Een valse hond en een garagist blijken een cruciale rol te hebben gespeeld bij de dood van Claude Haulotte (33) uit Waver op 30 september 1982. De wijkagent was het eerste slachtoffer van wat later de Bende van Nijvel zou heten. Ter gelegenheid van de twintigste verjaardag van de sterfdag van de politieman sprak De Morgen met zijn ouders, de toenmalige en huidige politiechef.
Anno 2002 is men Claude Haulotte nog niet vergeten bij de politie in Waver. Om klokslag negen uur vertrekt een driekoppige delegatie, de hoofdcommissaris en twee vrijwilligers, met een groot bloemstuk naar het kerkhof. Het ligt op een heuvel langs de Leuvensesteenweg, in de richting van Grez-Doiceau. Bij het graf aangekomen, stellen de politiemensen vast dat iemand hen al voor was. “Na twintig jaar ben je nog altijd in onze gedachten. Dank aan hen die je niet vergeten. Groeten van papa en mama”, staat er op het handgeschreven kaartje tussen de oranje lelies. De politiemannen leggen hun bloemstuk ernaast, rechten de ruggen en staren vervolgens een minuut voor zich uit. “Over een paar dagen zullen we een bedankje krijgen van de ouders”, weet hoofdcommissaris Gilbert Hardy. “Zoals elk jaar.”
Hardy werkte in 1982 bij de rijkswacht. De moord op Haulotte maakte hij niet van nabij mee. Toch is het incident niet ongemerkt aan hem voorbij gegaan. “Ik heb geprobeerd er zoveel mogelijk lessen uit te trekken.” Die lessen verwerkt hij sinds zijn aanstelling als korpschef, in 1986, in de opleiding van nieuwe politiemensen. Die krijgen ingepompt dat ze niet zomaar mogen uitrukken, zeker niet alleen. “De basisregel van de tactische interventietechniek luidt: verzamel van tevoren zoveel mogelijk informatie. Eenmaal ter plaatse is het devies: bevries de situatie in afwachting van versterking.” Na de afronding van de opleiding herinnert Hardy zijn manschappen naar eigen zeggen ‘regelmatig’ aan de wijze raad. De reden ligt volgens hem voor de hand. “Het is de routine die doodt”, aldus de hoofdcommissaris.
De interventie waarvoor wijkagent Haulotte op die regenachtige 30 september 1982 werd uitgestuurd, had inderdaad alle kenmerken van een routineklus. “Een postbode had die ochtend klacht ingediend wegens een valse hond. Het beest had zijn tanden in de broek van de man gezet”, herinnert Marcel Gossuin (74) zich. Hij was destijds korpschef van de gemeentepolitie in Waver. Dat Haulotte naar de eigenaar van de hond werd gestuurd, was volgens zijn toenmalige baas toeval. “Hij kwam het commissariaat binnenlopen op het moment dat ik iemand nodig had. Bovendien was hij in zijn vrije tijd jager en had hij zowel zijn dienstwapen bij zich als zijn cassette met munitie.”
Gossuin zou zijn wijkagent nooit meer levend terugzien. Twintig jaar na dato valt het hem nog altijd zwaar om erover te praten. “Een tiental minuten nadat Claude was vertrokken, kreeg ik een telefoontje van de rijkswacht. Die vertelde me dat hij was doodgeschoten door twee gangsters die wapenhandel Dekaise hadden overvallen.” De gepensioneerde commissaris krijgt het te kwaad en staart een paar minuten zwijgend naar de grond. “Van het onderzoek weet ik verder niets”, vervolgt hij met trillende stem. “Vanaf de eerste dag was de boodschap steeds dezelfde: de rijkswacht is ermee bezig.”
De hoogbejaarde ouders van Claude weten na twintig jaar iets meer van het onderzoek naar de dood van hun enig kind. “We worden jaarlijks uitgenodigd in Charleroi”, legt Maurice Haulotte (81) uit. Zoals in het hele Bende-onderzoek blijven volgens hem ook in het dossier van zijn zoon vragen onbeantwoord. “Zo weten we nog altijd niet wat die vrachtwagen met Italiaanse bestuurder in de Brusselsestraat deed op het moment van de overval bij Dekaise.”
“Getuigen verklaarden te hebben gezien dat de twee overvallers naar hun wagen renden met zakken vol wapens. Op dat moment kruisten ze het pad van onze Claude. Die was door een garagist aangeklampt om mee te komen omdat er iets aan de hand was bij de wapenhandel. Hij had volgens de getuigen niet eens de tijd om zijn dienstwapen te trekken. De overvallers losten drie schoten. Het derde raakte Claude dodelijk. Al die tijd had de vrachtwagen de straat geblokkeerd. Ik ben er van overtuigd dat de bestuurder mee in het complot zat. De Italiaan verdween tegelijk met de overvallers”, aldus Maurice Haulotte.
Bron » De Morgen