Tag archieven: Aalst

“Bende-onderzoek gemanipuleerd, er bestaat zelfs een dossier van”, zeggen nabestaanden

Geplaatst op door

Naast het al 3 miljoen pagina’s tellende dossier over de Bende zelf, bestaat er een dossier over de ‘manipulaties’ in het onderzoek naar de Bende van Nijvel. Dat zeggen Diederik en Nathalie Palsterman, de kinderen van Jan Palsterman. “Als een onderzoeksrechter zegt dat er indicaties zijn van manipulaties, verwacht je toch dat men daar met man en macht naar op zoek gaat?”

Er is zoveel dat ze niet weten, zeggen Diederik en Nathalie Palsterman. Wie de Bende was en hoe het komt dat er na 32 jaar nog altijd geen duidelijkheid is. Wat de Palstermans wél weten, is dat het dossier is gemanipuleerd. Er bestaat zelfs een dossier van, zeggen ze. Hun vader Jan werd op 9 november 1985 om half acht ’s avonds door de Bende van Nijvel vermoord op de parking van de Delhaize in Aalst. Na meerdere vragen van zijn kinderen om het dossier over ‘manipulaties in het onderzoek’ te mogen inkijken, ligt het dossier sinds kort bij hun raadsman Walter Van Steenbrugge.

Het woord ‘dossier’ is echter niet echt op zijn plaats, zegt Van Steenbrugge. “Op 4 oktober 2016 heeft onderzoeksrechter Martine Michel op een vergadering gezegd dat er manipulaties zijn geweest in het onderzoek naar de Bende, en dat die gebeurd zijn door Nederlandstalige onderzoekers. Ik heb dan inzage gevraagd en uiteindelijk gekregen, maar het bleek slechts om een proces-verbaal te gaan van een ballistisch onderzoek van een uitgebrand voertuig, waarbij de mogelijke link tussen het voertuig en de Bende onvolledig is onderzocht.

“Een mini-dossiertje, dus, dat uit een paar velletjes papier bestaat. Wat ik vreemd vind. Als een onderzoeksrechter zegt dat er indicaties zijn van manipulaties, verwacht je toch dat men met man en macht op zoek gaat naar die manipulaties? Na 32 jaar weten de nabestaanden nog altijd niet wie de daders zijn van de Bende van Nijvel, en nu krijgen ze ook nog eens te horen dat er nauwelijks onderzoek gedaan wordt naar de beïnvloeding van het onderzoek.”

Te veel macht voor één persoon

Het kabinet-Geens, minister van Justitie, zegt dat vier speurders van het Comité P zich toeleggen op onder andere het onderzoek naar mogelijke banden die er waren met bepaalde ex-rijkswachters, en dat zij rechtstreeks speurders zijn in het hoofddossier.

De familie Palsterman heeft ondertussen een verzoekschrift ingediend om het dossier over de Bende van Nijvel te laten bekijken door een onafhankelijke expert. Een van de opties is dat de Nederlandse Peter Van Koppen – hoogleraar rechtspsychologie aan de Universiteit Maastricht en de Vrije Universiteit Amsterdam – zich over het dossier zou buigen.

Het is echter onderzoeksrechter Martine Michel die zal beslissen of er een externe expert wordt aangesteld en ook wie die expert zal zijn. Dat vinden de Palstermans wrang. Het is te veel macht voor één persoon, zeggen zij. Bovendien is de onderzoeksrechter ook de enige die beslist of er iets gedaan wordt met tips die binnenlopen over de Bende van Nijvel. Tips die massaal binnenlopen bij advocaten en gerecht sinds het nieuws over Christiaan Bonkofsky die de Reus zou zijn.

Teruggefloten

Minister van Justitie Koen Geens (CD&V) pleit er in zijn voorgestelde hervorming van Justitie voor om de functie van onderzoeksrechter te hervormen, zodat het onderzoek geleid wordt door het Openbaar Ministerie of parket, en de onderzoeksrechter een controlerende functie krijgt. De vraag is of die hervorming er zal komen, aangezien de afschaffing van het assisenhof in de voorgestelde hervorming van Geens vorige week nog werd teruggefloten door het Grondwettelijk Hof.

Bron » De Morgen

Dochter Bende-slachtoffer: “We kregen dreigbrief van advocaat Vermassen”

Geplaatst op door

Nathalie Palsterman, die in 1985 haar vader verloor bij de Bende van Nijvel- aanslag op de Delhaize in Aalst, begrijpt niet waarom advocaat Jef Vermassen de lange anonieme brief met details over de Bende zo lang liet liggen. Toen Palsterman stiekem een foto van die brief nam, werd Vermassen woest en bedreigde hij de familie, zegt ze in een interview met het weekblad Knack.

Het onderzoek naar de Bende van Nijvel is de voorbije weken in een stroomversnelling gekomen. Een overleden ex-rijkswachter zou bekend hebben dat hij vroeger lid was van de Bende.

Maar niet alle nabestaanden zijn blij met die nieuwe onthullingen. Nathalie Palsterman is een van hen. Haar vader Jan werd door de Bende doodgeschoten tijdens de overval op de Delhaize in Aalst. “Iedere nieuwe doorbraak heeft alleen voor vertraging gezorgd”, zegt ze aan Knack.

Vooral houding van advocaat Jef Vermassen zit de familie Palsterman hoog. Volgens dochter Nathalie had de advocaat een lange anonieme brief met gedetailleerde informatie over het onderzoek en met foto’s van enkele leden van de Bende. Nathalie begrijpt niet dat Vermassen niets met die informatie deed.

Nathalie Palsterman zegt dat er letterlijk in de brief stond dat bepaalde leden van de Bende al geruime tijd bekend waren bij de onderzoekscel in Charleroi. Hun foto’s zaten in het dossier. Voorts zouden er in de brief de sporen staan die de Bende-speurders niet mochten onderzoeken. “Het onderzoek was tot op het bot gemanipuleerd”, aldus Nathalie Palsterman.

Tussen de familie van Jan Palsterman en meester Vermassen liep het helemaal mis toen de familie stiekem een foto namen van de brief. Vermassen kwam dat te weten en eiste dat ze die foto vernietigden. ‘We kregen een regelrechte dreigbrief.” Als de brief niet vernietigd werd, zou de advocaat dat hen vervolgen. “Hij dreigde met boetes en gevangenisstraf.”

Vermassen boos

Advocaat Jef Vermassen reageert furieus: “Ze zijn als lafaards gevlucht en hebben een andere advocaat genomen.” De advocaat voelt zich bedrogen en noemt zijn voormalige cliënten “ondankbare mensen.”

Bron » Het Nieuwsblad

Slachtoffers Bende van Nijvel: ‘We kregen een regelrechte dreigbrief van Vermassen’

Geplaatst op door

Nathalie Palsterman, die in 1985 haar vader verloor bij de aanslag op de Delhaize in Aalst, ziet alle tips en onthullingen in het dossier van de Bende van Nijvel met lede ogen aan. Ze neemt ook onverbloemd haar vroegere advocaat Jef Vermassen op de korrel.

Niet alle nabestaanden en slachtoffers van de Bende van Nijvel zijn onverdeeld gelukkig met alle nieuwe tips en onthullingen van de voorbije weken. Nathalie Palsterman, die in 1985 haar vader verloor bij de aanslag op de Delhaize in Aalst, ziet het allemaal met lede ogen aan: ‘Iedere nieuwe doorbraak heeft alleen voor vertraging gezorgd.’

In een exclusief interview met Knack neemt ze onverbloemd haar vroegere advocaat Jef Vermassen op de korrel. Ze vertelt ook over de gang van zaken bij de onderzoekscel in Charleroi, waar journalisten van RTBf stukken uit het dossier komen kopiëren, met instemming van de onderzoeksrechter en hoe een paar Nederlandstalige speurders uit de onderzoekscel werden gegooid.

De familie Palsterman begrijpt vooral niet waarom advocaat Vermassen volgens hen niets deed met een lange anonieme brief die hij kreeg, met allerlei gedetailleerde informatie over het onderzoek en met foto’s van enkele leden van de Bende.

Contract tussen Justitie en VRT

Nathalie Palsterman: ‘Er stond letterlijk in de brief dat bepaalde leden van de Bende al geruime tijd bekend waren bij de onderzoekscel in Charleroi. Hun foto’s zaten in het dossier. Het onderzoek was tot op het bot gemanipuleerd, zowel in Charleroi als indertijd in Dendermonde. Er werd neponderzoek gevoerd. De brief verwees gedetailleerd naar concrete sporen die de speurders niet hadden mogen onderzoeken. De brief gaf details en namen over de betrokkenheid van extreemrechtse kringen.’

‘De briefschrijver vermeldde ook een vertrouwelijk contract dat Justitie had gesloten met VRT en RTBf voor een reportage die moest aantonen hoe hard de speurders van Charleroi wel werkten. Volgens de brief werden speurders tegen hun zin gedwongen om daarin te acteren. De inhoud sloeg bij ons in als een bom. We mochten de brief even inkijken, maar Vermassen wilde ons geen kopie geven.’

Op een bepaald moment komt ook Freddy Troch (de gepensioneerde onderzoeksrechter die in Dendermonde de raid op de Delhaize van Aalst had onderzocht, nvdr.) naar het kantoor van advocaat Vermassen. Hij reageert woedend op de inhoud van de brief die ook zijn vroeger onderzoek in Dendermonde op korrel neemt.

En dan loopt het helemaal fout tussen de advocaat en zijn cliënten, die tersluiks een foto van de brief hadden genomen. Wanneer Vermassen dat te weten komt, eist hij dat ze die foto onmiddellijk vernietigen.

Dreigbrief

Palsterman: ‘We kregen een regelrechte dreigbrief van Vermassen. We mochten absoluut niets doen met de informatie uit de anonieme brief en we moesten dat fotootje vernietigen. Als we dat allemaal niét deden, zou hij ons gerechtelijk vervolgen en hij dreigde met geldboetes en gevangenisstraf. We werden dus afgedreigd en verraden door onze eigen advocaat!’

Jef Vermassen reageert furieus op de beschuldigingen van de familie Palsterman: ‘Ze zijn als lafaards gevlucht en hebben een andere advocaat genomen. (…) Ik voel me bedrogen na alles wat ik voor hen heb gedaan. Blijkbaar zijn ze vergeten dat dankzij mij het onderzoek een nieuw élan kreeg, met alle risico’s van dien dat ik overmorgen misschien zelf afgeknald word. Het zijn ondankbare mensen.’

Bron » Knack

Slachtoffers willen hulp van gerenommeerde specialist – Komt Nederlandse topexpert zaak-Bende Van Nijvel oplossen?

Geplaatst op door

De nabestaanden van de slachtoffers van de Bende van Nijvel willen dat Peter van Koppen, een gerenommeerde Nederlandse expert in cold cases, het onderzoek naar de Bende overdoet. Dat hebben ze gevraagd aan justitieminister Koen Geens op de jaarlijkse bijeenkomst van Bende-slachtoffers. De CD&V’er zou het idee niet ongenegen zijn.

“Geen nieuws. We zoeken verder in de entourage van de reus Christian Bonkoffsky. En ook het oude spoor van de rijkswachters die betrokken zouden zijn, wordt verder uitgespit. Bouhouche en Beijer, ja. En anderen. Maar het is nog te vroeg om er meer over te zeggen.”

Dat is kort gezegd wat procureur-generaal Ignacio de la Serna kwam meedelen op de bijeenkomst met de slachtoffers van de Bende van Nijvel. Zij reageerden ontgoocheld, maar lieten zich niet doen: de slachtoffers en nabestaanden willen dat een onafhankelijke expert het onderzoek opnieuw analyseert.

“We gaan volgende week een verzoekschrift indienen bij de onderzoeksrechter om professor Peter van Koppen aan te stellen als expert”, zegt Johan Heymans, advocaat op het kantoor van Walter Vansteenbrugge. Hij komt op voor Diederik Palsterman, die zijn vader verloor bij de aanslag in Aalst.

“Van Koppen is niet de eerste de beste: hij is als cold case-expert erg gerenommeerd in Nederland. Hij heeft een team van tien experten ter beschikking op twee universiteiten, Amsterdam en Maastricht. We hopen dat hij de daders kan vinden of dat hij toch de goede onderzoekspiste kan blootleggen. Van Koppen is een nuchtere Nederlander. Iemand die niet verkrampt als je het woord rijkswacht laat vallen.”

De slachtoffers beklagen zich dan ook al jaren dat de speurders het nooit aangedurfd hebben om het “rijkswachtspoor” deftig te onderzoeken. Er is in het verleden zelfs meermaals geopperd dat het onderzoek gesaboteerd werd wanneer te kort in de rijkswachtentourage gezocht werd.

“We hebben het al doorgesproken met Van Koppen. Hij wil het doen”, zegt Heymans. “De minister liet ons verstaan dat de kosten daarvoor door justitie kunnen gedragen worden. Het enige wat we nog nodig hebben, is de toestemming van de onderzoeksrechter.”

Expert in Parachutemoord

Misdaadexpert Peter van Koppen loste in Nederland onder meer de Schiedammer Parkmoord op – de moord op een tienjarig meisje in het Beatrixpark in Schiedam. Hij toonde aan dat justitie dwaalde en dat ze een verkeerde man veroordeeld had. De zaak werd heropend en de echte dader veroordeeld.

Van Koppen is ook opgeroepen als expert in de Parachutemoord, op vraag van de advocaten van beklaagde Els Clottemans. Hij bestempelde de zaak als “een slecht gevoerd onderzoek”. Clottemans werd uiteindelijk toch veroordeeld voor de moord op liefdesrivale Els Van Doren.

Bron » Het Nieuwsblad

“Slachtoffers van de Bende van Nijvel waren niet meer dan hinderlijke elementen”

Geplaatst op door

32 jaar na de overval van de Bende van Nijvel op de Delhaize in Aalst zocht Pano slachtoffers op. Hun verdriet grijpt naar de keel, hun noodkreet zindert na. Ook bij Dina De Cremer, politieagente op rust. Zij ligt er nog steeds wakker van: ze wilde wel, maar mocht niet helpen.

Het waren heftige weken voor vele Aalstenaars. Dat zijn het elk jaar, wanneer de stad rond 9 november de gruwel herdenkt die de overval op de Delhaize in 1985 aanrichtte. Het staat nog zovelen in het geheugen gegrift: rond half acht ’s avonds kwamen de overvallers met veel lawaai en machtsvertoon toe, amper tien minuten en acht moorden later reden ze met gierende banden de parking weer af en verdwenen ze de duisternis in. Voorgoed, want nadien bleef het stil rond de bende: er volgden geen nieuwe overvallen meer, maar ook het onderzoek bleef lang zonder resultaat.

Schuldgevoel

Tot eind oktober dit jaar, wanneer een nieuwe doorbraak in de zoektocht naar de identiteit van de bendeleden alles weer naar boven haalde. De mogelijke onthulling van de zogenoemde reus als Christian Bonkoffsky, een politieman uit het lokale korps van Aalst, leidde tot verwarring en ongeloof bij de vele Aalstenaars die hem persoonlijk kenden. Onder hen ook Dina De Cremer, toenmalig hoofdinspecteur van de sociale dienst van de lokale politie. Ze was ten tijde van de overval in 1985 bevoegd voor het tussenkomen en bemiddelen bij jongeren en gezinnen met problemen, maar net als in heel het land stond ook in Aalst de uitbouw en precieze taakomschrijving van slachtofferhulp in zijn kinderschoenen.

Het zou kunnen verklaren waarom haar collega’s haar de avond van de overval vergaten op te roepen. Nochtans hadden ze hun handen vol aan de slachtoffers, want terwijl de parking en de Delhaize werden afgespannen voor het onderzoek, verplaatsten tientallen slachtoffers zich in shock en vol vragen naar het politiebureau een paar honderd meter verderop. Terwijl Dina nietsvermoedend op een feestje was, sloegen haar collega’s ondertussen letterlijk de deur voor de neus van de slachtoffers dicht. Woedend en met al hun vragen en verdriet werden ze zonder enig antwoord of opvang naar huis gestuurd.

Toen Dina pas een dag later vernam wat er gebeurd was, was ze kwaad en verdrietig tegelijk. Het was het begin van een knagend schuldgevoel, dat ze vandaag nog steeds met zich meedraagt.

Braakliggend terrein

Opvang hebben de slachtoffers niet of nauwelijks gehad. Naar hen luisteren, hen te woord staan: het is te weinig gebeurd. De slachtoffers schetsen een onthutsend beeld van een tijdsgeest waarin vragen uitspreken en verdriet tonen taboe was. Maar niet bij Dina, die er alles aan deed om haar afwezigheid op de avond van de overval zelf goed te maken. Ze maakte van haar nadeel haar voordeel en gebruikte het braakliggende terrein van de slachtofferhulp om zelf de lijnen uit te zetten.

Ze zocht slachtoffers en nabestaanden op, organiseerde gesprekken en probeerde een veilige omgeving te creëren waar verdriet wél getoond en vragen wél gesteld konden worden. Ook voor politieagenten die erbij waren de avond van de overval, en van wie al te vaak vergeten werd dat ook zij slachtoffer waren en de gebeurtenissen niet zomaar van zich af konden schudden. Maar Dina kreeg het deksel op de neus: het organiseren van therapeutische gesprekken was niet naar de zin van haar oversten.

Ondanks de tegenwind zette Dina haar missie stiekem voort. Via via kwamen slachtoffers te weten dat ze bij haar terecht konden en spraken ze in het geheim af. Dina ging ook zelf op zoek bij wie ze nog kon gaan aankloppen om te proberen te helpen. En ook de agenten in het politiekorps liet ze niet los. Ze kon niet anders, overal rondom haar zag ze te veel leed: sommigen zag ze dichtklappen en pas na lange tijd door een kleine aanleiding plots uitbarsten. Anderen vertrouwden haar stiekem aan het koffieapparaat toe hoe hun huwelijk eronder leed of dat werken zo moeilijk ging. Maar één ding kwam altijd en overal terug: de gebeurtenis had diepe wonden geslagen, die Dina te laat kon beginnen te helen.

Buiten de lijntjes

Ondanks haar moeilijke positie als eerste vrouw in het politiekorps, die bovendien al buiten de lijntjes kleurde door stiekem (informele) therapeutische gesprekken te voeren, trok ze in een vlaag van opstandigheid haar stoute schoenen aan. Ze stuurde een nota naar de hoofdcommissaris en het schepencollege om hen om meer aandacht voor slachtofferhulp te vragen. En meteen eiste ze ook om haar bij een gelijkaardige gebeurtenis in de toekomst niet meer te passeren. Ondertussen schakelde ze ook zelf een tandje hoger. Zonder een toegepaste opleiding om op terug te vallen maar wel vanuit haar buikgevoel stelde ze actieplannen op om slachtoffers vooruit te helpen.

Dina haalde alles uit de kast om te helpen wie en waar ze maar kon. Ze besefte goed dat ze streed tegen de tijd waarin posttraumatische stoornissen zich in de hoofden van de slachtoffers nestelden. Maar ze besefte te laat dat de verantwoordelijkheid die ze zichzelf oplegde ook voor haarzelf een tol eiste. Ook zij kon het niet meer van zich afschudden, ook haar tekenden de verhalen en emoties. Toen, maar ook nu na 32 jaar weer alles bovenkomt.

Als een van de grondlegsters van slachtofferhulp vanuit de politie heeft Dina recht van spreken wanneer ze pleit voor blijvende aandacht voor de uitbouw van de sociale diensten in ons land. En net als zovele andere slachtoffers die in de Pano-reportage hun verhaal deden, hamert ze op het belang van transparantie en communicatie. Zelfs als politieagente moest Dina informatie over het onderzoek uit de krant halen en waren pv’s over de zaak niet beschikbaar voor inzage. Erkenning kreeg ze nog steeds maar mondjesmaat, elk nieuw bericht over de zaak zorgt ook nu nog voor onrustige nachten. Of hoe ook Dina, samen met zovele andere slachtoffers, ook vandaag nog gebaat zou zijn bij erkenning of opvang.

Bron » VRT Nieuws