Politie vindt arsenaal oorlogswapens in Lennik

De lokale politie van de zone Rode (Drogenbos/Linkebeek/Sint-Genesius-Rode) heeft bij een huiszoeking in Lennik een heus arsenaal aan oorlogswapens, handvuurwapens, munitie en granaten gevonden. De eigenaar van de wapens, die al gekend was voor illegale wapenhandel, is op de vlucht. Dat meldt de lokale politie Rode.

De politie kwam het wapenarsenaal begin maart op het spoor. “Bij een controleactie tegen woninginbraken op 5 maart hielden onze mensen een wagen tegen waarin ze een vuurwapen vonden”, zegt commissaris Roland Speltens, woordvoerder van de politie Rode. “Het ging om een volledig operationeel aanvalswapen dat door het Zwitserse leger gebruikt wordt. Een eerste huiszoeking bij de man leverde toen niet veel op maar daar hield het voor ons niet op.”

De lokale politie stelde het parket Halle-Vilvoorde op de hoogte, dat een onderzoeksrechter op de zaak zette. Gewapend met een huiszoekingsbevel viel de politie maandag dan binnen in een loods in Lennik en stootte daar op een arsenaal aan handvuurwapens, machinepistolen- en geweren, wapenonderdelen, geluiddempers, munitie en een paar granaten, naast toestellen die gebruikt konden worden voor het vervaardigen, herstellen en ombouwen van wapens.

“Het is nog niet duidelijk wat de man daar allemaal mee van plan was”, gaat commissaris Speltens verder. “Het is nog te vroeg om te zeggen dat ze voor het criminele milieu bestemd waren maar het gaat alleszins niet om een gewone verzamelaar.” De eigenaar van de wapens, een 48-jarige man, kon intussentijd de benen nemen en is voorlopig spoorloos.

Bron » Het Laatste Nieuws

Brussels advocaat Michel Graindorge overleden

In Ukkel is zondagmiddag de Brusselse advocaat Michel Graindorge overleden. Dat heeft zijn familie gemeld. Graindorge gold als een ‘geëngageerd advocaat’ en verdedigde zowel vakbondsman Roberto D’Orazio als baron Benoît de Bonvoisin, die in uiterst rechtse hoek werd gesitueerd. Hij werd 75 jaar.

Graindorge zat in 1979 ook een aantal maanden in de cel na de spectaculaire ontsnapping in de rechtzaal van François Besse. Dat was de rechterhand van de toenmalige Franse vijand nummer één, Jacques Messerine. Besse had bij een van de rechtszittingen een schietwapen mee naar binnen gesmokkeld en kon na een gijzeling ontsnappen.

Na de ontsnapping werd advocaat Graindorge verdacht van medeplichtigheid. Hij werd gearresteerd en zat uiteindelijk vier maanden in de gevangenis, waarna hij werd vrijgesproken.

De advocaat trad op in nog een aantal andere geruchtmakende zaken. Zo was hij de raadsheer van de families van de in Rwanda vermoorde para’s en de slachtoffers van de bende van Nijvel. Ook de jonge Michel Strée, die in 1980 een bus gijzelde en naar de RTBF reed, waar hij op het scherm een verklaring wilde afleggen, koos Graindorge als raadsman.

In 2010 verdedigde hij nog de inmiddels voor terrorisme veroordeelde Marokkaans-Belgische vrouw Malika El Aroud. Michel Graindorge verbleef al een jaar in het ziekenhuis. Hij was vader van twee zonen en een dochter, de violiste en actrice Catherine Graindorge.

Bron » De Standaard

Abdelkader Belliraj buiten vervolging gesteld

De raadkamer van Brussel heeft bijkomende onderzoeksdaden bevolen in de zaak rond Abdelkader Belliraj, aldus het federaal parket. De man wordt ervan verdacht deel uit te maken van een terroristische organisatie en in Brussel zes politieke moorden te hebben gepleegd in de jaren tachtig.

De raadkamer besliste de zaak terug over te maken aan de procureur des Konings, om contact op te nemen met de verbindingsofficier in Marokko zodat de advocaat van Abdelkader Belliraj, meester Vincent Lurquin, zijn cliënt kan spreken die in dat land in de gevangenis zit.

Het federaal parket, dat een seponering had gevraagd, zal beroep aantekenen tegen de beschikking van de raadkamer, aldus de woordvoerder.

Abdelkader Belliraj wordt verdacht van zes moorden in Brussel, in 1988 en 1989. Bij de slachtoffers behoren onder meer Abdullah Al-Ahdal, het hoofd van de Grote Moskee van Brussel, en dr. Joseph Wybran, voorzitter van het coördinatiecomité van Joodse organisaties van België (CCOJB).
Abdelkader Belliraj heeft die misdaden in Marokko bekend, maar zijn verdediging stelt dat die bekentenissen in België niet rechtsgeldig zijn want afgedwongen door foltering.

De man, die informant was van de Belgische Staatsveiligheid, werd voor deze misdaden in ons land, en andere feiten, in Marokko berecht op basis van de omstreden bekentenissen. Hij werd tot levenslange opsluiting veroordeeld en zit de straf nu uit.

Bron » Het Laatste Nieuws

Voortdurende petjeswissel ondermijnt rechtspraak

Advocaten, notarissen en professoren worden in ons land massaal opgevorderd als plaatsvervangend rechter. Dat staat de objectiviteit van de rechtspraak in de weg, oordeelt de Raad van Europa. Minister van Justitie Koen Geens (CD&V) belooft beterschap.

Rechter en partij spelen. Veel advocaten doen het in ons land. Niet in dezelfde zaak natuurlijk, wel treden velen onder hen tegelijk op als plaatsvervangend rechter. Regelmatig vellen ze vonnissen over domeinen waar ze ook actief zijn als advocaat. Is hun neutraliteit dan wel gewaarborgd? De voortdurende petjeswissel is een bedreiging voor objectieve rechtspraak in ons land, oordeelt Greco (Groep van Staten tegen Corruptie).

Greco is een orgaan van de Raad van Europa, dat zich bezighoudt met de strijd tegen corruptie en pleit voor meer transparantie bij overheid, gerecht en politiek. In totaal zijn er zo’n 45 landen lid, van Oekraïne tot Ierland en van Noorwegen tot Spanje. Hun laatste rapport over België werd onlangs voorgesteld in de Kamer.

Daarbij worden onder meer de plaatsvervangende rechters op de korrel genomen. Wat vooral tegen de borst stuit, is hun dubbele functie: nu eens advocaat, dan weer rechter. Zo was het enkele jaren geleden mogelijk dat een fiscale topadvocaat zetelde als rechter in het Brusselse hof van beroep en uitspraken moest doen over… fiscale dossiers. De plaatsvervanger kon vonnissen uitvaardigen waarbij hij wetteksten een specifieke interpretatie geeft. Die precendenten zou hij later als advocaat zelf kunnen aanhalen in zijn pleidooien. Een op zijn minst dubbelzinnige situatie.

De functie van plaatsvervangend rechter werd in de jaren 70 ingevoerd, als een soort lapmiddel bij noodgevallen. Advocaten, maar ook notarissen en professoren, kunnen sindsdien worden opgevorderd om even rechter te spelen, zodat de zaak niet uitgesteld moet worden omdat er geen rechter voorhanden is.

Door onderfinanciering en personeelstekorten op Justitie (“en misschien ook uit gemakzucht”, schrijft het Greco-rapport) is het systeem schering en inslag geworden. Naar schattig zijn er momenteel zo’n driehonderd plaatsvervangende rechters actief. Ze worden in zowat elke rechtbank ingezet, schrijft het rapport.

Greco klaagt aan dat de plaatsvervangende rechters onvoldoende worden getest op hun kwaliteiten. Ze moeten bijvoorbeeld geen examens afleggen. Ook worden ze nauwelijks betaald voor hun geleverde werk, dat vaak verder gaat dan waarvoor ze gemandateerd zijn. Regelmatig schrijven ze immers mee aan vonissen.

De Hoge Raad van Financiën klaagde de kwestie al meermaals aan, een laatste keer vorige zomer. Ze kregen toen de steun van de Orde van Vlaamse Balies. Minister van Justitie Koen Geens (CD&V) geeft aan dat hij werkt aan een oplossing. Zo kunnen wat hem betreft rechters op rust opgevorderd worden. Ook is er in de hervorming van Justitie voorzien dat rechters buiten hun arrondissement actief kunnen zijn, wat mogelijke gaten moet opvullen. Daarnaast wil hij in overleg met de Hoge Raad van Justitie bekijken hoe de objectiviteit beter gewaardborgd kan worden, onder meer via opleidingen.

De toegenomen mobiliteit van de rechters lost niet veel op, oordeelt Groen-Kamerlid en justitiespecialist Stefaan Van Hecke. “We zien dat nu al in Dendermonde. De gaten die daar vallen, moeten opgevangen worden door rechters uit Gent. Waardoor er dáár opnieuw personeelstekorten ontstaan.” Veel plaatsvervangende rechters doen uitstekend werk, geeft hij aan. Maar om de objectiviteit te garanderen, moeten ze opnieuw enkel in uitzonderlijke gevallen optreden, vindt hij. “En daarvoor zal nu eenmaal meer personeel nodig zijn.”

Andere aandachtspunten:

  • Weinig transparantie en regelgeving van lobbywerk in de politieke besluitvorming. Onder meer de diamantlobby wordt met de vinger gewezen.
  • De regelgeving rond partijfinanciering is aan opfrissing toe. Sommige wetten dateren van 1931. Giften zijn gelimiteerd, sponsoring niet.
  • De samenstelling van de Hoge Raad van Justitie is te politiek.
  • Corruptiebestrijding lijkt geen prioriteit meer voor de overheid. De Centrale Dienst voor de Bestrijding van Corruptie (het vroegere Hoog Comité van Toezicht) heeft te weinig slagkracht.
  • De afkoopwet, waarbij de mogelijkheid tot minnelijke schikkingen werd uitgebreid, staat het onafhankelijke werk van rechters in de weg.

Bron » De Morgen

Politie mag dan toch geheugen van in beslag genomen gsm’s uitlezen

De politie heeft geen toestemming van een onderzoeksrechter nodig om in het kader van een opsporingsonderzoek het geheugen van een in beslag genomen gsm uit te lezen, met inbegrip van de opgeslagen berichten. Dat heeft het Hof van Cassatie recentelijk beslist, schrijft de Juristenkrant.

iermee komt volgens Pim Vanwalleghem, substituut-procureur-generaal bij het hof van beroep in Brussel, een einde aan een jarenlang dispuut hierover in de rechtsleer.

Het Hof van Cassatie velde zijn oordeel in het kader van een rechtszaak waarbij de politie bij het lezen van berichten, opgeslagen in een in beslag genomen gsm, ontdekt had dat een advocaat aan een bevriende politieman per sms gevraagd had om de eigenaar van een nummerplaat te identificeren. Maar volgens de advocaat ging het hier om een zoeking in een informaticasysteem, waarvoor de onderzoeksrechter zijn toestemming moest geven.

Cassatie oordeelde echter dat het uitlezen van het gsm-geheugen een maatregel is die volgt uit de beslagmaatregel en binnen een opsporingsonderzoek kan uitgevoerd worden zonder verdere vormvereiste. “Deze privacygevoelige informatie kan men immers ook terugvinden in een inbeslaggenomen papieren agenda of portefeuille, en hiervoor waren nooit bijzondere regels van zoeking en kennisname vereist.”

“Bij de verkenning door de politie van een draagbare telefoon mag uiteraard geen connectie gemaakt worden met een externe server, want dan zijn de vereisten rond de netwerkzoeking wel toepasselijk”, aldus Vanwalleghem.

Bron » Gazet van Antwerpen