens de vzw zelf gemeld.

De BOB onderzocht een tiental huizen van leden van de vzw en de kantoren van de werkgroep. De goederen die werden gezocht, konden niet worden gevonden. Het was volgens de BOB geen gerechtelijke actie tegen de werkgroep, maar wel tegen mensen die verantwoordelijk zijn voor de lekken bij het gerecht, aldus de vzw.

“De parketdiensten maakten wel gebruik van oude ledenlijsten van de werkgroep”, verklaarde Marcel Vervloesem aan De Morgen. “Zo namen zij de computer in beslag van een jongen die al tien jaar geen lid meer is van onze vzw.”

“Door deze pesterijen probeert men onze leden en ex-leden tegen elkaar op te zetten.” De rijkswacht van Turnhout kon gisteren enkel bevestigen dat er vrijdagavond inderdaad huiszoekingen bij de vzw Morkhoven werden verricht.

Diezelfde dag maakte de vzw Morkhoven al bekend dat de werkgroep wel de inhoud van de ‘Neufchâteau-diskettes’ gaat vrijgeven, maar niet de lijsten van pedofielen. Zondag verklaarde Vervloesem “dat het – na de huiszoekingen – lang niet zeker meer was dat hij de lijsten van pedofielen niet zou prijsgeven.”

Bron » De Morgen

Vervloesem publiceert dan toch geen ‘lijst’

Marcel Vervloesem gaat dan toch geen lijst van ‘pedofielen’ publiceren op het internet. In een mededeling kondigt zijn organisatie, de werkgroep Morkhoven, aan dat ze wel de zogeheten ‘Neufchâteau-diskettes’ gaat vrijgeven via het internet. Hoe dat in zijn werk moet gaan en waar Vervloesem een website denkt de vinden die dit geheel van megabestanden kan plaatsen, kon hij gisteren niet verduidelijken.

Vervloesem is verbolgen omdat justitie niet optreedt tegen een vrouw die een “vals vonnis” over hem verspreidde. In 1997 werd de kinderpornojager in Dendermonde veroordeeld na een klacht wegens afpersing. De drie zetelende rechters beoordeelden Vervloesem heel streng op grond van zijn strafregister. Achteraf bleek dat zij zich “per vergissing” hadden gebaseerd op het strafdossier van een naamgenoot. Het parket-generaal in Gent onderzocht de zaak destijds, maar oordeelde dat het hier ging om een vergissing, die inmiddels ook werd rechtgezet door het hof van beroep.

Vervloesem ging echter aan het procederen tegen enkele mensen die in 1998 kopieën van het valse vonnis verspreidden, onder meer een vrouw die er tijdens een vergadering met een groep mensen uit de witte beweging mee zwaaide. Deze week besliste de Antwerpse kamer van inbeschuldigingstelling haar niet te vervolgen. De dag daarvoor dreigde Vervloesem er in enkele media mee “een lijst van duizend pedofielen” publiek te maken via het internet. Om wat voor soort lijst het moest gaan, is niet bekend.

Deze week werd de Werkgroep Morkhoven bedolven onder de telefoontjes van welzijnswerkers en sympathisanten die zich tegen zo’n publicatie verzetten. In de gisteren verspreide mededeling heet het dat de vzw ingaat “op vragen van welzijnsdiensten om deze lijsten niet vrij te geven, gelet op het gevaar van repressie ten overstaan van de betrokkenen”. De Werkgroep zegt zich wel “het recht voor te behouden de lijsten ter beschikking te stellen aan verenigingen die zich bezighouden met (de strijd tegen) kinderporno”.

Vervloesem kondigt nu aan dat hij de zogeheten Neufchâteau-diskettes gaat publiceren. Het gaat hier om (kopieën van) een zestal diskettes waarop in 1997 de centrale computer van de antenne-Neufchâteau bij de Brusselse BOB werd afgetapt. De Morgen is al drie jaar in het bezit van deze diskettes. Er volgde later een tweede lek en nu lijkt het wel alsof half België een exemplaar in handen heeft.

Sinds maart van dit jaar publiceert het Luxemburgse weekblad l’Investigateur eens per week een pagina of vier computerprints. Daar lag niemand van wakker, tot uitgever Jean Nicolas onlangs ook een lijst van ‘vermeende pedofielen’ publiceerde. Het blad werd uit de handel genomen en inmiddels is ook de website afgesloten. l’Investigateur had anders nog een eind te gaan. De Neufchâteau-diskettes zijn samen goed voor meerdere duizenden pagina’s samenvattingen van processen-verbaal en transcrïpties van de verhoren van Regina Louf (X1).

De diskettes beschrijven ook het verloop van het na augustus 1996 gevoerde onderzoek tegen Marc Dutroux en consorten. Om die reden vrezen velen dat het op de een of andere manier publiceren ervan koren op de molen is van Julien Pierre, de advocaat van Dutroux. Men kan gerust spreken van een massieve schending van het onderzoeksgeheim.

Vervloesem zegt dat hij de diskettes wil openbaren “om aan te tonen hoe justitie slordig en beschamend omspringt met de meest vertrouwelijke informatie”. Daar is wat van. Op de diskettes staat onder meer beschreven hoe eind 1996 en begin 1997 telefoons van burgers werden afgetapt en hoe enkele verdachten, onder wie een Brussels advocaat, werden geschaduwd.

Verder bevatten de diskettes tientallen verklaringen van slachtoffers van pedofilie die om absolute discretie verzochten uit vrees voor represailles. De vraag is of deze mensen, van wie sommigen nog in de zeer directe omgeving van de daders wonen, de stunt van Vervloesem zullen appreciëren.

Bron » De Morgen

Madani Bouhouche voorwaardelijk vrij

Madani Bouhouche komt binnen enkele weken voorwaardelijk vrij. Dat heeft de Commissie Voorwaardelijke Invrijheidstelling van Bergen beslist. Bouhouche werd door het Brabantse assisenhof in 1996 tot 20 jaar celstraf veroordeeld voor de moord op een Libanese diamantair in Antwerpen en voor de roofmoord op de veiligheidsagent Francis Zwarts.

Bouhouche zat dertien jaar van zijn celstraf uit. Hij werd jarenlang samen met zijn ex-collega Robert Beijer in één adem vernoemd met de Bende van Nijvel. Beide ex-rijkswachters ontkenden altijd iets met deze moordende raids te maken te hebben. Die kostten in de jaren tachtig aan tenminste 28 mensen het leven. Tests met de leugendetector die de cel-Jumet, die het onderzoek naar de Bende van Nijvel leidt, uitvoerde, vielen voor beide mannen positief uit.

Robert Beijer werd negen maanden geleden als eerste door de Commissie VI voorwaardelijk vrijgelaten.Het eerste verzoek tot vrijlating van Bouhouche werd geweigerd. Bij zijn tweede aanzoek werd Bouhouche voor de Commissie VI geconfronteerd met de moeder van Zwarts, wiens lijk nooit werd gevonden. Ditmaal besliste de Commissie dat Bouhouche voorwaardelijk in vrijheid gesteld mag worden.

Bron » De Tijd

Madani Bouhouche weldra voorwaardelijk vrij

Ex-rijkswachter Madani Bouhouche komt weldra voorwaardelijk vrij. De commissie voor voorwaardelijke invrijheidstelling gaat in op het tweede verzoek van Bouhouche. Op vraag van Bouhouche wordt de exacte datum van zijn vrijlating geheim gehouden.

Vorig jaar werd zijn verzoek afgewezen omdat hij een onvoldoend voorstel had ingediend om tegemoet te komen aan de boetes en schadeclaims, die hij moet terugbetalen. Dat punt werd in zijn nieuwe aanvraag gewijzigd.

Bouhouche verscheen in 1995 samen met zijn kompaan en eveneens ex-rijkswachter Robert Beijer voor het assisenhof voor o.m. de verdwijning van veiligheidsagent Zwarts op 26 oktober 1982 in Zaventem en de moord op de Libanese diamantair Suleiman in 1989. Beijer werd tot 14 jaar cel veroordeeld, Bouhouche tot 20 jaar.

Door zijn lange voorhechtenis en zijn voordien maagdelijk strafblad kon Bouhouche al in 1997 vragen om voorwaardelijk vrij te komen. Maar het feit dat hij met Beijer steeds weer werd genoemd in het onderzoek naar de Bende van Nijvel, zette hem steeds opnieuw een hak. Nooit werd hij echter in dit dossier in verdenking gesteld.

Bron » De Standaard