Lammers kreeg in 1991 levenslang voor de moord op twee juweliers in Antwerpen en kwam in 2002 op proef vrij. Hij sloeg in 2007 op de vlucht toen het er naar uitzag dat hij naar de gevangenis moest terugkeren wegens het verdonkeremanen.
In de ochtend van 19 februari 1982 werden in een woning in de Herdersliedstraat in Anderlecht de gruwelijk toegetakelde lijken ontdekt van Alfons Vandermeulen en zijn vriendin Francesca Arcoulin. Beiden waren in het hoofd geschoten en daarna de keel overgesneden. Het gerecht stond voor een raadsel.
Het koppel leidde een rustig leventje en had geen vijanden.Onderzoek wees pas enkele jaren later uit dat ze als willekeurig gekozen proefkonijnen waren vermoord door leden van de fascistoïde groep Westland New Post (WNP). Die had de moord uitgevoerd bij wijze van oefening, waarbij de zich nergens van bewuste Vandermeulen de rol vervulde van een te elimineren KGB-spion.
Staatsveiligheid
Het onderzoek, in volle Koude Oorlog, werd bemoeilijkt doordat de Staatsveiligheid in het WNP was geïnfiltreerd. Een aantal jonge Franstalige extreem-rechtse fanatici zou door de Staatsveiligheid zelfs zijn getraind in dit soort technieken. Marcel Barbier en Eric Lammers, twee kopstukken van het WNP, moesten zich voor de dubbele moord verantwoorden voor het assisenhof. Barbier kreeg levenslang, Lammers werd vrijgesproken.
Hij ging niettemin het collectieve geheugen in als één van de wandelende mysteries uit de zogeheten ‘loden’ jaren: de vroege jaren tachtig, met de aanslagen van de Bende van Nijvel en de CCC, drugsschandalen bij de rijkswacht en getuigenissen over seksfuiven en chantage.In 1991 moest Lammers opnieuw voor het assisenhof verschijnen, deze keer in Luik. Hij stond er met vier kompanen terecht voor de dubbele roofmoord op diamantairs Patrick Moons en zijn zoon Ludo op 13 april 1988 in Antwerpen. Lammers had beiden van dichtbij geëxecuteerd met een kogel in het hoofd.
Tijdens het proces kwam aan het licht dat Lammers zich door zijn bendeleden graag la bête liet noemen of ‘het beest’. Hij werd veroordeeld tot levenslange dwangarbeid, en kwam in 2002 voorwaardelijk vrij. Hij ging aan de slag als bandenhandelaar, maar zijn verleden haalde hem al vrij snel weer in.
Met kerst 2004 snelde Lammers zijn vroegere celgenoot Georges Halluent ter hulp. Die had een conflict met ene Eric Campana beslecht met zeven messteken. Lammers hielp Halluent om het lijk te doen verdwijnen. Het leverde hem in 2007 een nieuwe veroordeling tot 16 maanden cel op.
Nieuw proces in Luik
Intussen was er een nieuwe aanklacht bij gekomen voor pedofilie. Eerder deze maand werd Lammers door de raadkamer in Luik doorverwezen naar de correctionele rechtbank. Volgens de aanklacht zou hij de achtjarige dochter van zijn ex-vriendin hebben verkracht en kinderporno hebben verhandeld.
Alles wees erop dat het proces zou doorgaan in afwezigheid van de beklaagde. Hij achtte zijn veroordeling in 2007 hoogst onrechtvaardig en was België ontvlucht. Maar dat was buiten het FAST-team van de federale politie gerekend. Deze afdeling speurt wereldwijd naar voortvluchtige Belgen.
Eric Lammers, zo blijkt nu, werd al op 3 juli 2008 gearresteerd in Servië. “Al die tijd is in alle discretie overleg gepleegd om hem vrij te krijgen”, zeggen gerechtelijke bronnen. “Vorige week is dat dan uiteindelijk gelukt.” Vorige week vrijdag landde de inmiddels 58-jarige Lammers op Belgische bodem. Diezelfde dag werd hij opgesloten in de gevangenis van Vorst.
Met Eric Lammers is meteen een stukje geheugen uit de vroege jaren tachtig terug. Hij was ooit nog portier in de Jonathan, de legendarische Brusselse privéclub die vorig jaar op YouTube weer onder de aandacht kwam door een filmpje over een partijtje confituurseks met toenmalig gevangenisdirecteur Jean Bultot.
Lammers stond kort voor zijn vlucht naar Servië onderzoeksjournalist Guy Bouten te woord, die hem in zijn boek ‘De Bende van Nijvel’ over de jaren in de Jonathan als volgt citeert: “Er gebeurden wel leuke dingen. Zoals die dag toen een stuk van het plafond boven de bar instortte en de inboedel van de chambre égyptienne naar beneden kwam samen met het been van rijkswachtgeneraal Deneve en de billen van een barmeid.”
Doelwit Philippe Moureaux
In het boek doet Lammers geen moeite om te ontkennen dat hij wel degelijk betrokken was bij de dubbele moord in Anderlecht: “Dat was een praktische oefening!” Hij was van mening dat het land in staat van oorlog verkeerde met de Russen en dat het WNP fungeerde als geheime knokploeg van het establishment.
In het boek beweert Lammers ook dat het WNP in 1981 op het punt stond om toenmalig PS-minister van Justitie Philippe Moureaux te vermoorden: “Gelukkig verloren de socialisten de verkiezingen en kwam de liberaal Jean Gol in zijn plaats, anders was hij ongetwijfeld vermoord geweest.”
Bron » De Morgen