Verschillende nabestaanden van slachtoffers van de Bende van Nijvel voelen zich in de steek gelaten nu het onderzoek officieel wordt afgesloten. Ze weigeren te geloven dat alles in het werk is gesteld om de daders te vinden. “Er zijn dingen doodgezwegen die het daglicht niet mochten zien”, zegt Ingrid Mulder, die haar zus verloor bij de aanslag op de Delhaize in Aalst op 9 november 1985. “Ik denk dat er ooit nog wel iets gaat komen”, zegt Christine Nijs, die haar broer en nichtje verloor bij diezelfde aanslag. “Maar daders zullen niet meer gestraft worden.”

“Het is een zware dag, zeer emotioneel”, vertelt Ingrid Mulder. “Ik dacht dat ik het een plek had gegeven, maar nu voel je toch dat je het maar voor een stukje begraven hebt. Het nieuws kwam niet onverwacht, maar je hoopt toch nog altijd dat er een doorbraak komt.”

“Dat ze dit zomaar durven zeggen”

Nu het onderzoek officieel wordt afgesloten, voelt Mulder dan ook vooral boosheid. “Dat ze zomaar durven zeggen: ‘We hebben niks gevonden, we sluiten de boel’. Je kan dus 28 mensen doden, mensen verminken en kinderen doden? Dat kan in België en we kunnen er niks aan doen.”

“Ik heb geen verstand van onderzoek voeren, maar als je met zo’n grote groep mensen en zoveel gespecialiseerden aan een zaak werkt, kan je je afvragen of ze hun job wel kunnen. Stel dat ze hun job wel goed hebben gedaan, en het niet naar buiten mag komen wat ze gevonden hebben, is dat natuurlijk ook voor hen frustrerend”, klinkt het. “Ik geloof wel dat er dingen zijn doodgezwegen. Mij kan je niet wijsmaken dat je na al die jaren niks vindt.”

Mulder voelt zich dan ook in de steek gelaten “door het land en door Justitie”. “Ze denken dat ze safe zijn met het stukje slachtofferhulp dat ze hebben gegeven, maar er komt veel meer bij kijken.”

“Vandaag begraven wij Vrouwe Justitia”

Ook bendeslachtoffer Irena Palsterman, die zelf de aanval op de Delhaize in Aalst meemaakte als kind en er haar 40-jarige vader Jan Palsterman verloor, noemt de stopzetting van het onderzoek “een schande”. “Vandaag begraven wij Vrouwe Justitia”, stelt zij in een reactie. Vlak voor vader Jan die noodlottige novemberdag werd neergeschoten op de parking van de Delhaize, had hij zijn kinderen, Irena en Diederik, al naar binnen gestuurd omdat hij nog moest tanken. Hij zou één van in totaal acht doden worden die dag.

Zijn dochter Irena herinnert zich haar vader als “de meest correcte man die er rondliep” en zal naar eigen zeggen blijven strijden voor zijn eerherstel. Ze wordt nog dagelijks geconfronteerd met de mentale littekens van de aanslag. “De ene dag gaat dat beter, de andere dag minder, zoals op de verjaardag van mijn papa of op Vaderdag”, reageert ze.

“Mijn moeder is onlangs overleden. Zij had een bendedossier van tien boxen van 64 liter… Dat was het leven van mijn moeder van 1985 tot 2018, toen ze ziek werd. Mijn moeder had geen speurder moeten zijn, zij had antwoorden moeten krijgen en psychologische ondersteuning om dit te kunnen verwerken, maar die heeft ze van niemand gekregen”, gaat Palsterman verder.

Net als andere Bendeslachtoffers voelt ze zich dan ook in de steek gelaten en zegt ze dat niet alle onderzoeken zijn verricht. “Twee hoofdverdachten leggen voor hun afwezigheid van 9 november volledig andere verklaringen af. Wie liegt? En wat is daarmee gedaan?”, vraagt ze zich af. “Ik heb al snel het bewustzijn gehad dat het hier gaat om staatsgeheimen.”

“Onderzoek al van in het begin foutgelopen”

Volgens Christine Nijs, die haar broer en nichtje verloor, is het onderzoek naar de Bende van Nijvel al van in het begin fout gelopen. Het feit dat de zaak niet meer kan verjaren, stemt haar wel nog een beetje hoopvol. “Ik denk dat er ooit nog wel iets gaat komen. Maar daders zullen niet meer gestraft worden”, zegt ze.

“We voelen ons niet goed bij dit nieuws”, reageert ook Nijs. “Ik voel woede opkomen en het onrecht is zodanig groot dat er zo weinig mogelijkheden zijn om iets te doen. We kunnen nu zelf nieuwe onderzoeksdaden aanbrengen, maar is dat wel aan ons?”

Volgens Nijs zijn er doorheen de jaren “te veel verschillende onderzoeken” geweest en hebben te veel verschillende teams aan de zaak gewerkt, waardoor de doorstroom van informatie niet altijd even vlot verliep. “Ook in het begin is veel informatie verloren gegaan en zijn te weinig onderzoeksdaden gesteld. Ik heb gezien welke onderzoeksdaden er bij mijn familie zijn verricht, die waren heel summier.”

“Mijn hele leven is kapot hierdoor”

“Ik, en vele slachtoffers, hebben nog steeds het gevoel dat het dossier werd beïnvloed en dat sommige dingen niet mochten uitkomen. Ik denk dat er ooit nog wel iets gaat komen, maar gevolgen zullen dan niet meer mogelijk zijn. Niemand zal hiervoor ooit worden gestraft.”

De zaak wordt gesloten, maar achterlaten kan Nijs dit alles niet. “Mijn heel leven is kapot hierdoor. Van al de slachtoffers en nabestaanden die ik ken, weet ik dat hun leven zwaar is beïnvloed door wat er is gebeurd. Dit is een zuur einde”, besluit ze.

“Ze zijn onbekwaam en corrupt”

David Van de Steen – destijds 9 jaar oud – verloor tijdens de aanslag op De Delhaize zijn beide ouders en zus. Zelf werd hij ook geraakt door hagelbollen uit één van de wapens van de bende. Hij is een bekend bendeslachtoffer en zijn leven staat onafgebroken in het teken van de zoektocht naar antwoorden.

Van de Steen besloot vrijdag om niet naar de persconferentie van het parket te gaan, hij stuurde zijn advocaat Jef Vermassen. “Waarom ik niet aanwezig was op de vergadering van het parket over het Bende-onderzoek? Ik weiger pertinent om als een klein kind te moeten aanhoren wat ik wel en niet mag geloven over hun onderzoek”, zegt hij aan onze redactie. “Op mijn 48 jaar hoeft niemand mij nog iets te vertellen hoe corrupt het er al 40 jaar aan toe gaat . Er worden tot op vandaag politieke en adellijke families beschermd. Wie zegt dat het anders is, kan aanschuiven bij het ‘federaal parket’. Ik kan en wil me niet meer laten de les spellen door een onbekwame en corrupte Justitie.”

Advocaat Kristiaan Vandenbussche, die verschillende burgerlijke partijen van de aanslag in Aalst vertegenwoordigt, noemt de beslissing om het onderzoek stop te zetten “een onaanvaardbare beslissing”. “Maar we moeten ze aanvaarden. Justitie is er niet in geslaagd de daders te vinden, daar heb ik geen woorden voor.”

Vandenbussche sneert ook naar de toenmalige rijkswacht, die meermaals genoemd is in het onderzoek. “Dit zijn de mensen die de slachtoffers moeten beschermen. Het was de rijkswacht die het onderzoek saboteerde en dat is het probleem.”

De Bende van Nijvel pleegde tussen 1982 en 1985 een reeks bloedige overvallen in ons land, vooral op supermarkten, waarbij maar liefst 28 dodelijke slachtoffers en meer dan 40 gewonden vielen. Honderden mensen waren getuige van de gruwel. Trieste uitschieter van het bendegeweld was de overval op de Delhaize van Aalst in november 1985 waarbij acht doden vielen. Na die dodelijkste overval stopte het ­terreurgeweld plots. Ondanks de inzet van nieuwe technieken en enkele arrestaties leverde het onderzoek naar de Bende nooit iets concreets op. Het gaat om de grootste onopgeloste misdaad van ons land.

Bron » Het Laatste Nieuws