Forensisch pathologen trekken aan alarmbel: “Aantal autopsieën moet omhoog”

Enkele forensisch pathologen pleiten in De Standaard voor een drastische verhoging van het aantal autopsieën. Volgens hen zou 30 tot 50 procent van de doodsoorzaken op overlijdensaktes fout zijn. Met onontdekte moorden tot gevolg.

“Samen met onze collega’s maken wij ons grote zorgen”, zegt forensisch patholoog Wim Van de Voorde in “Bonus” op Radio 1. “Het is een oud zeer dat het aantal autopsieën drastisch daalt. Daardoor komen verkeerde doodsoorzaken in de statistieken terecht en worden overlijdens foutief geklasseerd als een ongeval, een zelfdoding of een natuurlijk overlijden terwijl het in feite over een doding gaat.”

Hoeveel moorden onopgemerkt blijven omdat de arts die het overlijden vaststelt geen forensisch patholoog erbij haalt, is moeilijk in te schatten. “Maar we zijn ervan overtuigd dat het er veel te veel zijn.”

Aanbevelingen

De forensisch pathologen hebben een aantal aanbevelingen klaar. “Bij overlijdens na een ziekteproces bevelen we aan dat het aantal autopsieën opgedreven zou worden, in het kader van een kwaliteitscontrole. Voor diegenen die buiten het ziekenhuis overlijden, wordt sterk aanbevolen om telkens een forensisch onderzoek in te stellen bij alle niet-natuurlijke overlijdens en alle overlijdens waar de doodsoorzaak niet duidelijk is.”

Nu wordt maar bij één procent van de overlijdens een autopsie uitgevoerd. Dat aantal moet omhoog, luidt het. “Een goed streefdoel zou zijn dat minstens 10 procent van alle overlijdens buiten het ziekenhuis forensisch zouden worden onderzocht”, zegt Van de Voorde.

“Daarmee bedoel ik een uitwendige lijkschouwing ter plaatse samen met het gerechtelijk labo. En daarvan zou de helft toch moeten onderworpen worden aan een autopsie. Dat zou de kans op fouten drastisch verminderen.”

“Kwestie van prioriteiten”

Van de Voorde erkent dat een hoger aantal autopsieën de kosten zou opvoeren, maar heeft het over een “kwestie van prioriteiten”.

“Er wordt in het forensisch onderzoek enorm veel geld gespendeerd aan telefonie-onderzoek bijvoorbeeld. Een fractie van de gerechtskosten gaat naar medico-legale expertise, waaronder autopsieën. En je kan maar een telefonie-onderzoek doen als je weet dat er een misdrijf in het spel is.”

“Voor ons is het duidelijk dat een maatschappij die er niet in slaagt om al zijn misdrijven op te sporen, in de fout gaat.”

Bron » VRT Nieuws

Ons land kijkt niet om naar zijn doden

De basis van onze gezondheids­zorg is volgens experts drijfzand. De reden? 30 tot 50 procent van de vastgestelde doodsoorzaken is fout. Het kan niet langer dat in ons land het deskundige onderzoek naar overlijdens niet is geregeld, stellen vooraanstaande pathologen-anatomen. De Belgische wet voor het vaststellen van een overlijden is nagenoeg onveranderd sinds de Code Napoléon uit 1804. Eender welke arts mag een doodsoorzaak invullen op het overlijdensattest. ‘Niet gehinderd door enige kennis ter zake en met dramatische vergissingen tot gevolg’, stelt forensisch patholoog Wim Van de Voorde (UZ Leuven).

Samen met enkele collega’s dringt hij bij de minister van Volksgezondheid, Maggie De Block (Open VLD), en die van Justitie, Koen Geens (CD&V), aan op een systematische aanpak. ‘Het volstaat niet om alleen die dode lichamen te onderzoeken die uiterlijke tekenen van geweld vertonen.’ De experts pleiten voor een autopsie bij alle verkeersdoden, alle suïcides en alle plotse en onverwachte overlijdens.

Tot 200 onontdekte moorden per jaar

De lijkschouwing mag voor hen niet langer door ‘een gewone’ arts gebeuren, maar moet worden uitgevoerd door een forensisch patholoog. Bij voorkeur in gespecialiseerde centra. ‘Wij zijn het enige land in Europa waar slachtoffers van moord en doodslag nog in de verkeerde handen terechtkomen’, stelt Van de Voorde. ‘Wanneer het parket een wetsdokter aanstelt, kan dat eender welke arts zijn. Daardoor kampt ons land naar schatting met 150 à 200 onontdekte moorden.’

Ook de basis van ons gezondheidsbeleid is volgens experts ‘drijfzand’. Zo noemen de experts ‘drijfzand’, aangezien 30 tot 50 procent van de vastgestelde doodsoorzaken is fout. Dat blijkt uit diverse studies waarin de officiële conclusie (op het overlijdensattest) van de arts die de dood vaststelde, is vergeleken met de doodsoorzaak die bovenkwam wanneer de lichamen een autopsie ondergingen.

Hartinfarcten blijken eigenlijk maagbloedingen. Een hersenbloeding is een longontsteking. Een darmkanker is griep of een verkeersdode blijkt niet zomaar de controle over het stuur verloren te zijn, maar zijn longkanker is hem fataal geworden in de auto. Dat soort fouten.

Voor de doden zelf maakt het niet veel meer uit, maar uit de ware toedracht van hun overlijden valt veel te leren dat de levenden kan redden. ‘Autopsies waren dé kwaliteitscontrole op het medisch handelen in ziekenhuizen’, legt patholoog-anatoom Werner Jacobs (UZ Antwerpen) uit. ‘En zouden dat nog altijd moeten zijn. Op die manier kun je nagaan of de juiste diagnose is gesteld, de behandeling correct is verlopen en er geen andere aandoeningen of belangrijke aanwijzingen over het hoofd zijn gezien.’

Bron » De Standaard